Psalms 95

بیایید خداوند را بسراییم و برای او که پشتیبان و نجات‌دهندهٔ ماست، آواز شادمانی سر دهیم.

Kom, la oss juble for Herren, la oss rope med fryd for vår frelses klippe!

با شکرگزاری به پیشگاه او بیاییم و با سراییدن سرودهای شاد، او را پرستش نماییم.

La oss trede frem for hans åsyn med pris, la oss juble for ham med salmer!

زیرا خداوند، خدای متعال است، پادشاه بزرگ بر تمام خدایان.

For Herren er en stor Gud og en stor konge over alle guder,

او فرمانروای سراسر زمین است، از اعماق اقیانوسها تا فراز بلندترین قلّه‌ها.

han som har jordens dyp i sin hånd og fjellenes høider i eie,

زمین و دریاها همه به او تعلّق دارند زیرا که او آنها را ساخته است.

han som eier havet, for han har skapt det, og hans hender har gjort det tørre land.

بیایید در پیشگاه او، سرِ تعظیم فرود آوریم و او را بپرستیم، بیایید در حضور او زانو بزنیم، زیرا که او ما را آفریده است.

Kom, la oss kaste oss ned og bøie kne, la oss knele for Herrens, vår skapers åsyn!

او خدای ما و ما قوم او هستیم، ما گلّهٔ او و او شبان ماست. به آنچه او امروز می‌گوید، گوش کنید:

For han er vår Gud, og vi er det folk han før, og den hjord hans hånd leder. Vilde I dog idag høre hans røst!

«مانند اجدادتان در بیابان مریبا و مسّا، تمرّد نکنید.

Forherd ikke eders hjerte, likesom ved Meriba, likesom på Massadagen i ørkenen,

آنها در آنجا مرا امتحان کردند، درحالی‌که همهٔ كارهایی را که انجام داده بودم، با چشمان خود دیده بودند.

hvor eders fedre fristet mig! De satte mig på prøve, de som dog hadde sett min gjerning.

مدّت چهل سال از آنها بیزار بودم و گفتم: این مردم ذاتاً گمراه هستند و از دستورات من سرپیچی می‌کنند!

Firti år vemmedes jeg ved den slekt, og jeg sa: De er et folk med forvillet hjerte, og de kjenner ikke mine veier.

در خشم سوگند یاد کردم که آنها به آرامی من نخواهند رسید.»

Så svor jeg i min vrede: Sannelig, de skal ikke komme inn til min hvile.