Job 20

ایّوب، سخنان تو مرا متأسف ساخته و دیگر نمی‌توانم صبر کنم، مجبورم که جوابت را بدهم.

Ţofar din Naama a luat cuvîntul şi a zis:

ایّوب، سخنان تو مرا متأسف ساخته و دیگر نمی‌توانم صبر کنم، مجبورم که جوابت را بدهم.

,,Gîndurile mele mă silesc să răspund, şi frămîntarea mea nu-mi dă pace.

سخنان تو توهین‌آمیز بودند، امّا من می‌دانم که چگونه به تو جواب بدهم.

Am auzit mustrări cari mă umplu de ruşine, şi din adîncul minţii mele duhul mă face să răspund.

می‌دانی که از زمان قدیم از وقتی‌که انسان برای اولین بار بر زمین نهاده شد،

Nu ştii tu că, de mult de tot, de cînd a fost aşezat omul pe pămînt,

سعادت و خوشی مردم بدکار، همیشه ناپایدار بوده است.

biruinţa celor răi a fost scurtă, şi bucuria nelegiuitului numai de o clipă?

آنها هرقدر در زندگی پیشرفت کنند و جاه و جلالشان سر به فلک بکشد،

Chiar dacă s'ar înălţa pînă la ceruri, şi capul i-ar ajunge pînă la nori,

سرانجام مانند فضلهٔ خود دور انداخته شده، برای همیشه نابود می‌گردند و آشنایانشان می‌گویند: «آنها کجا هستند؟»

va pieri pentru totdeauna, ca murdăria lui, şi cei ce -l vedeau vor zice: ,Unde este?`

همچون خواب و خیال محو می‌شوند، و دیگر دیده نخواهند شد

Va sbura ca un vis, şi nu -l vor mai găsi; va pieri ca o vedenie de noapte.

بدکاران دیگر دیده نخواهند شد و از جایی که زندگی می‌کردند برای همیشه ناپدید می‌گردند.

Ochiul care -l privea nu -l va mai privi, locul în care locuia nu -l va mai zări.

فرزندانشان از مردم فقیر گدایی می‌کنند و همهٔ آنچه را که از مردم بزور گرفته بودند، پس می‌دهند.

Peste fiii lui vor năvăli cei săraci, şi mînile lui vor da înapoi ce a răpit cu sila.

بدنهایشان که زمانی جوان و نیرومند بود، به گور می‌رود و خاک می‌شود.

Oasele lui, pline de vlaga tinereţii, îşi vor avea culcuşul cu el în ţărînă.

آنها از شرارت لذّت می‌برند و طعم آن، دهانشان را شیرین نگاه می‌دارد،

Dulce era răul în gura lui, îl ascundea subt limbă,

آنها از شرارت لذّت می‌برند و طعم آن، دهانشان را شیرین نگاه می‌دارد،

îl mesteca într'una şi nu -l lăsa, îl ţinea în cerul gurii:

امّا آنچه را که خورده‌اند، در شکمشان ترش کرده، به زهرمار تبدیل می‌شود

dar hrana lui se va preface în măruntaiele lui, va ajunge în trupul lui o otravă de aspidă.

و ثروتی را که بلعیده‌اند، قی می‌کنند. خدا همه را از شکمشان بیرون می‌کشد.

Bogăţiile înghiţite le va vărsa, Dumnezeu le va scoate din pîntecele lui.

آنچه را که خورده‌اند، مانند زهر مار آنها را مسموم کرده، هلاک می‌سازد.

Otravă de aspidă a supt, şi de aceea, limba năpîrcii îl va ucide.

آن‌قدر زنده نمی‌مانند که از نعمات روغن زیتون، شیر و عسل بهره‌ای ببرند

Nu-şi va mai plimba privirile peste pîraiele şi rîurile de miere şi de lapte,

و از دارایی و اموال خود استفاده کنند و لذّت ببرند.

va da înapoi ce a cîştigat, şi nu va mai trage folos din cîştig; va da înapoi tot ce a luat, şi nu se va mai bucura de el,

زیرا آنها به مردم مسکین ظلم نموده، مال ایشان را غصب کردند و خانه‌ای را که خودشان نساخته بودند، بزور گرفتند.

căci a asuprit pe săraci, şi i -a lăsat să piară, a dărîmat case şi nu le -a zidit la loc.

در اندوختن ثروت، حریص هستند و قناعت ندارند.

Lăcomia lui n'a cunoscut margini; dar nu va scăpa ce are mai scump.

از مالی که دزدیده‌اند، چیزی برایشان باقی نمی‌ماند و خوشبختی آنها از بین خواهد رفت.

Nimic nu scapă de lăcomia lui, dar bună starea lui nu va ţinea.

در اوج سعادت، ناگهان مصیبت و بدبختی بر سرشان می‌آید و رنج و مصیبت دامنگیرشان می‌شود.

În mijlocul belşugului va fi în nevoie; mîna tuturor ticăloşilor se va ridica asupra lui.

در وقتی‌که همه‌چیز دارند و شکمشان سیر است، به غضب خدا گرفتار می‌شوند.

Şi iată, ca să -i umple pîntecele, Dumnezeu va trimete peste el focul mîniei Lui, şi -l va sătura cu o ploaie de săgeţi.

از شمشیر آهنین فرار می‌کنند، امّا هدف تیر برنزی قرار می‌گیرند.

Dacă va scăpa de armele de fer, îl va străpunge arcul de aramă.

وقتی تیر را از بدنشان بیرون می‌کشند، نوک برّاق آن جگرشان را پاره می‌کند و وحشت مرگ آنها را فرا می‌گیرد.

Îşi smulge din trup săgeata, care schinteie la ieşirea din fierea lui, şi îl apucă spaimele morţii.

همهٔ مال و ثروتی را که اندوخته‌اند، نابود می‌شود و آتش ناگهانی، باقیماندهٔ دارایی آنها را از بین می‌برد.

Toate nenorocirile sînt păstrate pentru comorile lui; va fi mistuit de un foc pe care nu -l va aprinde omul,

آسمانها گناهانشان را آشکار می‌سازند و زمین برضد آنها گواهی می‌دهد.

Cerurile îi vor desveli fărădelegea, şi pămîntul se va ridica împotriva lui.

در اثر خشم خدا همهٔ اموالشان تاراج می‌شود.

Veniturile casei lui se vor perde, vor pieri în ziua mîniei lui Dumnezeu.

این است سرنوشت مردم بدکار که خدا برایشان تعیین کرده است.

Aceasta este soarta pe care o păstrează Dumnezeu celui rău, aceasta este moştenirea pe care i -o hotărăşte Dumnezeu.``