Lamentations 3

من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

Eu sou o homem que viu a aflição causada pela vara do seu furor.

او مرا به اعماق تاریکی برده

Ele me guiou e me fez andar em trevas e não na luz.

و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

Deveras fez virar e revirar a sua mão contra mim o dia todo.

گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

Fez envelhecer a minha carne e a minha pele; quebrou-me os ossos.

مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

Levantou trincheiras contra mim, e me cercou de fel e trabalho.

و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

Fez-me habitar em lugares tenebrosos, como os que estavam mortos há muito.

دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

Cercou-me de uma sebe de modo que não posso sair; agravou os meus grilhões.

برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

Ainda quando grito e clamo por socorro, ele exclui a minha oração.

راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

Fechou os meus caminhos com pedras lavradas, fez tortuosas as minhas veredas.

او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.

مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.

کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

Armou o seu arco, e me pôs como alvo à flecha.

تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

Fez entrar nos meus rins as flechas da sua aljava.

مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

Fui feito um objeto de escárnio para todo o meu povo, e a sua canção o dia todo.

با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

Encheu-me de amarguras, fartou-me de absinto.

رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes, cobriu-me de cinza.

سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

Alongaste da paz a minha alma; esqueci-me do que seja a felicidade.

گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

Digo, pois: Já pereceu a minha força, como também a minha esperança no Senhor.

وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

Lembra-te da minha aflição e amargura, do absinto e do fel.

همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

Minha alma ainda os conserva na memória, e se abate dentro de mim.

امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

Torno a trazer isso à mente, portanto tenho esperança.

زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

A benignidade do Senhor jamais acaba, as suas misericórdias não têm fim;

آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

renovam-se cada manhã. Grande é a tua fidelidade.

خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei nele.

خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

Bom é o Senhor para os que esperam por ele, para a alma que o busca.

پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

Bom é ter esperança, e aguardar em silêncio a salvação do Senhor.

چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

Bom é para o homem suportar o jugo na sua mocidade.

وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

Que se assente ele, sozinho, e fique calado, porquanto Deus o pôs sobre ele.

و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

Ponha a sua boca no pó; talvez ainda haja esperança.

وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

Dê a sua face ao que o fere; farte-se de afronta.

زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

Pois o Senhor não rejeitará para sempre.

هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

Embora entristeça a alguém, contudo terá compaixão segundo a grandeza da sua misericordia.

خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

Porque não aflige nem entristece de bom grado os filhos dos homens.

وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

Pisar debaixo dos pés a todos os presos da terra,

هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

perverter o direito do homem perante a face do Altíssimo,

و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

subverter o homem no seu pleito, não são do agrado do senhor.

هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

Quem é aquele que manda, e assim acontece, sem que o Senhor o tenha ordenado?

خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

Não sai da boca do Altíssimo tanto o mal como o bem?

پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

Por que se queixaria o homem vivente, o varão por causa do castigo dos seus pecados?

بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

Esquadrinhemos os nossos caminhos, provemo-los, e voltemos para o Senhor.

بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

Levantemos os nossos corações com as mãos para Deus no céu dizendo;

و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

Nós transgredimos, e fomos rebeldes, e não perdoaste,

«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste, não te apiedaste.

چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.

تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

Como escória e refugo nos puseste no meio dos povos.

«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua boca.

با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

Temor e cova vieram sobre nós, assolação e destruição.

به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

Torrentes de águas correm dos meus olhos, por causa da destruição da filha do meu povo.

«پیوسته اشک می‌ریزم

Os meus olhos derramam lágrimas, e não cessam, sem haver intermissão,

تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

até que o Senhor atente e veja desde o céu.

وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

Os meus olhos me afligem, por causa de todas as filhas da minha cidade.

«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

Como ave me caçaram os que, sem causa, são meus inimigos.

مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

Atiraram-me vivo na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.

آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

Águas correram sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.

«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

Invoquei o teu nome, Senhor, desde a profundeza da masmorra.

فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.

وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

Tu te aproximaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.

«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

Pleiteaste, Senhor, a minha causa; remiste a minha vida.

تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

Viste, Senhor, a injustiça que sofri; julga tu a minha causa.

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

Viste toda a sua vingança, todos os seus desígnios contra mim.

«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

Ouviste as suas afrontas, Senhor, todos os seus desígnios contra mim,

دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

os lábios e os pensamentos dos que se levantam contra mim o dia todo.

در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

Observa-os ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.

«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

Tu lhes darás a recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.

آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

Tu lhes darás dureza de coração, maldição tua sobre eles.

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»

Na tua ira os perseguirás, e os destruirás de debaixo dos teus céus, ó Senhor.