Psalms 102

خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برس.
Молитва вбогого, коли він слабне та перед Господнім лицем виливає мову свою.
در روزهای سختی از من روی متاب. به من گوش بده و چون تو را بخوانم، دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.
Господи, вислухай молитву мою, і благання моє нехай дійде до Тебе!
زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.
Не ховай від мене обличчя Свого, в день недолі моєї схили Своє ухо до мене, в день благання озвися небавом до мене!
دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است. اشتها و میل به غذا ندارم.
Бо минають, як дим, мої дні, а кості мої немов висохли в огнищі...
از بس ناله کرده‌ام، در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.
Як трава та побите та висохло серце моє, так що я забував їсти хліб свій...
مثل مرغ وحشی در صحرا و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.
Від зойку стогнання мого прилипли до тіла мого мої кості...
خوابم نمی‌برد، مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.
Уподобився я пеликанові пустині, я став, як той пугач руїн!
دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.
Я безсонний, і став, немов пташка самотня на дасі...
به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.
Увесь день ображають мене вороги мої, ті, хто з мене кепкує, заприсяглись проти мене!
به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.
і попіл я їм, немов хліб, а напої свої із плачем перемішую,
عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.
через гнів Твій та лютість Твою, бо підняв був мене Ти та й кинув мене...
امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.
Мої дні як похилена тінь, а я сохну, немов та трава!
می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی، و رحمت خود را نشان بدهی.
А Ти, Господи, будеш повік пробувати, а пам'ять Твоя з роду в рід.
بندگان تو آن را دوست می‌دارند، گرچه ویرانه گشته؛ نسبت به آن رحمت می‌دارند، گرچه خرابه گشته.
Ти встанеш та змилуєшся над Сіоном, бо час учинити йому милосердя, бо прийшов речінець,
ملل جهان از نام خداوند، و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.
бо раби Твої покохали й каміння його, і порох його полюбили!
هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد ‌کند، جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.
і будуть боятись народи Господнього Ймення, а всі земні царі слави Твоєї.
به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.
Бо Господь побудує Сіона, появиться в славі Своїй.
این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.
До молитви забутих звернеться Він, і молитви їхньої не осоромить.
خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان به زمین نظر افکنده است.
Запишеться це поколінню майбутньому, і народ, який створений буде, хвалитиме Господа,
ناله‌های زندانیان را شنید و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.
бо споглянув Він із високости святої Своєї, Господь зорив на землю з небес,
در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را خواهند پرستید،
щоб почути зідхання ув'язненого, щоб на смерть прирокованих визволити,
وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند و او را پرستش نمایند.
щоб розповідати про Ймення Господнє в Сіоні, а в Єрусалимі про славу Його,
خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت و عمرم را کوتاه کرد.
коли разом зберуться народи й держави служити Господеві.
ای خدا نگذار که اکنون بمیرم، قبل از آنکه به پیری برسم. ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی
Мою силу в дорозі Він виснажив, дні мої скоротив...
در ابتدا زمین را آفریدی و آسمانها کار دستهای توست.
Я кажу: Боже мій, не бери Ти мене в половині днів моїх! Твої роки на вічні віки.
آنها از میان خواهند رفت، امّا تو باقی خواهی ماند. همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.
Колись землю Ти був заклав, а небо то чин Твоїх рук,
امّا تو همیشه همان هستی و عمر تو، پایانی نخواهد داشت.
позникають вони, а Ти будеш стояти... і всі вони, як одежа, загинуть, Ти їх зміниш, немов те вбрання, і минуться вони...
فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند و در زیر سایهٔ حمایت تو، نسل آنها پایدار خواهد بود.
Ти ж Той Самий, а роки Твої не закінчаться! Сини Твоїх рабів будуть жити, а їхнє насіння стоятиме міцно перед обличчям Твоїм!