Job 11

آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

آیا کسی به این سخنان پوچ و بیهوده جواب نمی‌دهد؟ آیا گزافه‌گویی، حق را به تو می‌دهد؟

“Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?

آیا با یاوه‌گویی می‌توانی دیگران را ساکت گردانی؟ آیا می‌خواهی وقتی‌که دیگران را مسخره می‌‌کنی، آنها ساکت بمانند؟

Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?

تو ادّعا می‌‌کنی که سخنانت حقیقت دارند و در حضور خدا پاک هستی.

Tanrı’ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’

امّا ای کاش خدا لب به سخن بگشاید و جواب تو را بدهد

Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,

و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه‌های زیادی دارد که دانستن آنها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا تو را کمتر از آن چه که سزاوار هستی، جزا داده است.

Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.

کسی نمی‌تواند حد و اندازهٔ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.

“Tanrı’nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten’in sınırlarına ulaşabilir misin?

آسمان، خدا را محدود نمی‌کند، امّا فراتر از دسترس تو می‌باشد. خدا دنیای مردگان را می‌شناسد امّا تو نه.

Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin?

عظمت خدا وسیع‌تر از زمین و عمیقتر از دریاست

Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.

اگر خدا تو را بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می‌تواند مانع او شود؟

“Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O’na engel olabilir?

زیرا کارهای هیچ‌کسی از او پوشیده نیست و می‌داند چه کسی گناهکار کیست.

Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?

شخص احمق وقتی حکیم می‌شود که الاغ وحشی انسانی بزاید.

Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.

اکنون اگر با قلب صاف و پاک، دست دعا به سوی خدا بلند کنی،

“O’na yüreğini adar, Ellerini açarsan,

از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را به خانه‌ات راه ندهی،

İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,

آن وقت می‌توانی با سربلندی و با اطمینان کامل و بدون ترس، با دنیا روبه‌رو شوی.

Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.

همهٔ مصیبتها را فراموش می‌‌کنی و آنها همچون آبِ رفته به‌خاطر نمی‌آیند.

Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.

زندگی‌ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می‌شود.

Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.

با امید و اطمینان خاطر زندگی می‌‌کنی و در راحت و آسایش به سر می‌بری.

Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.

از دشمنانت نخواهی ترسید؛ مردم بسیاری از تو کمک خواهند خواست.

Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.

امّا چشمان بدکاران کور و راه گریز از هر سو به رویشان بسته می‌شود و تنها امیدشان مرگ می‌باشد.

Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”