Psalms 107

خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیكوست و محبّت او پایدار و ابدی است.
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
آنانی که به وسیلهٔ خداوند نجات یافته‌اند بگویند، که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است
Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب، از سرزمینهای بیگانه بازگردانیده است.
og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
بعضی‌ها در بیابان آواره و سرگردان بودند و شهری نداشتند تا در آن سکونت نمایند.
De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لبشان رسیده بود.
De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند، و او آنها را از پریشانی نجات داد.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
سپس آنها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد که بتوانند در آن ساکن گردند.
og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
او تشنگان را سیراب می‌کند و گرسنگان را با خوراکهای نیکو سیر می‌گرداند.
for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
برخی در تاریکی و ظلمت، در زندان، در غُل و زنجیر به سر می‌برند.
De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاوردند.
fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
زیر بار کار و زحمت، پشت آنها خم شده، از پای افتاده بودند و کسی به کمكشان نرسید.
Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد و از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.
Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
زیرا او دروازه‌های برنزی و میله‏های آهنین را درهم شکسته است.
for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
بعضی به‌خاطر روش گناه‌آلود خود رنج می‌کشیدند و به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.
De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
اشتهای خود را از دست داده و پایشان به لب گور رسیده بود.
deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
او با کلامش آنها را شفا داده از مرگ رهانید.
Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
پس آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدارش و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکر کنند.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
برایش قربانی تشکّر تقدیم کنند و با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!
og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
بعضی با کشتی به دریا رفته، به تجارت مشغول شدند.
De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
آنها کارهای خداوند و کارهای عجیب او را در عمق دریاها مشاهده کردند.
de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
به فرمان او بادی شدید برخاست و امواج دریا را متلاطم ساخت.
Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
کشتی‌ها گاهی به هوا پرتاب می‌شدند و گاهی به اعماق آب فرو می‌رفتند و سرنشینان آنها از ترس، نیمه‌جان شده بودند.
De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
مانند مستان تلو‌تلو می‌خوردند و عقل خود را از دست داده بودند.
De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.
Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
توفان را آرام کرد و امواج دریا ساکت شد.
Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
آنها از آرامی خوشحال شدند و خداوند آنها را به بندر مقصود رسانید.
Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده، شکر کنند.
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
عظمت و جلال او را در میان مردم بیان کنند و او را در حضور رهبران ستایش نمایند.
og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
خداوند رودخانه‌ها را به بیابان تبدیل می‌کند و چشمه‌های آب را خشک می‌سازد.
Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
زمینهای حاصلخیز را به‌خاطر ساکنان شریر آن به شوره‌زار مبدّل می‌نماید.
et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
بیابانها را به برکه‌های آب، و زمینهای خشک را به چشمه‌سار تبدیل می‌کند.
Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
مردمان گرسنه را در آنجا ساکن می‌سازد تا برای خود شهری بسازند.
Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
در آنجا به زراعت می‌پردازند و تاکستان غرس می‌کنند و حاصل آن را برمی‌چینند.
Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
قوم خود را برکت داد و فرزندان آنان را بسیار ساخت و نگذاشت که گلّه‏ها و رمه‏های ایشان کم شوند.
Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
چون قوم خدا، توسط ظلم و ستم دشمنان شکست می‌خوردند و به آنها توهین می‌شد،
Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل و در ویرانه‏ها آواره ساخت.
Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
امّا نیازمندان را از رنج رهانید و تعداد خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏ها زیاد کرد.
han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
مردمان نیك، اینها را می‌بینند و خوشحال می‌شوند، امّا شریران خاموش می‌گردند.
De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
خردمندان به اینها دقّت کنند و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.
Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!