Psalms 60

خدایا، تو ما را ترک کرده و پراکنده ساخته‌ای؛ از ما خشمگین هستی؛ امّا اینک به سوی ما بازگرد.
Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśń Dawidowa do nauczania;
زمین را لرزانده و از هم شکافته‌ای، پس چاره‌ای کن، زیرا از هم پاشیده می‌شود.
Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy.
تو قوم خود را گرفتار مشکلات سخت کردی و شراب سرگردانی به ما نوشاندی.
Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.
به آنهایی که از تو می‌ترسند خبر دادی تا از خطر بگریزند.
Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje.
با قدرت خود ما را نجات ده و دعای من را اجابت فرما تا آنهایی که محبوب تو هستند، رهایی یابند.
Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu.
خداوند از جایگاه مقدّس خود به ما وعده داد و فرمود: «با سرافرازی، شهر شکیم و دشت سُكوّت را بین قوم تقسیم خواهم نمود.
Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. Sela.
جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من. افرایم کلاهخود من است و یهودا عصای سلطنت من،
Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię.
موآب لگن شست‌وشو‌ی من خواهد بود و به نشانهٔ مالکیّتم کفش خود را بر اَدوم پرت خواهم کرد. و بر فراز فلسطین بانگ پیروزی بر خواهم آورد.»
Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę.
چه کسی مرا به شهر مستحکم می‌برد؟ چه کسی مرا به اَدوم راهنمایی می‌کند؟
Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim.
خدایا، آیا حقیقتاً ما را ترک کرده‌ای؟ و پیشاپیش لشکر ما نخواهی رفت؟
Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną.
خدایا، در مقابله با دشمنان به ما کمک کن، زیرا کمک انسان بی‌فایده است.
Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom?
با کمک خدا پیروزی از آن ما خواهد بود، او دشمنان ما را سرکوب خواهد کرد.
Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi? Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki. W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.