Job 15

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.
І відповів теманянин Еліфаз та й сказав:
الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.
Чи відповідатиме мудра людина знанням вітряним, і східнім вітром наповнить утробу свою?
با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.
Буде виправдуватися тим словом, що не надається, чи тими речами, що пожитку немає від них?
تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.
Ти страх Божий руйнуєш також, і пустошиш молитву до Бога,
حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.
бо навчає провина твоя твої уста, і ти вибираєш собі язика хитрунів.
هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.
Оскаржають тебе твої уста, не я, й твої губи свідкують на тебе:
آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟
Чи ти народився людиною першою, чи раніше, ніж згір'я, ти створений?
آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟
Чи ти слухав у Божій таємній нараді, та мудрість для себе забрав?
چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.
Що ти знаєш, чого б ми не знали? Що ти зрозумів, і не з нами воно?
ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.
Поміж нами і сивий, отой і старий, старший днями від батька твого.
خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،
Чи мало для тебе потішення Божі та слово, яке Він сховав у тобі?
امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.
Чого то підносить тебе твоє серце, й які то знаки твої очі дають,
تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.
що на Бога звертаєш ти духа свого, і з своїх уст випускаєш подібні слова?
آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟
Що таке чоловік, щоб оправданим бути, і щоб був справедливим від жінки народжений?
خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،
Таж Він навіть святим Своїм не довіряє, і не оправдані в очах Його небеса,
چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.
що ж тоді чоловік той бридкий та зіпсутий, що п'є кривду, як воду?
اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.
Я тобі розповім, ти послухай мене, а що бачив, то те розкажу,
اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.
про що мудрі донесли та від батьків своїх не затаїли того,
در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.
їм самим була дана земля, і не приходив чужий поміж них.
اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.
Безбожний тремтить по всі дні, а насильникові мало років заховано.
صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.
Вереск жахів у нього в ушах, серед миру приходить на нього грабіжник.
امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.
Він не вірить, що вернеться від темноти, й він вичікується для меча.
برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.
Він мандрує за хлібом, та де він? Знає він, що для нього встановлений день темноти...
مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.
Страшать його утиск та гноблення, хапають його, немов цар, що готовий до бою,
زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.
бо руку свою простягав він на Бога, і повставав на Всемогутнього,
با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.
проти Нього твердою він шиєю бігав, товстими хребтами щитів своїх.
آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،
Бо закрив він обличчя своє своїм салом, і боки обклав своїм жиром,
امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.
і сидів у містах поруйнованих, у домах тих, що в них не сидять, що на купи каміння призначені.
ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.
Він не буде багатий, і не встоїться сила його, і по землі не поширяться їхні маєтки.
نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.
Не вступиться з темности він, полум'я висушить парост його, й духом уст Його буде він схоплений.
ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.
Хай не вірить в марноту заблуканий, бо марнотою буде заплата йому,
و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.
вона виповниться не за днів його, а його верховіття не буде зелене!
مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.
Поскидає насиллям, немов виноград, недозрілість свою, поронить він квіття своє, як оливка,
اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد.
бо збори безбожних спустошені будуть, а огонь пожере дім хабарника:
آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.
він злом вагітніє, й породить марноту, й оману готує утроба його...