Job 21

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

Iov a luat cuvîntul şi a zis:

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

,,Ascultaţi, ascultaţi cuvintele mele, daţi-mi măcar această mîngîiere.

به من فرصت بدهید تا حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید، مسخره‌ام کنید.

Lăsaţi-mă să vorbesc, vă rog; şi, după ce voi vorbi, veţi putea să vă bateţi joc.

من از خدا شکایت دارم نه از انسان، به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده‌ام.

Oare împotriva unui om se îndreaptă plîngerea mea? Şi pentruce n'aş fi nerăbdător?

به من نگاه کنید و از تعجّب دست بر دهان بگذارید و ساکت باشید.

Priviţi-mă, miraţi-vă, şi puneţi mîna la gură.

وقتی مصیبت‌هایی را که بر سر من آمده است، به یاد می‌آ‌ورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می‌افتد.

Cînd mă gîndesc, mă înspăimînt, şi un tremur îmi apucă tot trupul:

چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می‌مانند و به قدرت و جلال می‌رسند؟

Pentruce trăiesc cei răi? Pentruce îi vezi îmbătrînind şi sporind în putere?

ایشان دارای فرزندان و نوه‌ها خواهند شد، و شاهد رشد ایشان خواهند بود.

Sămînţa lor se întăreşte cu ei şi în faţa lor, odraslele lor propăşesc supt ochii lor.

خانه‌هایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است و خدا آنها را جزا نمی‌دهد.

În casele lor domneşte pacea, fără umbră de frică; nuiaua lui Dumnezeu nu vine să -i lovească.

تعداد گلّه‌هایشان افزایش می‌یابد و هیچ‌کدام آنها تلف نمی‌شود.

Taurii lor sînt plini de vlagă şi prăsitori, juncanele lor zămislesc şi nu leapădă.

کودکانشان بیرون می‌روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می‌کنند.

Îşi lasă copiii să se împrăştie ca nişte oi, şi copiii se sbeguiesc în jurul lor.

با آواز دایره و رباب و نی، از خوشحالی سرود می‌خوانند.

Cîntă cu sunet de tobă şi de arfă, se desfătează cu sunete de caval.

بدکاران، عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می‌گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از دنیا می‌روند.

Îşi petrec zilele în fericire, şi se pogoară într'o clipă în locuinţa morţilor.

از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

Şi totuş ziceau lui Dumnezeu: ,Pleacă dela noi. Nu voim să cunoaştem căile Tale.

می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

Ce este Cel Atot puternic, ca să -I slujim? Ce vom cîştiga dacă -I vom înălţa rugăciuni?

آنها ادّعا می‌کنند که سعادتشان نتیجهٔ سعی و کوشش خود آنهاست، امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.

Ce! nu sînt ei în stăpînirea fericirii? -Departe de mine sfatul celor răi! -

آیا تا به حال چراغ شریران خاموش شده یا بلایی بر سرشان آمده است؟ آیا گاهی خدا آنها را از روی غضب خود جزا داده است؟

dar de multe ori se întîmplă să li se stingă candela, să vină sărăcia peste ei, să le dea şi lor Dumnezeu partea lor de dureri în mînia Lui,

یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟

să fie ca paiul luat de vînt, ca pleava luată de vîrtej?

شما می‌گویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات می‌کند، امّا من می‌گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد، تا بداند که خدا از گناه چشم نمی‌پوشد.

Veţi zice că pentru fiii Săi păstrează Dumnezeu pedeapsa. Dar pe el, pe nelegiuit, ar trebui să -l pedepsească Dumnezeu, ca să simtă;

خودشان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.

el ar trebui să-şi vadă nimicirea, el ar trebui să bea mînia Celui Atotputernic.

آیا انسان پس از مرگ، زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند، نگران خانواده‌اش خواهد بود؟

Căci, ce -i pasă lui ce va fi de casa lui după el, cînd numărul lunilor i s'a împlinit?

آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟

Oare pe Dumnezeu Îl vom învăţa minte, pe El, care cîrmuieşte duhurile cereşti?

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Unul moare în mijlocul propăşirii, păcii şi fericirii,

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

cu coapsele încărcate de grăsime, şi măduva oaselor plină de suc.

برخی هم در بدبختی، درحالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.

Altul moare, cu amărăciunea în suflet, fără să se fi bucurat de vreo fericire,

امّا همه یکسان به خاک می‌روند و خوراک کرمها می‌شوند.

şi amîndoi adorm în ţărînă, amîndoi sînt mîncaţi de viermi.

من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای که برای من می‌کشید.

Ştiu eu bine cari sînt gîndurile voastre, ce judecăţi nedrepte rostiţi asupra mea.

می‌گویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شد و آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

Voi ziceţi: ,Unde este casa apăsătorului? Unde este cortul în care locuiau nelegiuiţii?`

بروید از کسانی‌که دنیا را دیده‌اند بپرسید و شرح سفر آنها را بخوانید.

Dar ce! n'aţi întrebat pe călători, şi nu ştiţi ce istorisesc ei?

آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می‌مانند و از غضب خدا نجات می‌یابند.

Cum în ziua nenorocirii, cel rău este cruţat, şi în ziua mîniei, el scapă.

کسی نیست که شرایران را متّهم کند و به سزای کارهایشان برساند.

Cine îl mustră în faţă pentru purtarea lui? Cine îi răsplăteşte tot ce a făcut?

وقتی می‌میرند با احترام خاصی به خاک سپرده می‌شوند و در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.

Este dus la groapă, şi i se pune o strajă la mormînt.

مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت می‌کنند، حتّی خاک هم آنها را با خوشی می‌پذیرد.

Bulgării din vale îi sînt mai uşori, căci toţi oamenii merg după el, şi o mulţime îi merge înainte.

پس شما چطور می‌توانید با سخنان پوچ و بی‌معنی‌تان مرا تسلّی بدهید؟ همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.

Pentruce dar îmi daţi mîngîieri deşerte? Ce mai rămîne din răspunsurile voastre decît viclenie?``