Job 15

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?

با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.

Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?

تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.

Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı’nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.

حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.

Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.

هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.

Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.

آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟

“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?

آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

Tanrı’nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?

چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.

Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?

ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.

Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.

خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،

Az mı geliyor Tanrı’nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?

امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.

Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,

تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.

Tanrı’ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?

آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟

“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?

خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،

Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O’nun gözünde temiz değilse,

چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?

اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.

“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,

اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.

Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;

در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.

O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.

اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.

Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.

صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.

Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.

امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.

Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.

برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.

‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.

مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.

Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.

زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.

Çünkü Tanrı’ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten’e meydan okumuş,

با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.

Kalın, yumrulu kalkanıyla O’na inatla saldırmıştı.

آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،

“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,

امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.

Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,

ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.

Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.

نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.

Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı’nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.

ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.

Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.

و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.

Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.

مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.

Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.

اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد.

Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.

آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

[] Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”