Job 11

آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟
І заговорив нааматянин Цофар та й сказав:
آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟
Чи має зостатись без відповіді безліч слів? І хіба язиката людина невинною буде?
آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟ آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟
Чи мужі замовчать твої теревені, й не буде кому засоромити тебе?
تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.
Ось говориш ти: Чисте моє міркування, і я чистий в очах Твоїх, Боже!
امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد
О, коли б говорити став Бог, і відкрив Свої уста до тебе,
و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.
і представив тобі таємниці премудрости, бо вони як ті чуда роздумування! І знай, вимагає Бог менше від тебе, ніж провини твої того варті!
کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.
Чи ти Божу глибінь дослідиш, чи знаєш ти аж до кінця Всемогутнього?
آسمان، خدا را محدود نمی‌کند، امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد. خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.
Вона вища від неба, що зможеш зробити? І глибша вона за шеол, як пізнаєш її?
عظمت خدا وسیع‌تر از زمین و عمیقتر از دریاست
Її міра довша за землю, і ширша за море вона!
اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می‌تواند مانع او شود؟
Якщо Він перейде й замкне щось, і згромадить, то хто заборонить Йому?
زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیست و می‌داند چه کسی گناهکار کیست.
Бо Він знає нікчемності людські та бачить насилля, і Він не догляне?
شخص احمق وقتی حکیم می‌شود که الاغ وحشی انسانی بزاید.
Тож людина порожня мудрішає, хоч народжується, як те дике осля!
اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،
Якщо ти зміцниш своє серце, і свої руки до Нього простягнеш,
از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،
якщо є беззаконня в руці твоїй, то прожени ти його, і кривда в наметах твоїх нехай не пробуває,
آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.
тож тоді ти підіймеш обличчя невинне своє, і будеш міцний, і не будеш боятись!
همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنی و آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.
Бо забудеш страждання, про них будеш згадувати, як про воду, яка пропливла...
زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.
Від півдня повстане життя, а темрява буде, як ранок.
با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنی و در راحت و آسایش به سر می‌بری.
І будеш ти певний, бо маєш надію, і викопаєш собі яму та й будеш безпечно лежати,
از دشمنانت نخواهی ترسید؛ مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست.
і будеш лежати, й ніхто не сполошить, і багато-хто будуть підлещуватися до обличчя твого...
امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.
А очі безбожних минуться, і згине притулок у них, а їхня надія то стогін душі!