Psalms 139

خداوندا، تو مرا آزموده‏ای و می‌شناسی.

Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.

از نشستن و بر خواستن من آگاهی و تمام افکار و اندیشه‌های مرا از دور می‌دانی.

Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.

تو از رفتار، کردار، کار و استراحت من آگاهی و تمام روشهای مرا می‌دانی.

Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.

حتّی پیش از آن که حرفی بر زبان آورم، تو ای خداوند، منظور مرا می‌دانی.

Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.

حضور تو مرا از هر طرف احاطه نموده و با قدرت خود، مرا محافظت می‌کنی.

Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.

شناخت تو از من خیلی عمیق است؛ این فراتر از فهم من می‌باشد.

Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.

از نزد تو کجا بگریزم و از حضور تو کجا پنهان شوم؟

Nereye gidebilirim senin Ruhun’dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?

اگر به آسمان بروم، تو در آنجا هستی. اگر به دنیای مردگان بروم، تو در آنجا هستی.

Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.

اگر بر بالهای سحر بنشینم و از مشرق به دورترین نقطه در مغرب بروم،

Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,

تو برای رهبری من در آنجا خواهی بود. برای کمک به من تو در آنجا خواهی بود.

Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.

اگر از تاریکی خواهش کنم که مرا بپوشاند و یا روشناییِ اطراف من به تاریکی تبدیل گردد،

Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”

حتّی تاریکی هم برای تو تاریک نخواهد بود و شب برای تو مانند روز روشن است، زیرا تاریکی و روشنایی برای تو یکی است.

Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.

تو تمام اجزای بدنم را ساختی و در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی.

İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.

من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای، تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است. من این را با تمام وجود می‌دانم.

Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.

وقتی استخوانهایم ساخته می‌شدند و در رحم مادر شکل می‌گرفتم و در نهان رشد می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی.

Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.

پیش از آن که به وجود بیایم و زندگی را آغاز کنم، روزهای عمرم را در دفتر خود ثبت نمودی.

Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.

خداوندا، افکار تو آن‌قدر عالی و گرانبها هستند، که من آنها را درک نمی‌کنم.

Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!

اگر آنها را بشمارم، از ریگهای صحرا زیادترند. وقتی بیدار می‌شوم باز هم با تو هستم.

Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.

خدایا، شریران را نابود کن و جنایتکاران را از من دور نما.

Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!

آنها نام تو را به بدی یاد می‌کنند و به ضد تو حرفهای زشت می‌زنند.

Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.

خداوندا، آیا از کسانی‌که از تو نفرت دارند، نفرت نداشته‌ام؟ آیا از آنانی که از تو سرپیچی می‌کنند، متنفّر نبوده‏ام؟

Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?

با تمام وجود از آنها متنفّرم و آنها را دشمن خود می‌دانم.

Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.

خدایا، مرا تفتیش کن و از دل من باخبر شو، مرا بیازما و افکار مرا بخوان.

Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.

ببین آیا خطایی در من هست، و مرا به راه جاودانی هدایت نما.

Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!