Lamentations 5

خداوندا، به یادآور که چه بلایی بر سر ما آمده است: ببین که چگونه خوار و رسوا شده‌ایم!

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

سرزمین موروثی ما به دست بیگانگان افتاده است و در خانه‌های ما مردم بیگانه زندگی می‌کنند.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

ما یتیم شده‌ایم. پدران ما به دست دشمن کشته شده و مادران ما بیوه شده‌اند.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

آبی را که می‌خوریم و هیزمی را که برای آتش به کار می‌بریم، باید بخریم.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

باری سخت و دشوار بر دوش خود می‌کشیم. خسته و ناتوان شده‌ایم و راحتی نداریم.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

پیش مردم مصر و آشور دست دراز کردیم تا لقمه نانی به ما بدهند و زنده بمانیم.

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

نیاکان ما گناه کردند امّا آنها از بین رفتند و اینک ما تاوان گناه آنها را پس می‌دهیم.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

غلامان بر ما حکومت می‌کنند و کسی نیست که ما را از قدرت آنها نجات بدهد.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

یک لقمه نان را در بیابان با خطر جان به دست می‌آوریم.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

از شدّت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدن ما همچون تنورِ داغ است.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

همسران ما در کوه صهیون مورد تجاوز قرار گرفتند و دختران ما در تمام روستاهای یهودیه مجبور شدند خود را تسلیم کنند.

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

رهبران ما را به دار آویخته‌اند و به ریش‌سفیدان ما بی‌احترامی شده است.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

از جوانان ما در آسیاب کار می‌کشند و اطفال ما در زیر بارِ گران هیزم، از پا می‌افتند.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

پیر مردان ما دیگر در کنار دروازهٔ شهر دیده نمی‌شوند و جوانان ما دیگر آواز نمی‌خوانند.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

خوشی و سرور از دلهای ما رخت بربسته و رقص و پایکوبی ما به ماتم تبدیل شده است.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

وای بر ما که گناه کردیم و تاج جلال و افتخار را از دست دادیم.

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

دلهای ما بی‌تاب و چشمان ما تار گشته‌اند،

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

زیرا کوه صهیون، ویران و محل گشت و گذار شغالان شده است.

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

خداوندا، تو فرمانروای ابدی جهان هستی و تاج و تخت تو بی‌زوال است.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

چرا ما را برای همیشه از یاد بردی؟ چرا ما را برای مدّتی طولانی ترک کردی؟

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

ای خداوند، ما را دوباره به سوی خود بازگردان و جلال پیشین ما را بازگردان.

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

آیا ما را بکلّی ترک کرده و از ما بی‌نهایت خشمگین هستی؟

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.