Psalms 147

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم، ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.

RAB’be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız’ı ilahilerle övmek! O’na övgü yaraşır.

خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.

RAB yeniden kuruyor Yeruşalim’i, Bir araya topluyor İsrail’in sürgünlerini.

او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.

O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.

او تعداد ستارگان را می‌‌داند و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.

[] Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.

خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بی‌کران است.

Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.

خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد، و شریران را سرنگون می‌کند.

RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.

برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.

RAB’be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız’ı lirle, ilahilerle övün.

او آسمانها را با ابر می‌پوشاند و برای زمین باران فراهم می‌سازد و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.

O’dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.

به حیوانات خوراک می‌دهد و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.

O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.

به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،

Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.

بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.

RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.

خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم! خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!

RAB’bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın’a övgüler sun, ey Siyon!

او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد و ساکنان تو را برکت می‌دهد.

Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.

او صلح را به مرزهای تو می‌آورد و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.

Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.

او به زمین فرمان می‌دهد و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.

Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.

زمین را با لحاف برف می‌پوشاند و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.

Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.

تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.

Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?

به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد و آب جاری می‌گردد.

Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.

کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد.

Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail’e bildirir.

با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!

Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O’nun ilkelerini bilmezler. RAB’be övgüler sunun!