Psalms 109

خدایا، نام تو را ستایش می‌کنم، خاموش مباش.

Til sangmesteren; av David; en salme. Min lovsangs Gud, ti ikke!

زیرا مردم شریر و دروغگو زبان به بدگویی من گشوده‌اند و دربارهٔ من دروغ می‌گویند.

For ugudelighets munn og falskhets munn har de oplatt imot mig, de har talt med mig med løgnens tunge.

سخنان نفرت‌انگیز می‌گویند و بدون سبب با من می‌جنگند.

Og med hatets ord har de omgitt mig og stridt imot mig uten årsak.

من آنها را دوست دارم و برایشان دعا می‌کنم امّا آنها با من مخالفت می‌کنند.

Til lønn for min kjærlighet stod de mig imot, enda jeg er bare bønn.

جواب خوبی‌های مرا با بدی می‌دهند و در عوض محبّت، دشمنی می‌کنند.

Og de la ondt på mig til lønn for godt og hat til lønn for min kjærlighet.

حاکم ظالمی را بر او بگمار و یکی از دشمنانش را تا علیه او شهادت بدهد.

Sett en ugudelig over ham, og la en anklager stå ved hans høire hånd!

در دادگاه محکوم شود و دعایش هم گناه محسوب گردد!

Når han dømmes, da la ham gå ut som skyldig, og la hans bønn bli til synd!

عمرش کوتاه شود و دیگری جا و مقامش را بگیرد!

La hans dager bli få, la en annen få hans embede!

فرزندانش یتیم شوند و زنش بیوه گردد!

La hans barn bli farløse og hans hustru enke,

اطفالش آواره شوند و به گدایی بیفتند، از ویرانه‌ای که زندگی می‌کنند رانده گردند!

og la hans barn flakke omkring og tigge, og la dem gå som tiggere fra sine ødelagte hjem!

طلبکارانش مال و دارایی‌اش را غصب کنند و بیگانگان حاصل زحمتش را به تاراج ببرند.

La ågerkaren kaste garn ut efter alt det han har, og fremmede røve frukten av hans arbeid!

کسی بر او رحم نکند و هیچ‌کس یتیمانی را که او از خود به جا می‌گذارد، مورد لطف و توجّه قرار ندهد.

La ham ikke finne nogen som bevarer miskunnhet imot ham og la ingen forbarme sig over hans farløse barn!

نسل او قطع، و نامش از صفحهٔ روزگار محو گردد!

La hans fremtid bli avskåret, deres navn bli utslettet i det annet ættledd!

خداوند شرارت ‌نیاکانش را فراموش نکند و گناهان مادرش را نیامرزد!

Hans fedres misgjerning bli ihukommet hos Herren, og hans mors synd bli ikke utslettet!

کارهای بد او همیشه مدّ نظر خداوند باشد، امّا خاطرهٔ او از روی زمین محو شود!

De være alltid for Herrens øine, og han utrydde deres minne av jorden,

زیرا او هرگز به کسی رحم نکرد، بلکه به فقیران و محتاجان و بی‌کسان، آزار رسانید و آنان را کشت.

fordi han ikke kom i hu å gjøre barmhjertighet, men forfulgte en mann som var fattig og elendig og bedrøvet i hjertet, og vilde drepe ham.

او دوست داشت که دیگران را لعنت کند، اکنون خودش را لعنت کن. نمی‌خواست به کسی برکت برساند، پس هیچ‌کس او را برکت نرساند.

Han elsket forbannelse, og den kom over ham; han hadde ikke lyst til velsignelse, og den blev langt borte fra ham;

لعنت را مثل لباس به تن می‌کرد، پس اکنون لعنت مانند آب در بدنش و مثل روغن در استخوانهایش نفوذ کند.

han klædde sig i forbannelse som sin klædning, og den trengte som vann inn i hans liv og som olje i hans ben.

اینک لعنت مانند لباسی که می‌پوشید و مانند کمربندی که به کمر می‌بست، او را بپوشاند.

La den være ham som et klædebon som han dekker sig med, og som et belte som han alltid omgjorder sig med!

خداوند دشمنانم و کسانی را که از من بدگویی می‌کنند، چنین جزا بدهد.

Dette være mine motstanderes lønn fra Herren, og deres som taler ondt imot min sjel!

امّا ای خدا و ای خداوند من، به‌خاطر نام خود به من کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت مرا نجات بده.

Og du, Herre, Herre, gjør vel imot mig for ditt navns skyld! Fordi din miskunnhet er god, så redde du mig!

من مسکین و نیازمندم، درد و غم تا اعماق قلبم رخنه کرده است.

For jeg er elendig og fattig, og mitt hjerte er gjennemboret i mitt indre.

مانند سایهٔ غروب در حال فنا هستم و مانند ملخی رانده شده‌ام.

Som en skygge, når den heller, farer jeg avsted; jeg blir jaget bort som en gresshoppe.

از بس روزه گرفته‌ام، قوّتی در زانوهایم نمانده و فقط پوست و استخوان شده‌ام.

Mine knær vakler av faste, og mitt kjød svinner og er uten fedme.

پیش دشمنانم رسوا و مسخره شده‌ام و وقتی مرا می‌بینند، سر خود را می‌جنبانند.

Og jeg er blitt til spott for dem; de ser mig og ryster på hodet.

ای خداوند و خدای من، مرا کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت، مرا نجات بده

Hjelp mig, Herre min Gud, frels mig efter din miskunnhet,

تا دشمنانم بدانند که تو ای خداوند، نجات‌دهندهٔ من هستی.

så de må kjenne at dette er din hånd, at du, Herre, har gjort det!

آنها مرا لعنت می‌کنند، امّا تو مرا برکت بده، تا بدخواهانم شرمنده شوند و این بنده‌ات شادمان گردد.

De forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.

دشمنانم را رسوا گردان و آنها را با شرم و خجالت بپوشان!

Mine motstandere skal klæ sig i vanære og svøpe sig i sin skam som i en kappe.

با زبان خود از خداوند بسیار تشکّر خواهم نمود و در حضور همهٔ مردم، او را ستایش خواهم كرد.

Jeg vil storlig prise Herren med min munn, og midt iblandt mange vil jeg love ham;

زیرا از مردم مسکین و فقیر حمایت می‌نماید و از دست کسانی‌که آنان را محکوم به مرگ می‌کنند، رهایی می‌بخشد.

for han står ved den fattiges høire hånd for å frelse ham fra dem som dømmer hans sjel.