Job 9

همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

Därefter tog Job till orda och sade:

همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

 Ja, förvisso vet jag att så är;  huru skulle en människa kunna hava rätt mot Gud?

چه کسی می‌تواند با خدا بحث کند؟ کسی قادر نیست از هزار سؤالی که می‌کند، یکی را هم جواب بدهد.

 Vill han gå till rätta med henne,  så kan hon ej svara honom på en sak bland tusen.

زیرا خدا دانا و تواناست و کسی نمی‌تواند در برابر او مقاومت کند.

 Han som är så vis i förstånd och så väldig i kraft,  vem kan trotsa honom och dock slippa undan;

بی‌خبر کوهها را منتقل می‌سازد و با خشم و غضب، آنها را واژگون می‌کند.

 honom som oförtänkt flyttar bort berg  och omstörtar dem i sin vrede;

زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را به لرزه می‌آورد.

 honom som kommer jorden att vackla från sin plats,  och dess pelare bäva därvid;

اگر به آفتاب فرمان بدهد، طلوع نمی‌کند و ستارگان در شب نمی‌درخشند.

 honom som befaller solen, så går hon icke upp,  och som sätter stjärnorna under försegling;

به تنهایی آسمانها را گسترانید و بر امواج دریا خرامید.

 honom som helt allena spänner ut himmelen  och skrider fram över havets toppar;

دُب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوب را آفرید.

 honom som har gjort Karlavagnen och Orion,  Sjustjärnorna och söderns Stjärngemak;

عقل ما از درک کارهای بزرگ و بی‌شمار او عاجز است.

 honom som gör stora och outrannsakliga ting  och under, flera än någon kan räkna?

از کنار من می‌گذرد و من نمی‌توانم او را ببینم. حرکت می‌کند و من احساس نمی‌کنم.

 Se, han far förbi mig, innan jag hinner att se det,  han drager framom mig, förrän jag bliver honom varse.

هرچه را بخواهد می‌برد و کسی نمی‌تواند مانع او شود و بگوید که چه می‌‌کنی؟

 Se, han griper sitt rov; vem kan hindra honom?  Vem kan säga till honom: »Vad gör du?»

خدا از خشم خود دست نمی‌کشد و دشمنان خود را که به هیولای دریایی کمک کردند، پایمال می‌سازد.

 Gud, han ryggar icke sin vrede;  för honom har Rahabs följe måst böja sig;

پس من چطور می‌توانم با او بحث کنم؟

 huru skulle jag då våga svara honom,  välja ut ord till att tala med honom?

هر چند گناهی ندارم، ولی چیزی نمی‌توانم بگویم؛ جز اینکه از خدایی که داور من است، طلب رحمت کنم.

 Nej, om jag än hade rätt, tordes jag dock ej svara;  jag finge anropa min motpart om misskund.

حتّی اگر مرا بگذارد که حرفی بزنم، یقین ندارم که به سخنان من گوش بدهد.

 Och om han än svarade mig på mitt rop,  så kunde jag ej tro att han lyssnade till min röst.

او تُندباد را می‌فرستد و مرا پراکنده می‌سازد و بدون جهت به زخمهایم می‌افزاید.

 Ty med storm hemsöker han mig  och slår mig med sår på sår, utan sak.

مرا نمی‌گذارد که نفس بکشم و زندگی مرا با تلخی پُر می‌سازد.

 Han unnar mig icke att hämta andan;  nej, med bedrövelser mättar han mig.

با او یارای مقابله ندارم، زیرا قادر و تواناست. اگر به دادگاه شکایت کنم، چه کسی می‌تواند او را احضار کند؟

 Gäller det försteg i kraft: »Välan, jag är redo!»,  gäller det rätt: »Vem ställer mig till ansvar?»

اگر بی‌گناه هم باشم، سخنان زبانم مرا محکوم می‌سازد و هر چیزی که بگویم، مرا مجرم می‌کند.

 Ja, hade jag än rätt, så dömde min mun mig skyldig;  vore jag än ostrafflig, så läte han mig synas vrång.

گرچه گناهی ندارم، امّا برای من فرقی نمی‌کند، زیرا از زندگی سیر شده‌ام.

 Men ostrafflig är jag!  Jag aktar ej mitt liv,  jag frågar icke efter, om jag får leva.

خدا بی‌گناه و گناهکار را یکسان از بین می‌برد.

 Det må gå som det vill, nu vare det sagt:  han förgör den ostrafflige jämte den ogudaktige.

وقتی مصیبتی برسد و بی‌گناهی را ناگهان هلاک کند، خدا می‌خندد.

 Om en landsplåga kommer med plötslig död,  så bespottar han de oskyldigas förtvivlan.

اختیار زمین را به دست مردم شریر داده و چشمان قضات را کور کرده است. اگر خدا این کار را نکرده، چه کسی کرده است؟

 Jorden är given i de ogudaktigas hand,  och täckelse sätter han för dess domares ögon.  Är det ej han som gör det, vem är det då?

زندگی من سریعتر از پیک تیزرو می‌گذرد، بدون آن که روی خوشی را ببینم.

 Min dagar hasta undan snabbare än någon löpare,  de fly bort utan att hava sett någon lycka;

سالهای عمرم مانند کشتیهای تندرو و همچون عقابی که بر شکار خود فرود می‌آید، به سرعت سپری می‌شوند.

 de ila åstad såsom en farkost av rör,  såsom en örn, när han störtar sig ned på sitt byte.

اگر خندان باشم و سعی کنم که غمهای خود را از یاد ببرم، چه فایده؟

 Om jag än besluter att förgäta mitt bekymmer,  att låta min sorgsenhet fara och göra mig glad,

زیرا می‌ترسم که مبادا غم و رنج، دوباره به سراغ من بیایند و می‌دانم که خدا مرا خطاکار می‌شمارد.

 Så måste jag dock bäva för alla mina kval;  jag vet ju att du icke skall döma mig fri.

پس اگر محکوم می‌شوم، چرا بی‌جهت تلاش کنم؟

 Nej, såsom skyldig måste jag stå där;  varför skulle jag då göra mig fåfäng möda?

هیچ شوینده‌ای نمی‌تواند گناهان مرا بشوید.

 Om jag än tvår mig i snö  och renar mina händer i lutsalt,

تو مرا در گل و لای و کثافت فرو می‌بری تا حتی لباس خودم از من نفرت کند.

 så skall du dock sänka mig ned i pölen,  så att mina kläder måste vämjas vid mig.

تو مانند من، انسانی فانی نیستی که بتوانم به تو جواب بدهم و با تو به دادگاه بروم.

 Ty han är ej min like, så att jag vågar svara honom,  ej en sådan, att vi kunna gå till doms med varandra;

کسی نیست که بین ما داوری کند و ما را آشتی بدهد.

 ingen skiljeman finnes mellan oss,  ingen som har myndighet över oss båda.

اگر از مجازات من دست برداری و هیبت تو مرا به وحشت نیاندازد،

 Må han blott vända av från mig sitt ris,  och må fruktan för honom ej förskräcka mig;

آنگاه می‌توانم بدون ترس با تو حرف بزنم، امّا متأسفانه این‌طور نیست.

 då skall jag tala utan att rädas för honom,  ty jag vet med min själv att jag icke är en sådan.