Psalms 49

ای تمامی مردمان، این را بشنوید! هرکس در هرجایی که هست گوش بدهد،

Til sangmesteren; av Korahs barn; en salme.

کوچک و بزرگ، ثروتمند و فقیر.

Hør dette, alle folk, vend øret til, alle I som bor i verden,

افکار من روشن و آشکار است، سخنان من همه از روی حکمت است.

både lave og høie, rike og fattige, alle tilsammen!

به مَثَلها توجّه می‌کنم و هنگامی‌که چنگ می‌نوازم معنی آنها را بیان می‌کنم.

Min munn skal tale visdom, og mitt hjertes tanke er forstand.

چرا در هنگام خطر و یا وقتی‌که دشمنان مرا محاصره کرده‌اند، بترسم؟

Jeg vil bøie mitt øre til tankesprog, jeg vil fremføre min gåtefulle tale til citaren.

اینها مردمی هستند که به ثروت خود توکّل دارند و به دارایی خویش افتخار می‌کنند!

Hvorfor skal jeg frykte i de onde dager, når mine forfølgeres ondskap omgir mig,

هیچ‌کس نمی‌‌تواند تاوان جان خود را بدهد و یا بهای زندگی خود را به خدا بپردازد.

de som setter sin lit til sitt gods og roser sig av sin store rikdom?

زیرا ارزش زندگی یک انسان بسیار گرانبهاست و هیچ چیز در مقابل آن کفایت نمی‌کند،

En mann kan ikke utløse en bror, han kan ikke gi Gud løsepenger for ham

تا کسی طعم مرگ را نچشد و تا به ابد زندگی کند.

- for deres livs utløsning er for dyr, og han må avstå derfra til evig tid -

همهٔ ما می‌بینیم که حتّی اشخاص عالِم هم می‌میرند، همچنان‌که احمقان و نادانان می‌میرند. همهٔ آنها ثروت خود را برای بازماندگان خود باقی می‌گذارند.

så han skulde bli ved å leve evindelig og ikke se graven.

درحالی‌که آنها نام خود را بر املاک خود می‌گذارند، گورشان خانهٔ ابدی آنها می‌گردد و برای همیشه در آن ساکن می‌شوند.

Nei, han vil få se den. De vise dør, dåren og den uforstandige omkommer tilsammen og overlater sitt gods til andre.

جاه و مقام ما را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه ما نیز خواهیم مرد همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.

Deres hjertes eneste tanke er at deres hus skal stå til evig tid, deres boliger fra slekt til slekt; de kaller sine jorder op efter sine navn.

سرنوشت اشخاصی که به خودشان توکّل دارند چنین است، سرنوشت آنانی که به دارایی خود دلخوش هستند.

Og dog blir et menneske i herlighet ikke stående; han er lik dyrene, som går til grunne.

آنها مانند گوسفندان محکوم به مرگ هستند و چوپان ایشان مرگ است. نیکوکاران بر آنها پیروز می‌گردند و اجساد آنان بزودی دور از خانه‌هایشان در دنیای مردگان خواهد پوسید.

Således går det dem som er fulle av selvtillit, og dem som følger dem efter og har behag i deres tale. Sela.

امّا خداوند، جان مرا از دنیای مردگان می‌رهاند و نجات می‌دهد.

Som en fårehjord føres de ned i dødsriket, døden vokter dem, og de opriktige hersker over dem, når morgenen bryter frem, og deres skikkelse blir ødelagt av dødsriket, så de ikke har nogen bolig mere.

وقتی کسی دولتمند می‌گردد و به مال و دارایی او افزوده می‌گردد، شما آشفته نگردید،

Men Gud skal forløse min sjel av dødsrikets vold, for han skal ta mig til sig. Sela.

او در وقت مردن، دارایی خود را با خود به گور نخواهد برد.

Frykt ikke når en mann blir rik, når hans huses herlighet blir stor!

اگرچه کسی از زندگی خود راضی باشد و دیگران او را به‌خاطر موفقیّتش بستایند،

For han skal intet ta med sig når han dør; hans herlighet skal ikke fare ned efter ham.

امّا سرانجام خواهد مرد و به اجداد خود خواهد پیوست و دیگر روشنی را نخواهد دید.

Om han enn velsigner sin sjel i sitt liv, og de priser dig fordi du gjør dig til gode,

جاه و مقام کسی او را از مرگ نجات نمی‌دهد، بلکه او نیز خواهد مرد، همچنان‌که یک حیوان می‌میرد.

så skal du dog komme til dine fedres slekt; de ser ikke lyset evindelig. Et menneske i herlighet, som ikke har forstand, er lik dyrene, som går til grunne.