Psalms 104

ای خداوند، خدای من، تو چقدر بزرگ هستی! تو با عظمت و جلال آراسته‌ای.

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

خود را با نور پوشانیده و آسمان را مانند خیمه‌ای گسترانیده‌ای.

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

خانه‌ات را بر فراز آبها بنا نموده‌ای. ابرها را ارابهٔ خود ساخته‌ای و بر بالهای باد سوار شده‌ای.

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

بادها پیام‌آوران تو و شعله‌های آتش خادمان تو هستند.

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

اساس زمین را چنان استوار کردی که هرگز تکان نمی‌خورد.

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

دریاها آن را مانند ردا دربر گرفت و آب، کوهها را پوشانید.

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

از توبیخ تو، آبها خروشیدند و از شنیدن صدای فرمان تو، آنها گریختند.

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

از روی کوهها به‌ دشتها جاری شدند و دشتها را پُر کردند، به جاهایی که برای آنها تعیین نموده بودی.

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

برای آنها حدودی را معیّن کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر تمام روی زمین را نپوشانند.

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

چشمه‏ها را در وادیها و رودخانه‏ها را بین کوهها جاری ساختی.

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

تا حیوانات وحشی از آنها بنوشند و الاغهای وحشی، تشنگی خود را فرونشانند.

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

پرندگان، بر شاخه‏های درختانِ نزدیک آنها آشیانه می‌سازند و نغمه‏سرایی می‌کنند.

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین را از نعماتت پُر می‌سازی.

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

برای مصرف حیوانات علف را می‌رویانی و برای انسانها نباتات را آفریدی تا غذای خود را از آنها به دست آورند.

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

تا برای شادی دل خود شراب، و برای شادابی چهرهٔ‌شان روغن، و جهت تقویت جسمانی خود، نان تهیّه کنند.

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

سروهای لبنان که درختان خداوند هستند، سیراب می‌شوند.

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

پرندگان بر درختان سرو، و لک‌لکها روی درختان صنوبر، آشیانه می‌سازند.

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

کوهها پناهگاه بُزهای کوهی و صخره‏ها لانهٔ گورکن‏هاست.

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

مهتاب را جهت تعیین فصلها آفریدی و آفتاب وقت غروب خود را می‌داند.

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

شب را به وجود آوردی تا در تاریکی آن حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون آیند.

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

شیرهای جوان برای طعمه‏ای که خدا برایشان فراهم کرده است، غرّش می‌کنند.

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

در وقت طلوع آفتاب، دوباره به بیشهٔ خود می‌روند و استراحت می‌کنند.

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

انسانها برای کسب و کار از خانه‏های خود بیرون می‌روند و تا هنگام شب تلاش می‌کنند.

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

خداوندا، کارهای تو چه بسیار است، همهٔ آنها را با حکمت انجام داده‌ای، زمین از مخلوقات تو پُر است.

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

اقیانوسها بزرگ و وسیع هستند و حیوانات بی‌شمار، کوچک و بزرگ در آنها زندگی می‌کنند.

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

کشتی‌ها بر روی آنها حركت می‌کنند و هیولای دریایی در آنها بازی می‌کند.

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

همهٔ آنها محتاج تو هستند، تا روزیِ آنها را بدهی.

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

هر آنچه تو به آنها می‌دهی، آنها جمع می‌نمایند. تو برایشان غذا آماده می‌کنی و آنها را سیر می‌سازی.

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

وقتی از آنها روی برمی‌گردانی، به وحشت می‌افتند و هنگامی‌که جانشان را می‌گیری، می‌میرند و به خاک برمی‌گردند زیرا که از آن ساخته شده‌اند.

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

چون روح خود را می‌فرستی زنده می‌شوند و زمین، زندگی تازه پیدا می‌کند.

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

جلال خداوند جاودان باد. خداوند از کارهای خود خشنود باشد.

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

او به زمین می‌نگرد و زمین به لرزه می‌آید و چون کوهها را لمس می‌کند، چون آتشفشان فَوَران می‌کنند.

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

تا زنده‌ام سرود حمد خواهم سرایید، و تا آخر عمر خود، خداوند را ستایش خواهم كرد.

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

امیدوارم که دعا و مناجات من او را خشنود سازد، زیرا او سرچشمهٔ سرور و شادی من است.

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

گناهکاران از روی زمین محو شوند و اثری از مردمان بدکار باقی نماند. ای جان من خداوند را ستایش کن. خداوند را سپاس باد.

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!