Lamentations 1

اورشلیم که زمانی شهری پُر جمعیّت بود، اکنون متروک و تنها شده است! اورشلیم شهری که در جهان، عزّت و شکوهی داشت، حال بیوه گشته است. ملکهٔ شهرها بود و اکنون کنیز مردم شده است.

 Huru övergiven sitter hon icke,      den folkrika staden!  Hon har blivit lik en änka.      Hon som var så mäktig bland folken,  en furstinna bland länderna,      hon måste nu göra trältjänst.Bar. 4,12 f.

شبها زار زار گریه می‌کند و اشکش، قطره‌قطره بر گونه‌هایش می‌ریزد. از تمام دوستانی که داشت، یک نفر هم برایش باقی نمانده است. دوستانش به او خیانت کرده‌ و همگی با او دشمن شده‌اند.

 Bittert gråter hon i natten,      och tårar rinna utför hennes kind.  Ingen finnes, som tröstar henne,      bland alla hennes vänner. Alla hennes närmaste hava varit trolösa mot henne;      de hava blivit hennes fiender.Ps. 38,12. Jer.13,17.

مردم مصیبت‌زده و بلا دیدهٔ یهودا به اسارت رفته‌اند. در بین اقوام جهان زندگی می‌کنند و جایی برای استراحت ندارند. دشمنان دورش را گرفته‌اند و راه گریز از هر سو به رویش بسته شده است.

 Juda har måst gå i landsflykt efter att hava utstått elände      och svåra vedermödor;  hon bor nu bland hedningarna      och finner ingen ro.  Alla hennes förföljare hava fallit över henne,      mitt i hennes trångmål.

در روزهای مقدّس، دیگر کسی برای پرستش به معبد بزرگ نمی‌آید. همهٔ دروازه‌هایش متروک شده و کاهنانش آه می‌کشند. دخترانش که سرود می‌خواندند، اینک غمگین و افسرده‌اند و خودش در رنج و عذاب به سر می‌برد.

 Vägarna till Sion ligga sörjande,      då nu ingen kommer till högtiderna.  Alla hennes portar äro öde,      hennes präster sucka.  Hennes jungfrur äro bedrövade,      och själv sörjer hon bittert.

دشمنانش پیروز شده و بدخواهانش به قدرت رسیده‌اند، زیرا خداوند او را به‌خاطر گناهان بی‌شمارش مجازات کرده است. فرزندانش به دست دشمنان اسیر و به کشورهای بیگانه تبعید شده‌اند.

 Hennes ovänner hava fått övermakten,      för hennes fiender går allt väl.  Ty HERREN har sänt henne bedrövelser      för hennes många överträdelsers skull.  Hennes barn hava måst gå i fångenskap,      bortdrivna av ovännen.

اورشلیم جلال و شکوه خود را از دست داده است. رهبرانش مانند آهوانی هستند که از گرسنگی ضعیف و ناتوان شده‌اند و نمی‌توانند از چنگ صیاد فرار کنند.

 Så har all dottern Sions härlighet      försvunnit ifrån henne.  Hennes furstar likna hjortar      som icke finna något bete;  vanmäktiga söka de fly bort,      undan sina förföljare.

اورشلیم که اکنون در حال مصیبت است، دوران گذشته خود را به یاد می‌آورد؛ دورانی که صاحب شکوه و جلال بزرگی بود. زمانی که مردمانش اسیر دشمن شدند، کسی نبود که به او کمک کند. دشمن او را شکست داد و به شکست او خندید.

 I denna sitt eländes och sin husvillhets tid      kommer Jerusalem ihåg  allt vad dyrbart hon ägde      i forna dagar.  Nu då hennes folk har fallit för ovännens hand      och hon icke har någon hjälpare  nu se hennes ovänner      med hån på hennes undergång.Jes. 64,11.

اورشلیم به‌خاطر گناهان زیاد خود مورد تمسخر قرار گرفته است. کسانی‌که به او احترام می‌گذاشتند، اکنون از او نفرت دارند؛ زیرا برهنگی و وضع شرم‌آور او را دیده‌اند. او خود نیز آه می‌کشد و روی خود را از خجالت می‌پوشاند.

 Svårt hade Jerusalem försynda sig;      därför har hon blivit en styggelse.  Alla som ärade henne förakta henne nu,      då de se hennes blygd.  Därför suckar hon ock själv      och drager sig undan.Jes. 47,3. Jer. 13,22, 26. Nah. 3,5.

لکهٔ ننگی بر دامنش بود ولی او اعتنایی به آن نکرد، پس به وضع وحشتناکی سقوط نمود و کسی نبود که او را تسلّی دهد. دشمنانش پیروز شدند و او در حضور خداوند زاری می‌کند و رحمت می‌طلبد.

 Orenhet fläckar hennes klädesfållar;      hon tänkte icke på anden.  Därför vart hennes fall så gruvligt;      ingen finnes, som tröstar henne.  Se, HERRE, till mitt elände,      ty fienden förhäver sig.Jes. 47,7.

دشمنان دست دراز کردند و اشیای نفیس او را ربودند. او به چشم خود دید که اقوام بیگانه، یعنی آن کسانی‌که ورودشان به معبد بزرگ ممنوع بود، به آنجا داخل شدند.

 Ovännen räckte ut sin hand      efter allt vad dyrbart hon ägde;  ja, hon fick se huru hedningar      kommo in i hennes helgedom,  just sådana som du hade förbjudit      att komma in i din församling.5 Mos. 23,3 f. Neh. 13,1 f. Ps. 79,1 f. Hes. 44,9.

اهالی اورشلیم برای یک لقمه نان، آه می‌کشند. اشیای نفیس و قیمتی خود را به عوض خوراک می‌دهند تا بخورند و نمیرند. اورشلیم می‌گوید: «خداوندا، ببین که چقدر خوار شده‌ام.»

 Allt hennes folk måste med suckan      tigga sitt bröd;  för vad dyrbart de ägde måste de köpa sig mat      till att stilla sin hunger.  Se, HERRE, och akta på      huru föraktad jag har blivit.

به هر رهگذری می‌گوید: «هیچ‌کس به وضع و حال من گرفتار نشود! به من نگاه کنید. ببینید که خداوند هنگام خشم خود مرا به چه مصیبتی مبتلا ساخته است. هیچ‌کسی مثل من درد و رنج نکشیده است.

 Går detta eder ej till sinnes, I alla som dragen vägen fram?      Akten härpå och sen till:  kan någon plåga vara lik den      varmed jag har blivit hemsökt,  den varmed HERREN har bedrövat mig      på sin glödande vredes dag?Jes. 13,13.

«خداوند از آسمان آتش فرستاد و تا مغز استخوانم را سوزانید. پاهایم را در دام انداخت و مرا بر زمین کوبید. او مرا ترک کرد و در غم و رنج همیشگی رهایم نمود.

 Från höjden sände han en eld      i mina ben och fördärvade dem.  Han bredde ut ett nät för mina fötter,      han stötte mig tillbaka.  Förödelse lät han gå över mig,      han gjorde mig maktlös för alltid.

«گناهانم را به هم پیچید و آنها را مانند یوغی بر گردنم انداخت. توان و نیرویم را از من گرفت و مرا به دست کسانی تسلیم کرد که در برابرشان عاجز و بیچاره‌ام.

 Mina överträdelser knötos samman      av hans hand till ett ok,  hopbundna lades de på min hals;      så bröt han ned min kraft.  Herren gav mig i händerna på människor      som jag ej kan stå emot.Ps. 31,11.

«خداوند، مردان شجاع مرا ترک کرد. او لشکری را فرستاد تا جوانان مرا نابود کند. خداوند، مردم مرا مانند انگور در چرخشت پایمال کرد.

 Alla de tappra kämpar jag hyste      aktade Herren för intet.  Han lyste ut högtid, mig till fördärv,      för att krossa mina unga män.  Ja, vinpressen trampade Herren      till ofärd för jungfrun dottern Juda.Jes. 63,3. Klag. 2,22.

«به‌خاطر غمهای خود می‌گریم و اشک از چشمانم جاری است. کسی نیست که مرا تسلّی دهد و جانم را تازه کند. دشمنانم پیروز گشته‌اند و برای فرزندانم آینده‌ای نیست.

 Fördenskull gråter jag;      mitt öga, det flyter i tårar;  ty fjärran ifrån mig äro de som skulle trösta mig      och vederkvicka min själ.  Förödelse har gått över mina barn,      ty fienden har blivit mig övermäktig.Jer. 14,17.

«دستهای خود را برای کمک دراز می‌کنم، ولی کسی به یاری من نمی‌آید. خداوند دشمنانی را از هر سو علیه من فرستاده است و آنها از من نفرت دارند.

 Sion räcker ut sina händer,      men ingen finnes, som tröstar henne;  mot Jakob bådade HERREN upp      ovänner från alla sidor;  Jerusalem har blivit      en styggelse ibland dem.

«خداوند حق دارد که مرا تنبیه کند، زیرا من از کلام او سرپیچی کرده‌ام. امّا ای مردم جهان، به درد و رنج من توجّه کنید و ببینید که چطور پسران و دختران جوانِ مرا به اسارت بردند.

 Ja, HERREN är rättfärdig,      ty jag var gensträvig mot hans bud.  Hören då, alla I folk,      och sen min plåga:  mina jungfrur och mina unga män      fingo gå i fångenskap.Dan. 9,7.

«از دوستان خود کمک خواستم، ولی آنها مرا فریب دادند. کاهنان و رهبران من برای خوراک تلاش کردند تا بخورند و نیرویی پیدا کنند، امّا همگی در جاده‌های شهر از گرسنگی هلاک شدند.

 Jag kallade på mina vänner,      men de bedrogo mig.  Mina präster och mina äldste      förgingos i staden,  medan de tiggde sig mat      för att stilla sin hunger.

«خداوندا، به حال اندوهبار من نظر کن. روح من در عذاب است و قلبم از غم به درد آمده است، زیرا از فرمان تو سرپیچی کرده‌ام. در جاده‌ها شمشیر و در خانه مرگ در انتظار من است.

 Se HERRE, huru jag är i nöd,      mitt innersta är upprört.  Mitt hjärta vänder sig i mitt bröst,      därför att jag var så gensträvig.  Ute har svärdet förgjort mina barn,      och inomhus pesten.5 Mos. 32,25. Jes. 16,11. Klag. 2,11. Hes. 7,16.

«همه ناله‌های مرا می‌شنوند، ولی فریادرسی نیست. دشمنان از مصیبت‌هایی که تو بر سرم آوردی، خوشحال شدند. خداوندا، آن روزی را که وعده داده‌ای بیاور و دشمنانم را هم به بلای من گرفتار نما.

 Väl hör man huru jag suckar,      men ingen finnes, som tröstar mig;  alla mina fiender höra om min olycka och fröjda sig      över att du har gjort detta.  Den dag du förkunnade har du låtit komma.      Dock, dem skall det gå såsom mig.Jer. 50,10, 29. 51,24.

«گناهانشان را به‌یاد آور و همان‌طور که مرا به‌خاطر گناهانم مجازات کردی، آنها را هم به سزای کارهایشان برسان. ناله‌هایم زیاد و دلم بی‌تاب و بی‌قرار است.»

 Låt all deras ondska komma inför ditt ansikte,      och hemsök dem,  likasom du har hemsökt mig      för alla mina överträdelsers skull  ty många äro mina suckar,      och mitt hjärta är sjukt.Jer. 8,18.