Job 3

بالاخره ایّوب لب به سخن گشود و روزی را که متولّد شده بود نفرین کرد: ایّوب

DESPUÉS de esto abrió Job su boca, y maldijo su día.

لعنت بر آن روزی که به دنیا آمدم و شبی که نطفه‌ام در رحم مادرم بسته شد.

Y exclamó Job, y dijo:

لعنت بر آن روزی که به دنیا آمدم و شبی که نطفه‌ام در رحم مادرم بسته شد.

Perezca el día en que yo nací, Y la noche que se dijo: Varón es concebido.

آن روز تاریک شود، خدا آن را به یاد نیاورد و نور در آن ندرخشد.

Sea aquel día sombrío, Y Dios no cuide de él desde arriba, Ni claridad sobre él resplandezca.

در ظلمت و تاریکی ابدی فرو رود؛ ابر تیره بر آن سایه افکند و کسوف آن را بپوشاند.

Aféenlo tinieblas y sombra de muerte; Repose sobre él nublado, Que lo haga horrible como caliginoso día.

آن شب را تاریکی غلیظ فرا گیرد، در خوشی با روزهای سال شریک نشود، و جزء شبهای ماه به حساب نیاید.

Ocupe la oscuridad aquella noche; No sea contada entre los días del año, Ni venga en él número de los meses.

آن شب، شبی خاموش باشد و صدای خوشی در آن شنیده نشود.

¡Oh si fuere aquella noche solitaria, Que no viniera canción alguna en ella!

آنهایی که می‌توانند هیولای دریایی را رام سازند، آن شب را نفرین کنند.

Maldíganla los que maldicen al día, Los que se aprestan para levantar su llanto.

در آن شب ستاره‌ای ندرخشد و به امید روشنایی باشد، امّا سپیدهٔ صبح را نبیند،

Oscurézcanse las estrellas de su alba; Espere la luz, y no venga, Ni vea los párpados de la mañana:

زیرا رحم مادرم را نبست و مرا به این بلاها دچار کرد.

Por cuanto no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, Ni escondió de mis ojos la miseria.

چرا در وقت تولّدم نمردم و چرا زمانی که از رحم مادر به دنیا آمدم، جان ندادم؟

¿Por qué no morí yo desde la matriz, Ó fuí traspasado en saliendo del vientre?

چرا مادرم مرا بر زانوان خود گذاشت و پستان به دهنم نهاد؟

¿Por qué me previnieron las rodillas? ¿Y para qué las tetas que mamase?

اگر در آن وقت می‌مردم، اکنون آرام و آسوده با پادشاهان و رهبران جهان که قصرهای خرابه را دوباره آباد نمودند، و خانه‌های خود را با طلا و نقره پُر کردند، خوابیده بودم.

Pues que ahora yaciera yo, y reposara; Durmiera, y entonces tuviera reposo,

اگر در آن وقت می‌مردم، اکنون آرام و آسوده با پادشاهان و رهبران جهان که قصرهای خرابه را دوباره آباد نمودند، و خانه‌های خود را با طلا و نقره پُر کردند، خوابیده بودم.

Con los reyes y con los consejeros de la tierra, Que edifican para sí los desiertos;

اگر در آن وقت می‌مردم، اکنون آرام و آسوده با پادشاهان و رهبران جهان که قصرهای خرابه را دوباره آباد نمودند، و خانه‌های خود را با طلا و نقره پُر کردند، خوابیده بودم.

Ó con los príncipes que poseían el oro, Que henchían sus casas de plata.

چرا مانند جنین سقط شده دفن نشدم؛ مانند طفلی که هرگز روشنایی را ندید.

Ó ¿por qué no fuí escondido como aborto, Como los pequeñitos que nunca vieron luz?

زیرا در گور، مردمان شریر به کسی آسیب نمی‌رسانند و اشخاص خسته آرامش می‌یابند.

Allí los impíos dejan el perturbar, Y allí descansan los de cansadas fuerzas.

در آنجا حتّی زندانیان در صلح و صفا با هم به سر می‌برند و صدای زندانبان را نمی‌شنوند.

Allí asimismo reposan los cautivos; No oyen la voz del exactor.

کوچک و بزرگ یکسان هستند و غلام از دست صاحب خود آزاد می‌باشد.

Allí están el chico y el grande; Y el siervo libre de su señor.

چرا کسانی‌که بدبخت و اندوهگین هستند در روشنی به سر می‌برند؟

¿Por qué se da luz al trabajado, Y vida á los de ánimo en amargura,

آنها در آرزوی مرگ هستند، امّا مرگ به سراغشان نمی‌آید و بیشتر از گنج در جستجوی گور خود می‌باشند

Que esperan la muerte, y ella no llega, Aunque la buscan más que tesoros;

و چقدر خوشحال می‌شوند، وقتی‌که می‌میرند و در گور می‌روند.

Que se alegran sobremanera, Y se gozan, cuando hallan el sepulcro?

چرا نور بر کسانی بتابد که بیچاره هستند و راههای امید را از هر سو بسته می‌بینند؟

¿Por qué al hombre que no sabe por donde vaya, Y al cual Dios ha encerrado?

به جای غذا، غم می‌خورم و اشک و زاریم مانند آب جاری است.

Pues antes que mi pan viene mi suspiro; Y mis gemidos corren como aguas.

از آنچه می‌ترسیدم و وحشت می‌کردم، به سرم آمد.

Porque el temor que me espantaba me ha venido, Y hame acontecido lo que temía.

آرام و قرار ندارم و رنج و غم من روزافزون است.

No he tenido paz, no me aseguré, ni me estuve reposado; Vínome no obstante turbación.