Psalms 82

خدا در دادگاه آسمانی خود بر مسند قضاوت نشسته قاضیان را محاکمه می‌نماید.

آسف کا زبور۔ اللہ الٰہی مجلس میں کھڑا ہے، معبودوں کے درمیان وہ عدالت کرتا ہے،

«تا به کی با بی‌عدالتی داوری می‌کنید و از ظالمان طرفداری می‌نمایید؟

”تم کب تک عدالت میں غلط فیصلے کر کے بےدینوں کی جانب داری کرو گے؟ (سِلاہ)

از حق بیچارگان و یتیمان دفاع کنید، و با محتاجان و درماندگان با انصاف رفتار کنید.

پست حالوں اور یتیموں کا انصاف کرو، مصیبت زدوں اور ضرورت مندوں کے حقوق قائم رکھو۔

آنان را از چنگ ظالمان برهانید.

پست حالوں اور غریبوں کو بچا کر بےدینوں کے ہاتھ سے چھڑاؤ۔“

«شما احمق و نادان هستید و در جهالت به سر می‌برید، بنابراین عدالت و انصاف در جهان از بین رفته است.

لیکن وہ کچھ نہیں جانتے، اُنہیں سمجھ ہی نہیں آتی۔ وہ تاریکی میں ٹٹول ٹٹول کر گھومتے پھرتے ہیں جبکہ زمین کی تمام بنیادیں جھومنے لگی ہیں۔

من شما را 'خدایان' و 'پسران خدای متعال' خطاب کردم،

بےشک مَیں نے کہا، ”تم خدا ہو، سب اللہ تعالیٰ کے فرزند ہو۔

امّا شما مانند انسانهای دیگر خواهید مُرد و همچون سایر رهبران از دنیا خواهید رفت.»

لیکن تم فانی انسان کی طرح مر جاؤ گے، تم دیگر حکمرانوں کی طرح گر جاؤ گے۔“

خدایا، بیا و جهان را داوری فرما، زیرا اختیار همهٔ اقوام جهان در دست توست.

اے اللہ، اُٹھ کر زمین کی عدالت کر! کیونکہ تمام اقوام تیری ہی موروثی ملکیت ہیں۔