Proverbs 13

فرزند عاقل تأدیب والدین خود را می‌پذیرد، امّا شخص خودخواه از پذیرفتن آن خودداری می‌کند.

En vis sønn hører på sin fars tilrettevisning, men en spotter hører ikke på irettesettelse.

شخص نیک به‌خاطر کارهای نیک خود پاداش می‌گیرد، ولی شخص بداندیش فقط تشنهٔ ظلم است.

Av sin munns frukt nyter en mann godt, men de troløses hu står til vold.

هر که زبان خود را نگه دارد، جان خود را حفظ می‌کند، امّا کسی‌که نسنجیده سخن بگوید، خود را هلاک می‌کند.

Den som vokter sin munn, bevarer sitt liv; den som lukker sine leber vidt op, ham blir det til ulykke.

آدم تنبل آنچه را که آرزو می‌کند به دست نمی‌آورد، امّا شخص زحمتکش کامیاب می‌شود.

Den late attrår og får intet, men de flittige næres rikelig.

شخص درستکار از دروغ گفتن نفرت دارد، امّا آدم شریر رسوا و خوار می‌شود.

Den rettferdige hater løgnaktige ord, men den ugudelige gjør det som ondt og skammelig er.

صداقتِ مردم درستکار، آنان را حفظ می‌کند، ولی شرارتِ اشخاص بدکار، آنها را به نابودی می‌کشاند.

Rettferdighet verner den som lever ustraffelig, men ugudelighet feller den som gjør synd.

بعضی اشخاص، درحالی‌که چیزی ندارند، وانمود می‌کنند که ثروتمند هستند، کسانی هم هستند که خود را فقیر نشان می‌دهند، امّا صاحب ثروت هنگفتی می‌باشند.

Den ene ter sig som en rik mann og har dog slett ingen ting, og den andre ter sig som en fattig mann og har dog meget gods.

ثروت شخص دولتمند صرف حفظ جان او می‌شود، امّا کسی فقیر را تهدید نمی‌کند.

En manns rikdom er løsepenger for hans liv, men den fattige er det ingen som truer.

زندگی شخص نیک مانند چراغ نورانی می‌درخشد، امّا زندگی گناهکاران مثل چراغی است که در حال خاموشی می‌باشد.

De rettferdiges lys skinner lystig, men de ugudeliges lampe slukner.

تکبّر باعث نزاع می‌شود، ولی شخص دانا نصیحت را می‌پذیرد.

Ved overmot voldes bare trette, men hos dem som lar sig råde, er visdom.

ثروتی که به آسانی به دست بیاید، بزودی از بین می‌رود، امّا دارایی‌ای که با کار و کوشش جمع می‌شود، به تدریج زیاد می‌گردد.

Lett vunnet rikdom minker, men den som samler litt efter litt, øker sitt gods.

آرزویی که انجام آن به تعویق افتاده باشد، دل را بیمار می‌کند، امّا مرادی که برآورده می‌شود، خوشی و حیات می‌بخشد.

Langvarig venting gjør hjertet sykt, men et opfylt ønske er et livsens tre.

هر که نصیحت را خوار شمارد، بی‌سزا نمی‌ماند؛ امّا کسی‌که از آن پیروی می‌کند، پاداش می‌یابد.

Den som forakter ordet, ødelegger sig selv; men den som frykter budet, han får lønn.

تعلیم شخص دانا چشمه حیات است و انسان را از دام مرگ می‌رهاند.

Den vises lære er en livsens kilde, ved den slipper en fra dødens snarer.

دانایی انسان را محترم می‌سازد، ولی نتیجهٔ خیانت هلاکت است.

Ved god forstand vinner en menneskenes yndest, men de troløses vei er hård.

آدم دانا سنجیده عمل می‌کند، امّا شخص نادان حماقت خود را نشان می‌دهد.

Hver den som er klok, går frem med forstand, men en dåre utbreder dårskap.

قاصدی که مورد اعتماد نباشد، باعث گرفتاری می‌شود، امّا پیک امین موجب آرامش می‌گردد.

Et ugudelig sendebud faller i ulykke, men et trofast bud er lægedom.

فقر و رسوایی دامنگیر کسی می‌شود که تأدیب را نمی‌پذیرد، ولی شخصی که آن را قبول می‌کند، محترم شمرده می‌شود.

Armod og skam får den som ikke vil vite av tukt; men den som akter på refselse, blir æret.

رسیدن به آرزو لذّت بخش است، امّا اشخاص نادان در پی آرزوهای پلید خود هستند و نمی‌خواهند از آنها دست بردارند.

Opfylt ønske er søtt for sjelen, men å holde sig fra det onde er en vederstyggelighet for dårer.

با اشخاص دانا معاشرت کن و دانا خواهی شد، با مردم نادان همنشین شو و زیان خواهی دید.

Søk omgang med de vise, og du skal bli vis; men dårers venn går det ille.

بلا دامنگیر گناهکاران می‌شود، امّا چیزهای خوب نصیب مردم نیک می‌گردد.

Ulykke forfølger syndere, men rettferdige lønnes med godt.

شخص نیک حتّی برای نوه‌های خود میراث بجا می‌گذارد، امّا ثروتی که گناهکاران اندوخته‌اند، به مردم درستکار می‌رسد.

Den gode efterlater arv til barnebarn, men synderens gods er gjemt til den rettferdige.

زمین شخص فقیر ممکن است محصول فراوان بدهد، ولی مردم ظالم آن را از او می‌ربایند.

De fattiges nyland gir meget føde; men mangen rykkes bort fordi han ikke gjør det som rett er.

کسی‌که فرزند خود را تنبیه نمی‌کند، او را دوست ندارد؛ امّا کسی‌که فرزند خود را دوست دارد، از تأدیب او کوتاهی نمی‌کند.

Den som sparer sitt ris, hater sin sønn; men den som elsker ham, tukter ham tidlig.

شخص درستکار از خوراکی که دارد می‌خورد و سیر می‌شود، ولی آدم بدکار گرسنگی می‌کشد.

Den rettferdige eter så han blir mett, men de ugudeliges buk blir tom.