Job 18

Niin vastasi Bildad Suasta ja sanoi:

Тогава шуахецът Валдад отговори и каза:

Koska te lakkaatte puhumasta? ymmärtäkäät ensin, ja puhukaamme sitte.

Кога ще свършите думите? Първо разберете, и после ще говорим.

Miksi me pidetään niinkuin juhdat, ja olemme niin saastaiset teidän silmäinne edestä?

Защо сме считани за скотове, за глупци в очите ви?

Tahdotkos revetä kiukussas? luuletkos, että maa sinun tähtes hyljätään ja kallio siirretään siastansa?

Ти, който се разкъсваш сам в гнева си, да се напусне ли заради теб земята, да се помести ли скала от мястото си?

Jumalattoman valkeus pitää myös sammutettaman, ja hänen valkiansa kipinä ei pidä paistaman.

Наистина светликът на безбожния угасва, не свети пламъкът на огъня му.

Hänen majassansa pitää valkeus tuleman pimeydeksi, ja hänen kynttilänsä pitää siinä sammutettaman.

Светлината в шатрата му мрак е, светилникът му, що над него е, угасва.

Hänen voimansa askeleet pitää ahdistettaman; ja hänen neuvonsa pitää hänen maahan sysäämän.

Стъпките на силата му се стесняват и собственият му замисъл го поваля.

Sillä hän on viety jalkoinensa paulaan, ja vaeltaa verkossa.

Собствените му крака във мрежа го отвеждат и ходи върху примки.

Paula pitää pitämän hänen kantapäänsä, ja ryövärit pitää hänen käsittämän.

Примка го улавя за петата, капан над него се затваря.

Hänen paulansa on viritetty maan päälle, ja hänen satimensa hänen polullensa.

Въжето му е скрито във земята, капанът му — в пътеката.

Kaikin tahoin pitää kauhistukset häntä peljättämän, ja hänen jalkansa eksyttämän.

Отвсякъде го стряскат ужаси, тормозят го на всяка стъпка.

Nälkä pitää oleman hänen tavaransa, ja onnettomuus pitää oleman valmistettu hänen kylkeensä.

Силата му от глад ще погине и погибел е готова до реброто му.

Hänen nahkansa vahvuus pitää kulutettaman, ja hänen väkevyytensä pitää kuoleman esikoisen syömän.

Части от кожата му поглъща, частите му поглъща първородният на смъртта.

Hänen toivonsa pitää revittämän ylös juurinensa hänen majastansa, ja hän pitää ajettaman pelkoin kuninkaan tykö.

Той е изкоренен от шатрата си — неговото упование — и пред царя на ужасите го откарват.

Se on asuva hänen majassansa hänen puutteensa tähden: hänen majansa päälle pitää tulikiveä viskottaman.

Който не е негов, ще обитава в шатрата му, върху жилището му ще се разпръсне сяра.

Alhaalta pitää hänen juurensa kuivettuman, ja ylhäältä hänen elonsa niitettämän.

Корените му изсъхват долу, клоните му се отсичат горе.

Hänen muistonsa pitää hukkuman maan päältä, ja ei pidä ensinkään hänellä nimeä oleman kadulla.

Споменът за него изчезва от земята и в улиците няма име.

Hän pitää ajettaman valkeudesta pimeyteen, ja pitää maalta heitettämän pois.

Закарват го от светлината в тъмнина и го изгонват от света.

Ei hänellä pidä yhtään lasta oleman, eikä lasten lasta hänen kanssansa; ja ei pidä yhtään hänen asuinsioihinsa jäämän.

Няма нито син, нито потомство сред народа си, нито в жилищата му е някой оцелял.

Ne jotka hänen perässänsä tulevat, pitää hämmästymän hänen päivästänsä, ja ne jotka hänen edellänsä ovat olleet, pitää peljästymän.

Родените после ще се удивляват на деня му, както се ужасяваха родените преди това.

Tämä on jumalattoman maja, ja tämä on sen sia, joka ei Jumalasta mitään tiedä.

Наистина такива са жилищата на беззаконния, и това е мястото на онзи, който не познава Бога.