Psalms 129

اسرائیل، بگو که چطور از زمان جوانی، دشمنانت تو را عذاب دادند.

En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -

«از زمانی که جوان بودم، دشمنانم بر من ظلم کردند، امّا نتوانستند مرا از پای درآورند.

meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.

شانه‏هایم را با شلاق، مانند زمین شخم زده کردند.

Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.

امّا خداوند عادل مرا از بردگی آزاد کرد.»

Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.

کسانی‌که از صهیون نفرت دارند، سرنگون شوند.

De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,

مانند علف روییده بر روی بامها پیش از آن که نمو کنند، پژمرده گردند

de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:

و کسی نتواند آنها را بچیند و یا به صورت بافه ببندد.

Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.

هیچ رهگذری نگوید: «خداوند تو را برکت دهد یا ما به نام خداوند تو را برکت می‌دهیم!»

Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!