Psalms 22

خدای من، خدای من! چرا مرا ترک کردی؟ چرا از من دور هستی و کمکم نمی‌کنی و به فریادم نمی‌رسی؟
[] Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
آه، ای خدای من، روزها التماس می‌کنم و تو جواب نمی‌دهی، شبها ناله و زاری می‌کنم و آرام ندارم.
Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
امّا تو به عنوان تنها قدّوس، بر تخت سلطنت نشسته‌ای و بنی‌اسرائیل تو را ستایش می‌کنند.
Oysa sen kutsalsın, İsrail’in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
نیاکان ما بر تو توکّل کردند، آنها توکّل نمودند و تو آنها را نجات دادی.
Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.
به حضور تو زاری نمودند و رهایی یافتند. به تو پناه آوردند و ناامید نشدند.
Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.
امّا من کِرم هستم، نه انسان. نزد همه‌کس خوار و خفیف شده‌ام.
Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
هر که مرا می‌بیند مسخره‌ام می‌کند، آنها سر خود را می‌جنبانند.
[] Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
و می‌گویند: «تو به خداوند توکّل کردی، چرا او تو را نجات نمی‌دهد؟ اگر خداوند تو را دوست دارد، چرا به تو کمک نمی‌کند.»
[] “Sırtını RAB’be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”
تو بودی که مرا از رحم مادر به دنیا آوردی و در آغوش او از من مراقبت نمودی.
Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
از همان روز تولّدم، تو خدای من بوده‌ای و من به تو توکّل نموده‌ام.
Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.
از من دور مشو، زیرا مشکلات نزدیک است و کسی نیست که به من کمک کند.
Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.
دشمنان بسیاری همچون گاوانِ نرِ سرزمینِ باشان، مرا احاطه کرده‌اند،
Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
و مانند شیرانِ درّنده و غرّان دهان خود را برای من بازکرده‌اند.
Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.
قوّت من از من بیرون رفته، همچون آبی که برروی زمین ریخته باشد، بند‌بند استخوانهایم از هم جدا شده، و دلم مانند موم در سینه‌ام آب شده است.
Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
گلویم همچون سفال خشک شده و زبانم به سقف دهانم چسبیده است و تو مرا بر روی خاک، در حال مرگ رها کرده‌ای.
[] Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.
دشمنان، یعنی این گروه شریر، مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند و دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند.
Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
استخوانهایم از لاغری شمرده می‌شوند. دشمنانم به من خیره شده‌اند.
Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
لباسهایم را بین خود تقسیم می‌کنند و بر ردای من قرعه می‌اندازند.
[] Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.
امّا تو ای خداوند، از من دور مشو! ای یاور من، به دادم برس!
Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!
مرا از دَمِ شمشیر نجات بده، مرا از چنگ این سگها رهایی ده.
Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
مرا از دهان این شیرها نجات بده، و جان مرا از دست شاخهای گاوان وحشی برهان.
Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!
کارهای تو را برای قوم خود بیان خواهم کرد، تو را در حضور پرستندگانت ستایش خواهم نمود.
[] Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
ای خادمان خداوند، او را ستایش نمایید، ای فرزندان یعقوب، او را گرامی بدارید، ای بنی‌اسرائیل، او را پرستش نمایید،
Ey sizler, RAB’den korkanlar, O’na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O’nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O’na saygı gösterin!
زیرا او رنج دیدگان را فراموش نمی‌کند و روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و مستجاب می‌نماید.
Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
در میان جماعتی بزرگ، تو را پرستش خواهم نمود! نذرهای خود را در مقابل پرستندگانت ادا خواهم کرد.
Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
فقیران هرقدر که بخواهند، خواهند خورد و سیر خواهند شد، جویندگان خداوند، خدا شما را همیشه کامیاب سازد.
Yoksullar yiyip doyacak, RAB’be yönelenler O’na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
مردم سراسر جهان، خداوند را به یاد خواهند آورد و همهٔ اقوام عالم به سوی وی خواهند آمد و او را پرستش خواهند کرد.
Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB’be dönecek, Ulusların bütün soyları O’nun önünde yere kapanacak.
خداوند پادشاه است و بر همهٔ ملتّها فرمانروایی خواهد کرد.
Çünkü egemenlik RAB’bindir, Ulusları O yönetir.
همهٔ متکبّران جهان در پیشگاه او تعظیم خواهند کرد، تمام انسانهای فانی در مقابل او سجده خواهند نمود.
Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O’nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O’nun önünde.
آیندگان، خداوند را خواهند پرستید؛ مردم دربارهٔ خداوند برای نسلهای آینده تعریف خواهند کرد.
Gelecek kuşaklar O’na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
آنانی که هنوز متولّد نشده‌اند، خواهند شنید که خداوند قوم خود را نجات داده است.
O’nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.