Psalms 102

خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برس.

En bønn av en elendig, når han vansmekter og utøser sin sorg for Herrens åsyn.

در روزهای سختی از من روی متاب. به من گوش بده و چون تو را بخوانم، دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.

Herre, hør min bønn og la mitt rop komme til dig!

زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.

Skjul ikke ditt åsyn for mig på den dag jeg er i nød! Bøi ditt øre til mig! På den dag jeg roper, skynd dig å svare mig!

دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است. اشتها و میل به غذا ندارم.

For mine dager er faret bort som en røk, og mine ben er forbrent som en brand.

از بس ناله کرده‌ام، در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.

Mitt hjerte er stukket som en urt og fortørket; for jeg har glemt å ete mitt brød.

مثل مرغ وحشی در صحرا و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.

For mine lydelige sukks skyld henger mine ben ved mitt kjøtt.

خوابم نمی‌برد، مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.

Jeg ligner pelikanen i ørkenen, jeg er som uglen på øde steder.

دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.

Jeg våker og er blitt som en enslig fugl på taket.

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

Hele dagen spotter mine fiender mig; de som raser mot mig, sverger ved mig.

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

For jeg eter aske som brød og blander min drikk med gråt

عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.

for din vredes og din harmes skyld; for du har løftet mig op og kastet mig bort.

امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.

Mine dager er som en hellende skygge, og selv visner jeg som en urt.

می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی، و رحمت خود را نشان بدهی.

Men du, Herre, du troner til evig tid, og ditt minne varer fra slekt til slekt.

بندگان تو آن را دوست می‌دارند، گرچه ویرانه گشته؛ نسبت به آن رحمت می‌دارند، گرچه خرابه گشته.

Du vil reise dig, du vil forbarme dig over Sion; for det er tiden til å være det nådig, timen er kommet.

ملل جهان از نام خداوند، و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.

For dine tjenere elsker dets stener, og de ynkes over dets støv.

هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد ‌کند، جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.

Og hedningene skal frykte Herrens navn, og alle jordens konger din herlighet.

به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.

For Herren har bygget Sion, han har åpenbaret sig i sin herlighet.

این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.

Han har vendt sig til de hjelpeløses bønn, og han har ikke foraktet deres bønn.

خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان به زمین نظر افکنده است.

Dette skal bli opskrevet for den kommende slekt, og det folk som skal skapes, skal love Herren.

ناله‌های زندانیان را شنید و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.

For han har sett ned fra sin hellige høide, Herren har fra himmelen skuet til jorden

در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را خواهند پرستید،

for å høre den fangnes sukk, for å løse dødens barn,

وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند و او را پرستش نمایند.

forat de i Sion skal forkynne Herrens navn og hans pris i Jerusalem,

خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت و عمرم را کوتاه کرد.

når de samler sig, folkeslagene og rikene, for å tjene Herren.

ای خدا نگذار که اکنون بمیرم، قبل از آنکه به پیری برسم. ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی

Han har bøiet min kraft på veien, han har forkortet mine dager.

در ابتدا زمین را آفریدی و آسمانها کار دستهای توست.

Jeg sier: Min Gud, ta mig ikke bort midt i mine dager! Dine år varer fra slekt til slekt.

آنها از میان خواهند رفت، امّا تو باقی خواهی ماند. همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.

Fordum grunnfestet du jorden, og himlene er dine henders gjerning.

امّا تو همیشه همان هستی و عمر تو، پایانی نخواهد داشت.

De skal forgå, men du blir stående; de skal alle eldes som et klæde, som et klædebon omskifter du dem, og de omskiftes,

فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند و در زیر سایهٔ حمایت تو، نسل آنها پایدار خواهد بود.

men du er den samme, og dine år får ingen ende. Dine tjeneres barn skal bo i ro, og deres avkom skal stå fast for ditt åsyn.