Lamentations 3

من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

Εγω ειμαι ο ανθρωπος, οστις ειδον θλιψιν απο της �αβδου του θυμου αυτου.

او مرا به اعماق تاریکی برده

Με ωδηγησε και εφερεν εις σκοτος και ουχι εις φως.

و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

Ναι, κατ εμου εστραφη κατ εμου εστρεψε την χειρα αυτου ολην την ημεραν.

گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

Επαλαιωσε την σαρκα μου και το δερμα μου συνετριψε τα οστα μου.

مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

Ωικοδομησε κατ εμου και με περιεκυκλωσε χολην και μοχθον.

و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

Με εκαθισεν εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνιους.

دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

Με περιεφραξε, δια να μη εξελθω εβαρυνε τας αλυσεις μου.

برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

Ετι και οταν κραζω και αναβοω, αποκλειει την προσευχην μου.

راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

Περιεφραξε με πελεκητους λιθους τας οδους μου, εστρεβλωσε τας τριβους μου.

او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

Εγεινεν εις εμε αρκτος ενεδρευουσα, λεων εν αποκρυφοις.

مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

Παρετρεψε τας οδους μου και με κατεσπαραξε, με κατεστηαεν ηφανισμενην.

کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

Ενετεινε το τοξον αυτου και με εστησεν ως σκοπον εις βελος.

تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

Ενεπηξεν εις τα νεφρα μου τα βελη της φαρετρας αυτου.

مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

Εγεινα γελως εις παντα τον λαον μου, ασμα αυτων ολην την ημεραν.

با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

Με εχορτασε πικριαν με εμεθυσεν αψινθιον.

رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

Και συνετριψε τους οδοντας μου με χαλικας με εκαλυψε με σποδον.

سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

Και απεσπρωξα, απο ειρηνης την ψυχην μου ελησμονησα το αγαθον.

گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

Και ειπα, Απωλεσθη η δυναμις μου και η ελπις μου υπο του Κυριου.

وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

Ενθυμηθητι την θλιψιν μου και την εξωσιν μου, το αψινθιον και την χολην.

همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

Η ψυχη μου ενθυμειται ταυτα ακαταπαυστως και ειναι τεταπεινωμενη εν εμοι.

امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

Τουτο ανακαλω εις την καρδιαν μου, οθεν εχω ελπιδα

زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

Ελεος του Κυριου ειναι, οτι δεν συνετελεσθημεν, επειδη δεν εξελιπον οι οικτιρμοι αυτου.

آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

Ανανεονονται εν ταις πρωιαις μεγαλη ειναι η πιστοτης σου.

خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

Ο Κυριος ειναι η μερις μου, ειπεν η ψυχη μου δια τουτο θελω ελπιζει επ αυτον.

خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

Αγαθος ο Κυριος εις τους προσμενοντας αυτον, εις την ψυχην την εκζητουσαν αυτον.

پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

Καλον ειναι και να ελπιζη τις και να εφησυχαζη εις την σωτηριαν του Κυριου.

چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

Καλον εις τον ανθρωπον να βασταζη ζυγον εν τη νεοτητι αυτου.

وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

Θελει καθησθαι κατα μονας και σιωπα, επειδη ο Θεος επεβαλε φορτιον επ αυτον.

و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

Θελει βαλει το στομα αυτου εις το χωμα, ισως ηναι ελπις.

وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

Θελει δωσει την σιαγονα εις τον �απιζοντα αυτον θελει χορτασθη απο ονειδισμου.

زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

Διοτι ο Κυριος δεν απορριπτει εις τον αιωνα

هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

Αλλ εαν και θλιψη, θελει ομως και οικτειρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου.

خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

Διοτι δεν θλιβει εκ καρδιας αυτου ουδε καταθλιβει τους υιους των ανθρωπων.

وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

Το να καταπατη τις υπο τους ποδας αυτου παντας τους δεσμιους της γης.

هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

Το να διαστρεφη κρισιν ανθρωπου κατεναντι του προσωπου του Υψιστου

و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

Το να αδικη ανθρωπον εν τη δικη αυτου ο Κυριος δεν βλεπει ταυτα.

هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

Τις λεγει τι και γινεται, χωρις να προσταξη αυτο ο Κυριος;

خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

Εκ του στοματος του Υψιστου δεν εξερχονται τα κακα και τα αγαθα;

پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

Δια τι ηθελε γογγυσει ανθρωπος ζων, ανθρωπος, δια την ποινην της αμαρτιας αυτου;

بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

Ας ερευνησωμεν τας οδους ημων και ας εξετασωμεν και ας επιστρεψωμεν εις τον Κυριον.

بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

Ας υψωσωμεν τας καρδιας ημων και τας χειρας προς τον Θεον τον εν τοις ουρανοις, λεγοντες,

و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

Ημαρτησαμεν και απεστατησαμεν συ δεν μας συνεχωρησας.

«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

Περιεκαλυψας με θυμον και κατεδιωξας ημας εφονευσας, δεν εφεισθης.

چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

Εκαλυψας σεαυτον με νεφος, δια να μη διαβαινη η προσευχη ημων.

تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

Μας εκαμες σκυβαλον και βδελυγμα εν μεσω των λαων.

«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

Παντες οι εχθροι ημων ηνοιξαν το στομα αυτων εφ ημας.

با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

Φοβος και λακκος ηλθον εφ ημας, ερημωσις και συντριμμος.

به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

Ρυακας υδατων καταβιβαζει ο οφθαλμος μου δια τον συντριμμον της θυγατρος του λαου μου.

«پیوسته اشک می‌ریزم

Ο οφθαλμος μου σταλαζει και δεν σιωπα, διοτι δεν εχει ανεσιν,

تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

Εωσου ο Κυριος διακυψη και ιδη εξ ουρανου.

وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

Ο οφθαλμος μου καταθλιβει την ψυχην μου, εκ πασων των θυγατερων της πολεως μου.

«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

Οι εχθρευομενοι με αναιτιως με εκυνηγησαν ακαταπαυστως ως στρουθιον.

مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

Εκοψαν την ζωην μου εν τω λακκω και ερριψαν λιθον επ εμε.

آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

Τα υδατα επλημμυρησαν υπερανω της κεφαλης μου ειπα, Απερριφθην.

«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

Επεκαλεσθην το ονομα σου, Κυριε, εκ λακκου κατωτατου.

فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

Ηκουσας την φωνην μου μη κλεισης το ωτιον σου εις τον στεναγμον μου, εις την κραυγην μου.

وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

Επλησιασας καθ ην ημεραν σε επεκαλεσθην ειπας, Μη φοβου.

«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

Εδικασας, Κυριε, την δικην της ψυχης μου ελυτρωσας την ζωην μου.

تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

Ειδες, Κυριε, το προς εμε αδικον κρινον την κρισιν μου.

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

Ειδες πασας τας εκδικησεις αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ εμου.

«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

Ηκουσας, Κυριε, τον ονειδισμον αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ εμου

دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

Τους λογους των επανισταμενων επ εμε και τας μελετας αυτων κατ εμου ολην την ημεραν.

در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

Ιδε, οταν καθηνται και οταν σηκονωνται εγω ειμαι το ασμα αυτων.

«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

Καμε, Κυριε, εις αυτους ανταποδοσιν κατα τα εργα των χειρων αυτων.

آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

Δος εις αυτους πωρωσιν καρδιας, την καταραν σου επ αυτους.

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»

Καταδιωξον εν οργη και αφανισον αυτους υποκατωθεν των ουρανων του Κυριου.