Psalms 73

به راستی خدا برای قوم اسرائیل و همهٔ کسانی‌که دل پاک دارند، نیکوست.

(Un psalm al lui Asaf.) Da, bun este Dumnezeu cu Israel, cu cei cu inima curată.

امّا من، نزدیک بود ایمان خود را از دست بدهم و از راه راست منحرف شوم.

Totuş, era să mi se îndoaie piciorul, şi erau să-mi alunece paşii!

زیرا از دیدن موفقیّت اشخاص متکبّر و شریر حسد می‌‌ورزیدم.

Căci mă uitam cu jind la cei nesocotiţi, cînd vedeam fericirea celor răi.

زیرا که زحمت نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

Într'adevăr, nimic nu -i turbură pînă la moarte, şi trupul le este încărcat de grăsime.

مانند دیگران رنج و زحمت نمی‌کشند و گرفتاری‌های دیگران را هم ندارند.

N'au parte de suferinţele omeneşti, şi nu sînt loviţi ca ceilalţi oameni.

بنابراین به غرور آراسته‌اند، و به خشونت ملبّس شده‌اند.

Deaceea mîndria le slujeşte ca salbă, şi asuprirea este haina care -i înveleşte.

دلهایشان پُر از شرارت است و افکار شرارت‌آمیز در سر خود می‌پرورانند.

Li se bulbucă ochii de grăsime, şi au mai mult decît le-ar dori inima.

مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای زشت می‌زنند. متکبّرند و در پی آزار دیگران هستند.

Rîd, şi vorbesc cu răutate de asuprire: vorbesc de sus,

حرفهای کفرآمیز به ضد خدا می‌زنند، و با گستاخی بر مردم حکمرانی می‌کنند.

îşi înalţă gura pînă la ceruri, şi limba le cutreieră pămîntul.

بنابراین حتّی قوم خدا از آنها پیروی می‌کنند و آنها را می‌ستایند.

Deaceea aleargă lumea la ei, înghite apă din plin,

آنها می‌گویند: «خدا نمی‌‌داند. خدای متعال از کارهای ما باخبر نمی‌شود.»

şi zice: ,,Ce ar putea să ştie Dumnezeu, şi ce ar putea să cunoască Cel Prea Înalt?``

مردمان شریر را ببینید! آنها زندگی راحتی دارند و ثروتشان روز به روز زیادتر می‌شود.

Aşa sînt cei răi: totdeauna fericiţi, şi îşi măresc bogăţiile.

من بیهوده خود را پاک نگه داشته و از گناه دوری می‌کنم.

Degeaba dar mi-am curăţit eu inima, şi mi-am spălat mînile în nevinovăţie:

صبح تا شب در زحمت و محنت به سر می‌برم و هر روز سرزنش می‌شوم.

căci în fiecare zi sînt lovit, şi în toate dimineţile sînt pedepsit.

اگر من آن حرفها را زده بودم، در مقابل قوم تو خیانتکار محسوب می‌شدم.

Dacă aş zice: ,,Vreau să vorbesc ca ei,`` iată că n'aş fi credincios neamului copiilor Tăi.

من کوشش کردم که این موضوع را بفهمم، امّا فکرم به جایی نرسید.

M'am gîndit la aceste lucruri ca să le pricep, dar zădarnică mi -a fost truda,

تا آن که به معبد بزرگ تو رفتم، آنگاه فهمیدم که چه سرنوشت بدی در انتظار شریران است.

pînă ce am intrat în sfîntul locaş al lui Dumnezeu, şi am luat seama la soarta dela urmă a celor răi.

تو آنها را در پرتگاهی لغزنده قرار خواهی داد تا بیفتند و نابود شوند.

Da, Tu -i pui în locuri alunecoase, şi -i arunci în prăpăd.

آنها در لحظه‌ای نابود می‌گردند و عاقبتی هولناک خواهند داشت.

Cum sînt nimiciţi într'o clipă! Sînt perduţi, prăpădiţi printr'un sfîrşit năpraznic.

آنها مانند خوابی هستند که صبح فراموش می‌شود. هنگامی‌که تو ای خداوند برخیزی آنان محو می‌گردند.

Ca un vis la deşteptare, aşa le lepezi chipul, Doamne, la deşteptarea Ta!

زمانی که روح من افسرده و دلم شکسته بود،

Cînd mi se amăra inima, şi mă simţeam străpuns în măruntaie,

احمق و نادان بودم و در حضور تو مانند حیوانی بی‌شعور رفتار کردم!

eram prost şi fără judecată, eram ca un dobitoc înaintea Ta.

با این وجود، همیشه به تو نزدیک بودم و تو پیوسته دست مرا گرفته‌ای.

Însă eu sînt totdeauna cu Tine, Tu m'ai apucat de mîna dreaptă;

تو مرا طبق خواست خود هدایت می‌کنی، و سرانجام مرا با احترام در پیشگاه خود می‌پذیری.

mă vei călăuzi cu sfatul Tău, apoi mă vei primi în slavă.

در آسمان غیراز تو کسی را ندارم و بر روی زمین هم جز تو، چیزی نمی‌خواهم.

Pe cine altul am eu în cer afară de Tine? Şi pe pămînt nu-mi găsesc plăcerea în nimeni decît în Tine.

هر چند بدنم فرسوده و فکرم ضعیف گردد، امّا خداوند قوّت قلب و همه‌چیز من است.

Carnea şi inima pot să mi se prăpădească: fiindcă Dumnezeu va fi pururea stînca inimii mele şi partea mea de moştenire.

کسانی‌که از تو دور می‌شوند، هلاک خواهند گردید. آنهایی را که به تو وفادار نیستند، نابود خواهی كرد.

Căci iată că ceice se depărtează de Tine, pier; Tu nimiceşti pe toţi ceice-Ţi sînt necredincioşi.

امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال پناه می‌برم و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.

Cît pentru mine, fericirea mea este să mă apropii de Dumnezeu: pe Domnul Dumnezeu Îl fac locul meu de adăpost, ca să povestesc toate lucrările Tale.