Job 37

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.
Отож, і від цього тремтить моє серце і зрушилось з місця свого.
غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.
Уважливо слухайте гук Його голосу, і грім, що несеться із уст Його,
او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.
його Він пускає попід усім небом, а світло Своє аж на кінці землі.
بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.
За Ним грім ричить левом, гримить гуком своєї величности, і його Він не стримує, почується голос Його.
به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.
Бог предивно гримить Своїм голосом, вчиняє великі діла, яких не розуміємо ми.
به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،
До снігу говорить Він: Падай на землю! а дощеві та зливі: Будьте сильні!
مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.
Він руку печатає кожній людині, щоб пізнали всі люди про діло Його.
حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.
І звір входить у сховище, і живе в своїх лігвищах.
توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.
Із кімнати південної буря приходить, а з вітру північного холод.
خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.
Від Божого подиху лід повстає, і водна широкість тужавіє.
ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.
Також Він обтяжує вільгістю тучу, і світло своє розпорошує хмара,
به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.
і вона по околицях ходить та блукає за Його проводом, щоб чинити все те, що накаже Він їй на поверхні вселенної,
او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.
він наводить її чи на кару для краю Свого, чи на милість.
لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.
Бери, Йове, оце до ушей, уставай і розваж Божі чуда!
آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟
Чи ти знаєш, що Бог накладає на них, і заяснює світло із хмари Своєї?
آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.
Чи ти знаєш, як носиться хмара в повітрі, про чуда Того, Який має безвадне знання,
وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،
ти, що шати твої стають теплі, як стишується земля з полудня?
آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟
Чи ти розтягав із Ним хмару, міцну, немов дзеркало лите?
به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.
Навчи нас, що скажем Йому? Через темність ми не впорядкуємо слова.
من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.
Чи Йому оповісться, що буду казати? Чи зміг хто сказати, що Він знищений буде?
همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،
І тепер ми не бачимо світла, щоб світило у хмарах, та вітер перейде і вичистить їх.
همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.
Із півночі приходить воно, немов золото те, та над Богом величність страшна.
خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.
Всемогутній, Його не знайшли ми, Він могутній у силі, але Він не мучить нікого судом та великою правдою.
بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.
Тому нехай люди бояться Його, бо на всіх мудросердих не дивиться Він.