Job 33

حال ای ایّوب با دقّت به سخنان من گوش بده.

“Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.

می‌خواهم آنچه را که در نظر دارم به تو بگویم.

Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.

حرفهای من از صمیم دل، صادقانه و حقیقت است.

Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.

زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من زندگی بخشیده است.

Beni Tanrı’nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten’in soluğu yaşam veriyor bana.

اگر می‌توانی جواب مرا بدهی، درنگ نکن.

Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.

من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.

Tanrı’nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.

پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی‌آورم.

Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.

شنیدم که گفتی:

“Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:

«من پاک هستم و خطایی نکرده‌ام. بی‌عیب هستم و گناهی ندارم.

‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.

خدا بهانه می‌جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می‌شمارد.

Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.

پاهایم را به زنجیر می‌بندد و در هر قدم مراقب من است.»

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’

امّا ایّوب، من تو را قانع می‌سازم که تو اشتباه می‌‌کنی. خدا بزرگتر از همهٔ انسانهاست.

“Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.

چرا خدا را متّهم می‌‌کنی و می‌گویی که او برای کارهایی که می‌کند به انسان توضیح نمی‌دهد.

İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O’nunla çekişiyorsun?

خدا به راههای مختلف با انسان صحبت می‌کند، امّا کسی به کلام او توجّه نمی‌نماید.

Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.

در شب، وقتی انسان در خواب عمیق فرو می‌رود، در رؤیا با او حرف می‌زند.

Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,

گوشهای او را باز می‌کند. او را می‌ترساند و اخطار می‌دهد

Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;

خدا سخن می‌گوید تا او را از گناه کردن باز دارد و از مغرور شدن رهایی‌اش‌‌ بخشد،

Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,

تا از مرگ و هلاکت نجات یابد.

Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.

خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می‌کند.

İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.

در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می‌دهد به طوری که حتّی از لذیذترین غذاها هم بدش می‌آید.

Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.

آن‌قدر لاغر می‌شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می‌ماند.

Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.

پایش به لب گور می‌رسد و به دنیای مردگان نزدیک می‌شود.

Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.

امّا اگر یکی از هزاران فرشتهٔ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بی‌گناه است،

“Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,

آنگاه بر او رحم کرده، می‌فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفّاره‌ای برایش یافته‌ام.»

Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,

بدن او دوباره جوان و قوی می‌گردد.

Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می‌پذیرد و او با شادمانی در پیشگاه او حضور می‌یابد و خدا سعادت گذشته‌اش را به او بازمی‌گرداند.

Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı’nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.

بعد او سرود می‌خواند و به مردم می‌گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,

امّا خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’

خدا بارها این کارها را برای انسان انجام می‌دهد،

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

ایّوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می‌گویم توجّه کن.

“İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.

امّا اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می‌خواهم بشنوم و اگر گفتارت درست باشد، قبول می‌کنم.

Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.

وگرنه ساکت باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.

Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”