Psalms 73

به راستی خدا برای قوم اسرائیل و همهٔ کسانی‌که دل پاک دارند، نیکوست.
Псалом Асафів. Поправді Бог добрий ізраїлеві, Бог для щиросердих!
امّا من، نزدیک بود ایمان خود را از دست بدهم و از راه راست منحرف شوم.
А я, мало не послизнулися ноги мої, мало не посковзнулися стопи мої,
زیرا از دیدن موفقیّت اشخاص متکبّر و شریر حسد می‌‌ورزیدم.
бо лихим я завидував, бачивши спокій безбожних,
زیرا که زحمت نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.
бо не мають страждання до смерти своєї, і здорове їхнє тіло,
مانند دیگران رنج و زحمت نمی‌کشند و گرفتاری‌های دیگران را هم ندارند.
на людській роботі нема їх, і разом із іншими людьми не зазнають вони вдарів.
بنابراین به غرور آراسته‌اند، و به خشونت ملبّس شده‌اند.
Тому то пиха їхню шию оздоблює, зодягає їх шата насилля,
دلهایشان پُر از شرارت است و افکار شرارت‌آمیز در سر خود می‌پرورانند.
вилазять їм очі від жиру, бажання їхнього серця збулися,
مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای زشت می‌زنند. متکبّرند و در پی آزار دیگران هستند.
сміються й злосливо говорять про утиск, говорять бундючно:
حرفهای کفرآمیز به ضد خدا می‌زنند، و با گستاخی بر مردم حکمرانی می‌کنند.
свої уста до неба підносять, а їхній язик по землі походжає!...
بنابراین حتّی قوم خدا از آنها پیروی می‌کنند و آنها را می‌ستایند.
Тому то туди Його люди звертаються, і щедро беруть собі воду
آنها می‌گویند: «خدا نمی‌‌داند. خدای متعال از کارهای ما باخبر نمی‌شود.»
та й кажуть: Хіба Бог те знає, і чи має Всевишній відомість,
مردمان شریر را ببینید! آنها زندگی راحتی دارند و ثروتشان روز به روز زیادتر می‌شود.
як он ті безбожні й безпечні на світі збільшили багатство своє?
من بیهوده خود را پاک نگه داشته و از گناه دوری می‌کنم.
Направду, надармо очистив я серце своє, і в невинності вимив руки свої,
صبح تا شب در زحمت و محنت به سر می‌برم و هر روز سرزنش می‌شوم.
і ввесь день я побитий, і щоранку покараний...
اگر من آن حرفها را زده بودم، در مقابل قوم تو خیانتکار محسوب می‌شدم.
Коли б я сказав: Буду так говорить, як вони, то спроневірився б я поколінню синів Твоїх.
من کوشش کردم که این موضوع را بفهمم، امّا فکرم به جایی نرسید.
і роздумував я, щоб пізнати оте, та трудне воно в очах моїх,
تا آن که به معبد بزرگ تو رفتم، آنگاه فهمیدم که چه سرنوشت بدی در انتظار شریران است.
аж прийшов я в Божу святиню, і кінець їхній побачив:
تو آنها را در پرتگاهی لغزنده قرار خواهی داد تا بیفتند و نابود شوند.
направду, Ти їх на слизькому поставив, на спустошення кинув Ти їх!
آنها در لحظه‌ای نابود می‌گردند و عاقبتی هولناک خواهند داشت.
Як вони в одній хвилі спустошені, згинули, пощезали від страхів!
آنها مانند خوابی هستند که صبح فراموش می‌شود. هنگامی‌که تو ای خداوند برخیزی آنان محو می‌گردند.
Немов сном по обудженні, Господи, образом їхнім погордиш, мов сном по обудженні!
زمانی که روح من افسرده و دلم شکسته بود،
Бо болить моє серце, і в нутрі моїм коле,
احمق و نادان بودم و در حضور تو مانند حیوانی بی‌شعور رفتار کردم!
а я немов бидло й не знаю, я перед Тобою худобою став!...
با این وجود، همیشه به تو نزدیک بودم و تو پیوسته دست مرا گرفته‌ای.
Та я завжди з Тобою, Ти держиш мене за правицю,
تو مرا طبق خواست خود هدایت می‌کنی، و سرانجام مرا با احترام در پیشگاه خود می‌پذیری.
Ти Своєю порадою водиш мене, і потому до слави Ти візьмеш мене!
در آسمان غیراز تو کسی را ندارم و بر روی زمین هم جز تو، چیزی نمی‌خواهم.
Хто є мені на небесах, окрім Тебе? А я при Тобі на землі не бажаю нічого!
هر چند بدنم فرسوده و فکرم ضعیف گردد، امّا خداوند قوّت قلب و همه‌چیز من است.
Гине тіло моє й моє серце, та Бог скеля серця мого й моя доля навіки,
کسانی‌که از تو دور می‌شوند، هلاک خواهند گردید. آنهایی را که به تو وفادار نیستند، نابود خواهی كرد.
бо погинуть ось ті, хто бокує від Тебе, понищиш Ти кожного, хто відступить від Тебе!
امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال پناه می‌برم و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.
А я, близькість Бога для мене добро, на Владику, на Господа свою певність складаю, щоб звіщати про всі Твої чини!