Job 6

اگر غم و اندوهِ مرا در ترازو وزن کنید و مشکلات مرا بسنجید،
А Йов відповів та й сказав:
اگر غم و اندوهِ مرا در ترازو وزن کنید و مشکلات مرا بسنجید،
Коли б смуток мій вірно був зважений, а з ним разом нещастя моє підняли на вазі,
برایتان معلوم می‌شود که از ریگهای دریا هم سنگین‌ترند. از همین سبب است که سخنان من بی‌پرواست.
то тепер воно тяжче було б від морського піску, тому нерозважне слова мої кажуть!...
زیرا خدای قادر مطلق مرا هدف تیرهای خود قرار داده است، و زهر آنها در بدنم پخش شده‌اند و ترس خدا مرا به وحشت انداخته است.
Бо в мені Всемогутнього стріли, і їхня отрута п'є духа мого, страхи Божі шикуються в бій проти мене...
الاغ اگر علف داشته باشد، عَرعَر نمی‌کند و گاو در وقت خوردن، بانگ نمی‌زند.
Чи дикий осел над травою реве? Хіба реве віл, коли ясла повні?
غذای بی‌نمک مزه‌ای ندارد و همچنین در سفیدهٔ تخم‌مرغ طعمی نیست.
Чи без соли їдять несмачне, чи є смак у білкові яйця?
برای خوردن این‌گونه غذاها اشتها ندارم و از هر چیزی که می‌خورم، حالم به هم می‌خورد.
Чого не хотіла торкнутись душа моя, все те стало мені за поживу в хворобі...
ای کاش خدا آرزوی مرا برآورده سازد، خواهش مرا قبول فرماید و مرا بکشد و رشتهٔ زندگی مرا قطع کند.
О, коли б же збулося прохання моє, а моє сподівання дав Бог!
ای کاش خدا آرزوی مرا برآورده سازد، خواهش مرا قبول فرماید و مرا بکشد و رشتهٔ زندگی مرا قطع کند.
О, коли б зволив Бог розчавити мене, простягнув Свою руку й мене поламав,
اگر خواهش مرا بپذیرد، با همهٔ دردهایی که دارم، از خوشی ذوق خواهم کرد. من هرگز از احکام خدا نافرمانی نکرده‌ام، زیرا می‌دانم که او مقدّس است.
то була б ще потіха мені, і скакав би я в немилосердному болі, бо я не зрікався слів Святого!...
چه نیرویی در من باقیمانده است که زنده باشم؟ به چه امیدی به زندگی ادامه بدهم؟
Яка сила моя, що надію я матиму? І який мій кінець, щоб продовжити життя моє це?
آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدن من از برنز است؟
Чи сила камінна то сила моя? Чи тіло моє мідяне?
قوّتی برای من باقی نمانده است تا خود را از وضعی که دارم، نجات بدهم و کسی هم نیست که به من کمک کند.
Чи не поміч для мене в мені, чи спасіння від мене відсунене?
کسی‌که به دوست خود رحم و شفقت ندارد، در واقع از قادر مطلق نمی‌ترسد.
Для того, хто гине, товариш то ласка, хоча б опустив того страх Всемогутнього...
مثل نهری که در زمستان از یخ و برف پُر است و در تابستان آب آن در اثر حرارت بخار می‌شود و خشک می‌گردد، دوستان من هم قابل اعتماد نیستند.
Брати мої зраджують, мов той потік, мов річище потоків, минають вони,
مثل نهری که در زمستان از یخ و برف پُر است و در تابستان آب آن در اثر حرارت بخار می‌شود و خشک می‌گردد، دوستان من هم قابل اعتماد نیستند.
темніші від льоду вони, в них ховається сніг.
مثل نهری که در زمستان از یخ و برف پُر است و در تابستان آب آن در اثر حرارت بخار می‌شود و خشک می‌گردد، دوستان من هم قابل اعتماد نیستند.
Коли сонце їх гріє, вони висихають, у теплі гинуть з місця свого.
کاروانیان برای آب به کنار جوی می‌روند، آن را خشک می‌یابند و در نتیجه از تشنگی هلاک می‌شوند.
Каравани дорогу свою відхиляють, уходять в пустиню й щезають.
وقتی کاروانهای تیما و سبا به سراغ آب می‌روند، با دیدن جوی خشک، ناامید می‌شوند.
Каравани з Теми поглядають, походи з Шеви покладають надії на них.
وقتی کاروانهای تیما و سبا به سراغ آب می‌روند، با دیدن جوی خشک، ناامید می‌شوند.
І засоромилися, що вони сподівались; до нього прийшли та й збентежились.
شما هم مانند همان جوی هستید، زیرا رنج و مصیبت مرا می‌بینید و از ترس به نزدیک من نمی‌آیید.
Так і ви тепер стали ніщо, побачили страх і злякались!
آیا من از شما چیزی خواسته‌ام، یا گفته‌ام که هدیه‌ای به من بدهید
Чи я говорив коли: Дайте мені, а з маєтку свого дайте підкуп за мене,
و یا مرا از دست دشمنان و از چنگ ظالمان نجات بدهید؟
і врятуйте мене з руки ворога, і з рук гнобителевих мене викупіть?
به من راه چاره را نشان بدهید و بگویید که گناه من چیست، آنگاه خاموش می‌شوم و حرفی نمی‌زنم.
Навчіть ви мене і я буду мовчати, а в чім я невмисне згрішив розтлумачте мені...
سخنِ راست، قانع کننده است، امّا ایراد شما بی‌جاست.
Які гострі слова справедливі, та що то доводить догана від вас?
آیا گمان می‌برید که سخنان من بیهوده و مثل بادِ هواست؟ پس چرا به سخنان مأیوس کنندهٔ من جواب می‌دهید؟
Чи ви думаєте докоряти словами? Бо на вітер слова одчайдушного,
شما حتّی به مال یتیم طمع دارید و از دوستانتان به نفع خود استفاده می‌کنید.
і на сироту нападаєте ви, і копаєте яму для друга свого!...
حال وضع مرا ببینید و بگویید که آیا من دروغ می‌گویم؟
Та звольте поглянути на мене тепер, а я не скажу перед вами неправди.
دیگر بس است و بی‌انصافی نکنید. محکومم نسازید، زیرا گناهی ندارم.
Верніться ж, хай кривди не буде, і верніться, ще в тім моя правда!
آیا فکر می‌کنید که من حقیقت را نمی‌گویم، و خوب و بد را از هم تشخیص نمی‌دهم؟
Хіба в мене на язиці є неправда? чи ж не маю смаку, щоб розпізнати нещастя?