Job 20

Silloin Zophar Naemasta vastasi ja sanoi:

Тогава нааматецът Софар отговори и каза:

Minun ajatakseni vaativat siis minua vastaamaan, ja en minä taida itsiäni pidättää.

Затова мислите ми ме карат да отговоря и затова бързам.

Minä tahdon kuulla, jos joku minua nuhtelee ja laittaa; sillä minun ymmärrykseni benki vastaa minun puolestani.

Чух изобличение за мой позор и духът на разума ми отговаря.

Etkös tiedä sen aina niin käyneen siitä ajasta kuin ibminen on pantu maan päälle,

Не знаеш ли това от древността, откак човек е сложен на земята,

Että jumalattomien kerskaus ei ulotu kauvas; ulkokullattuin ilo on silmänräpäykseksi.

че тържеството на безбожните е краткотрайно и радостта на лицемера — мигновена?

Jos hänen korkeutensa ulottuis taivaasen, ja hänen päänsä sattuis pilviin;

Макар и величието му да се извиси до небето и главата му да стигне до облаците,

Niin pitää hänen viimein katooman niinkuin loka, niin että ne jotka hänen ovat näneet, sanovat: kussa hän on?

като изпражненията си ще се изрине навеки; които са го виждали, ще кажат: Къде е?

Niinkuin uni katoo, niin ei pidä häntä löydettämän, ja niinkuin yönäkö pitää hänen raukeaman.

Като сън ще отлети и няма да се намери, като нощно видение ще бъде пропъден.

Se silmä, joka hänen nähnyt on, ei pidä häntä enää näkemän, ja hänen paikkansa ei pidä häntä enää näkemän.

Око го е видяло, но няма да го види вече; и мястото му няма да го види вече.

Hänen lapsensa pitää kerjääjiä palveleman, ja hänen kätensä pitää jälleen hänelle antaman, mitä hän ryövännyt on.

Децата му ще търсят благоволението на бедните и ръцете му ще върнат богатството му.

Hänen luunsa pitää maksaman hänen salaiset syntinsä, ja pitää makaaman maassa hänen kanssansa.

Костите му са пълни с младежката му сила, но тя ще лежи с него в пръстта.

Ehkä vielä pahuus maistais makiasti hänen suussansa, kuitenkin pitää hänen sen kätkemän kielensä päälle.

Макар и злото да е сладко в устата му и да го крие под езика си,

Hän säästää, ja ei hylkää sitä, vaan pitää sen suussansa.

да го жали, да не го оставя и да го задържа под небцето си,

Hänen ruokansa pitää muuttuman hänen vatsassansa, kärmeen sapeksi hänen sisälmyksissänsä.

пак храната му променя се в стомаха му, змийска жлъчка става вътре в него.

Sen tavaran jonka hän niellyt on, pitää hänen ylös oksentaman; ja Jumala ajaa ne ulos hänen vatsastansa.

Богатство е погълнал, но отново го повръща; Бог го изтръгва от корема му.

Hänen pitää imemän kärmeen myrkkyä, ja kyykärmeen kieli on hänen tappava.

Змийска отрова ще суче, език на пепелянка ще го умъртви.

Ei hänen pidä näkemän ojia ja virtoja, joista hunaja ja voi vuotavat.

Няма да види потоците, реките, течащи с мед и масло.

Hän tekee työtä, ja ei saa nautita, ja hänen kalunsa pitää toisen saaman, niin ettei hänellä pidä niistä iloa oleman.

Ще върне това, за което се е трудил, и няма да го погълне; какъвто имотът, такова и връщането; и той няма да им се радва.

Sillä hän on polkenut ja hyljännyt köyhän, hän on repinyt itsellensä huoneita, joita ei hän ole rakentanut.

Защото е угнетил и е оставил сиромасите, заграбил е къща, не я е построил.

Sillä hänen vatsansa ei ole taitanut täyteen tulla, ja hänen kalliit kalunsa ei taida häntä pelastaa.

Наистина той не знае спокойствие в себе си, няма да опази нищо, което желае.

Hänen ruastansa ei pidä mitään jäämän; sentähden ei pidä hänen hyvät päivänsä pysyväiset oleman.

Нищо не избягва от лакомията му, затова благоденствието му няма да е трайно.

Ehkä hänellä olis yltäkyllä, niin pitää hänellä kuitenkin ahdistus oleman: kaikki käden vaiva pitää hänen päällensä tuleman.

В пълнотата на изобилието си ще изпадне в беда, ръката на всеки страдалец ще дойде върху него.

Hänen vatsansa pitää vihdoin täyteen tuleman, ja hänen pitää lähettämän vihansa hirmuisuuden hänen päällensä: hän antaa sataa sotansa hänen päällensä.

Когато напълва търбуха си, Бог ще изпрати върху него яростта на гнева Си и ще го изсипе върху него, докато яде.

Hänen pitää pakeneman rautaisia sota-aseita, ja vaskijoutsen pitää hänen lävitsensä käymän.

Щом бяга от желязното оръжие, ще го прониже бронзов лък.

Avoin miekka pitää käymän hänen lävitsensä, ja miekan välkkynä, joka hänelle pitää karvas oleman, pitää pelvolla hänen päällensä tuleman.

Стрелата се изтегля, от тялото излиза, блестящият й връх — от жлъчката му, и ужаси го нападат.

Koko pimeys on hänelle kätketty tavaraksi; tuli pitää hänen kuluttaman, joka ei puhallettu ole, ja sille, joka jää hänen majaansa, pitää pahoin käymän.

За съкровищата му се пази пълна тъмнина, нераздухван огън ще го пояде; зло ще сполети и оцелелия във шатрата му.

Taivaan pitää ilmoittaman hänen pahuutensa, ja maan pitää asettaman itsensä häntä vastaan.

Небесата ще открият беззаконието му и земята ще се надигне против него.

Hänen huoneensa hedelmä pitää vietämän pois, ja hajoitettaman hänen vihansa päivänä.

Печалбата на дома му ще изчезне, ще изтече в деня на Неговия гняв.

Tämä on jumalattoman ihmisen osa Jumalalta, ja hänen puheensa perintö Jumalalta.

Това е от Бога делът на безбожния, отреденото му от Бога наследство.