Psalms 106

خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

 Halleluja!  Tacken HERREN, ty han är god,  ty hans nåd varar evinnerligen.

چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

 Vem kan uttala HERRENS väldiga gärningar  och förkunna allt hans lov?

خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

 Saliga äro de som akta på vad rätt är,  de som alltid öva rättfärdighet.

خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

 Tänk på mig, HERRE, efter din nåd mot ditt folk,  besök mig med din frälsning,

تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

 så att jag med lust får se dina utvaldas lycka,  glädja mig med ditt folks glädje,  berömma mig med din arvedel.

ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

 Vi hava syndat likasom våra fäder,  vi hava gjort illa, vi hava varit ogudaktiga.

اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

 Våra fäder i Egypten aktade icke på dina under;  de tänkte icke på dina många nådegärningar,  utan voro gensträviga vid havet, invid Röda havet.

امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

 Men han frälste dem för sitt namns skull,  för att göra sin makt kunnig.

او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

 Han näpste Röda havet, så att det blev torrt,  och förde dem genom djupen såsom genom en öken.

آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

 Han frälste dem från deras motståndares hand  och förlossade dem ifrån fiendens hand.

امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

 Vattnet övertäckte deras ovänner;  icke en enda av dem blev kvar.

در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

 Då trodde de på hans ord,  då sjöngo de hans lov.

امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

 Men snart glömde de hans gärningar,  de förbidade icke hans råd.

بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

 De grepos av lystnad i öknen  och frestade Gud i ödemarken.

پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

 Då gav han dem vad de begärde,  men sände tärande sjukdom över dem.

در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

 Och de upptändes av avund mot Mose i lägret,  mot Aron, HERRENS helige.

پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

 Men jorden öppnade sig och uppslukade Datan  och övertäckte Abirams hop.

آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

 Och eld begynte brinna i deras hop,  en låga brände upp de ogudaktiga.

آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

 De gjorde en kalv vid Horeb  och tillbådo ett gjutet beläte;

مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

 sin ära bytte de bort  mot bilden av en oxe, som äter gräs.

آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

 De glömde Gud, sin frälsare,  som hade gjort så stora ting i Egypten,

کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

 så underbara verk i Hams land,  så fruktansvärda gärningar vid Röda havet.

وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

 Då hotade han att förgöra dem;  men Mose, den man som han hade utvalt,  trädde fram såsom medlare inför honom  till att avvända hans vrede, så att den icke skulle fördärva.

آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

 De föraktade det ljuvliga landet  och trodde icke på hans ord.

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

 De knorrade i sina tält  och lyssnade icke till HERRENS röst.

پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

 Då lyfte han upp sin hand mot dem  och svor att slå ned dem i öknen,

و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

 att slå ned deras barn ibland hedningarna  och förströ dem i länderna.

در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

 Och de slöto sig till Baal-Peor  och åto det som var offrat åt döda.

با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

 De förtörnade Gud med sina gärningar,  och en hemsökelse bröt in över dem.

پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

 Men Pinehas trädde fram och skipade rätt,  och så upphörde hemsökelsen;

این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

 det vart honom räknat till rättfärdighet  från släkte till släkte, för evig tid.

در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

 De förtörnade honom ock vid Meribas vatten,  och det gick Mose illa för deras skull.

چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

 Ty de voro gensträviga mot hans Ande,  och han talade obetänksamt med sina läppar.

آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

 De förgjorde icke de folk  om vilka HERREN hade givit dem befallning,

بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

 utan beblandade sig med hedningarna  och lärde sig deras gärningar.

بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

 De tjänade deras avgudar,  och dessa blevo dem till en snara.

پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

 Och de offrade sina söner och döttrar  till offer åt onda andar.

خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

 Ja, de utgöto oskyldigt blod,  sina söners och döttrars blod  och offrade dessa åt Kanaans avgudar;  och landet vart ohelgat genom blodskulder.

به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

 Så blevo de orena genom sina gärningar  och betedde sig trolöst i sina verk.

آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

 Då upptändes HERRENS vrede mot hans folk,  och hans arvedel blev honom en styggelse.

پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

 Och han gav dem i hedningars hand,  så att de som hatade dem fingo råda över dem.

دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

 Deras fiender trängde dem,  och de blevo kuvade under deras hand.

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

 Många gånger räddade han dem,  men de voro gensträviga i sin egenvilja  och förgingos så genom sin missgärning.

با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

 Men han såg till dem i deras nöd,  när han hörde deras rop.

پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

 Och han tänkte, dem till fromma, på sitt förbund  och ömkade sig efter sin stora nåd.

و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

 Och han lät dem finna barmhärtighet  inför alla dem som hade fört dem i fångenskap.

ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.

 Fräls oss, HERRE, vår Gud,  och församla oss från hedningarna,  så att vi få prisa ditt heliga namn  och berömma oss av ditt lov.               ----

خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!

Lovad vare HERREN, Israels Gud, från evighet till evighet! Och allt folket säge: »Amen, Halleluja!»            Israels förlossades tacksamhet mot                         HERREN.