Psalms 83

خدایا، خاموش مباش، و آرام و ساکت منشین،
En sang, en salme av Asaf.
زیرا دشمنان تو دست به شورش زده‌اند، و کسانی‌که از تو نفرت دارند، مغرور و سرکش شده‌اند.
Gud, ti ikke! Vær ikke stille og hold dig ikke rolig, Gud!
مخفیانه برضد قوم تو نقشه می‌کشند، و برای آنهایی که به تو پناه آورده‌اند، دسیسه می‌چینند.
For se, dine fiender larmer, og de som hater dig, løfter hodet.
می‌گویند: «بیایید آنها را از بین ببریم تا نام اسرائیل از صفحهٔ روزگار محو گردد.»
Mot ditt folk legger de med svik hemmelige råd, og de rådslår mot dem du verner.
آنها همه همدست شده‌اند و برضد تو توطئه کرده و با هم پیمان بسته‌اند.
De sier: Kom og la oss utslette dem, så de ikke mere er et folk, og Israels navn skal ikke mere kommes i hu.
اینها اَدومیان، اسماعیلیان، موآبیان، هاجریان،
For de har av hjertet rådslått med hverandre; mot dig inngår de pakt,
مردم جَبال، عمونیان، عمالیقیان، فلسطینیان و ساکنان صور هستند.
Edoms telt og ismaelittene, Moab og hagarenene,
مردم آشور نیز با آنها متّحد گشته، بازوی قدرتمندی برای عمونیان و موآبیان که از نسل لوط هستند شده‌اند.
Gebal og Ammon og Amalek, Filistea tillikemed innbyggerne av Tyrus.
همان کاری را که با مدیان کردی، با این مردم هم بکن و همان بلایی را که بر سر سیسرا و یابین در وادی قیشون آوردی، بر سر اینها نیز بیاور.
Også Assur har gitt sig i lag med dem, de er blitt Lots barns arm. Sela.
تو آنها را در عین‌دور هلاک کردی و اجسادشان در روی خاک پوسید.
Gjør med dem som med Midian, som med Sisera, som med Jabin ved bekken Kison!
رهبران آنها را به سرنوشت غراب و ذِئِب گرفتار کن و حاکمان آنها را مانند ذِبح و صَلمُناع سرکوب بساز،
De blev ødelagt ved En-Dor, de blev til gjødsel for jorden.
زیرا که گفتند: «سرزمینی را که متعلّق به خداست برای خودمان تسخیر می‌کنیم.»
La det gå dem, deres ypperste menn, som Oreb og som Se'eb, og alle deres fyrster som Sebah og som Salmunna,
خدایا، آنها را مانند غبار پراکنده کن و مانند کاه بر باد ده.
dem som sier: Vi vil ta oss Guds boliger til eie!
همچون آتش که جنگل را می‌سوزاند و مانند شعله‌ای که کوهها را به آتش می‌کشد،
Min Gud, gjør dem som en støvhvirvel, som agner for vinden!
آنها را با تُندبادِ خشم خود بران، و با توفان غضبت آشفته و پریشان گردان.
Som en ild som tender en skog, og som en lue som setter fjell i brand,
خداوندا، چهرهٔ آنها را شرمنده گردان تا به قدرت تو پی ببرند.
således forfølge du dem med din storm og forferde du dem med ditt stormvær!
برای همیشه رسوا و پریشان گردند و در خواری و ذلّت هلاک شوند
Fyll deres åsyn med skam, så de søker ditt navn, Herre!
و بدانند که تو خداوند یکتا و یگانه، و حکمفرمای مطلق کاینات هستی.
La dem blues og forferdes til evig tid, la dem bli til skamme og gå under! Og la dem kjenne at du alene har navnet Herre, den Høieste over all jorden!