Psalms 109

109:1

خدایا، نام تو را ستایش می‌کنم، خاموش مباش.

Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!

109:2

زیرا مردم شریر و دروغگو زبان به بدگویی من گشوده‌اند و دربارهٔ من دروغ می‌گویند.

Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.

109:3

سخنان نفرت‌انگیز می‌گویند و بدون سبب با من می‌جنگند.

Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.

109:4

من آنها را دوست دارم و برایشان دعا می‌کنم امّا آنها با من مخالفت می‌کنند.

Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.

109:5

جواب خوبی‌های مرا با بدی می‌دهند و در عوض محبّت، دشمنی می‌کنند.

İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.

109:6

حاکم ظالمی را بر او بگمار و یکی از دشمنانش را تا علیه او شهادت بدهد.

Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!

109:7

در دادگاه محکوم شود و دعایش هم گناه محسوب گردد!

Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!

109:8

عمرش کوتاه شود و دیگری جا و مقامش را بگیرد!

[] Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!

109:9

فرزندانش یتیم شوند و زنش بیوه گردد!

Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!

109:10

اطفالش آواره شوند و به گدایی بیفتند، از ویرانه‌ای که زندگی می‌کنند رانده گردند!

Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!

109:11

طلبکارانش مال و دارایی‌اش را غصب کنند و بیگانگان حاصل زحمتش را به تاراج ببرند.

Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!

109:12

کسی بر او رحم نکند و هیچ‌کس یتیمانی را که او از خود به جا می‌گذارد، مورد لطف و توجّه قرار ندهد.

Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!

109:13

نسل او قطع، و نامش از صفحهٔ روزگار محو گردد!

Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!

109:14

خداوند شرارت ‌نیاکانش را فراموش نکند و گناهان مادرش را نیامرزد!

Atalarının suçları RAB’bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!

109:15

کارهای بد او همیشه مدّ نظر خداوند باشد، امّا خاطرهٔ او از روی زمین محو شود!

Günahları hep RAB’bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!

109:16

زیرا او هرگز به کسی رحم نکرد، بلکه به فقیران و محتاجان و بی‌کسان، آزار رسانید و آنان را کشت.

Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.

109:17

او دوست داشت که دیگران را لعنت کند، اکنون خودش را لعنت کن. نمی‌خواست به کسی برکت برساند، پس هیچ‌کس او را برکت نرساند.

Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!

109:18

لعنت را مثل لباس به تن می‌کرد، پس اکنون لعنت مانند آب در بدنش و مثل روغن در استخوانهایش نفوذ کند.

Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!

109:19

اینک لعنت مانند لباسی که می‌پوشید و مانند کمربندی که به کمر می‌بست، او را بپوشاند.

Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!

109:20

خداوند دشمنانم و کسانی را که از من بدگویی می‌کنند، چنین جزا بدهد.

Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!

109:21

امّا ای خدا و ای خداوند من، به‌خاطر نام خود به من کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت مرا نجات بده.

Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!

109:22

من مسکین و نیازمندم، درد و غم تا اعماق قلبم رخنه کرده است.

Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.

109:23

مانند سایهٔ غروب در حال فنا هستم و مانند ملخی رانده شده‌ام.

Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.

109:24

از بس روزه گرفته‌ام، قوّتی در زانوهایم نمانده و فقط پوست و استخوان شده‌ام.

Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.

109:25

پیش دشمنانم رسوا و مسخره شده‌ام و وقتی مرا می‌بینند، سر خود را می‌جنبانند.

[] Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!

109:26

ای خداوند و خدای من، مرا کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت، مرا نجات بده

Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!

109:27

تا دشمنانم بدانند که تو ای خداوند، نجات‌دهندهٔ من هستی.

Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!

109:28

آنها مرا لعنت می‌کنند، امّا تو مرا برکت بده، تا بدخواهانم شرمنده شوند و این بنده‌ات شادمان گردد.

Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.

109:29

دشمنانم را رسوا گردان و آنها را با شرم و خجالت بپوشان!

Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!

109:30

با زبان خود از خداوند بسیار تشکّر خواهم نمود و در حضور همهٔ مردم، او را ستایش خواهم كرد.

RAB’be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O’na övgüler dizeceğim;

109:31

زیرا از مردم مسکین و فقیر حمایت می‌نماید و از دست کسانی‌که آنان را محکوم به مرگ می‌کنند، رهایی می‌بخشد.

Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.