Proverbs 12

اگر اشتباهات شخص عاقل را به او بگویی، خوشحال می‌شود؛ امّا احمق از انتقاد نفرت دارد.

Den som elsker tukt, elsker kunnskap; men den som hater refselse, er dum.

خداوند از مردم خیرخواه خشنود است، امّا کسانی را که نقشه‌های شیطانی می‌کشند، محکوم می‌کند.

Den gode får nåde hos Herren, men den svikefulle mann fordømmer han.

انسان از بدی به جایی نمی‌رسد، امّا مردم درستکار ثابت و استوار خواهند بود.

Ugudelighet hjelper intet menneske til å stå støtt, men de rettferdiges rot rokkes ikke.

زن پاکدامن مایهٔ سرافرازی و شادی شوهرش می‌باشد. امّا زنی که موجب شرمندگی شوهرش می‌شود، مانند سرطان استخوان است.

En god hustru er sin manns krone, men en dårlig er som råttenhet i hans ben.

راستگویان، با انصاف با تو برخورد می‌کنند، امّا نیّت شریران این است که تو را گول بزنند.

De rettferdige tenker bare på det som rett er; de ugudeliges råd er svik.

سخنان شخص شریر کشنده است، امّا سخنان شخص نیکو تهدید شدگان را رهایی می‌بخشد.

De ugudelige taler alltid om å lure efter blod, men de opriktiges munn frelser dem.

مردم شریر هلاک می‌شوند و نسل آنها باقی نمی‌ماند، ولی نسل مردم نیک پایدار خواهند بود.

De ugudelige kastes over ende, og så er de ikke mere; men de rettferdiges hus står fast.

شخص عاقل مورد احترام همه است، امّا مردم احمق خوار می‌شوند.

En mann roses alt efter som han har forstand, men den hvis hjerte er forvendt, blir til forakt.

اگر انسان یک شخص معمولی باشد و به اندازهٔ احتیاجش داشته باشد، بهتر از این است که خود را آدم بزرگی نشان بدهد ولی نان شب نداشته باشد.

Bedre er en småkårsmann som har en tjener, enn en som vil være storkar, men ikke har brød.

شخص نیکو برای جان حیوانات خود هم فکر می‌کند، امّا مردم شریر به آنها ظلم می‌کنند.

Den rettferdige har omsorg for sin buskap, men den ugudeliges hjerte er hårdt.

زارع پرکار آذوقه فراوان خواهد داشت، امّا کسی‌که وقت خود را بیهوده تلف می‌کند، احمق است.

Den som dyrker sin jord, mettes med brød; men den som jager efter tomme ting, er uten forstand.

تنها چیزی که مردم شریر می‌خواهند، این است که کارهای ظالمانه انجام دهند، امّا کارهای مردم نیک نتایج خوبی خواهد داشت.

Den ugudelige attrår det som er en snare for de onde; men de rettferdige gir Gud fast rot.

مردم شریر به وسیلهٔ حرفهای خود گرفتار می‌شوند، امّا شخص عادل از گرفتاری نجات پیدا می‌کند.

I lebenes synd ligger en ond snare, men den rettferdige kommer ut av trengsel.

اجرت و پاداش هرکس مربوط به حرفهایی است که می‌زند و کارهایی که انجام می‌دهد. هرچه بکاری همان را درو می‌‌کنی.

Av sin munns frukt mettes en mann med godt, og hvad et menneskes hender har gjort, det gjengjeldes ham.

مردم احمق خیال می‌کنند که همه‌چیز را خوب می‌دانند، امّا مردم عاقل به نصایح دیگران توجّه می‌کنند.

Dårens vei er rett i hans egne øine, men den som hører på råd, er vis.

احمق خشم خود را فوراً ظاهر می‌کند، امّا مردم عاقل بی‌احترامی و توهین را نادیده می‌گیرند.

Dårens vrede blir kjent samme dag, men den som skjuler krenkelser, er klok.

وقتی‌که حقیقت را می‌گویید، عدالت انجام می‌شود؛ ولی دروغ، عدالت را زیر پا می‌گذارد.

Den som er ærlig i sine ord, taler sannhet, men et falskt vidne taler svik.

سخنی که از روی نادانی گفته شود مثل شمشیر تیز قلب انسان را جریحه‌دار می‌کند، امّا سخنان عاقلان دل را التیام می‌بخشد.

Mange taler tankeløse ord, som stikker likesom sverd; men de vises tunge er lægedom.

عمر دروغ کوتاه است، امّا راستی تا ابد استوار می‌ماند.

Sannhets lebe blir fast for all tid, men falskhets tunge bare et øieblikk.

کسانی‌که افکار شیطانی دارند، دلشان پر از فریب است، امّا آنانی‌که کارهای نیکو می‌کنند، خوشحال می‌شوند.

Det er svik i deres hjerte som smir ondt; men de som råder til fred, får glede.

برای مردم درستکار واقعهٔ بد رخ نمی‌دهد، امّا شریران همیشه در زحمت هستند.

Det rammer ikke den rettferdige noget ondt, men de ugudelige får ulykke i fullt mål.

خداوند از دروغگویان متنفّر است، امّا از مردم درستکار خشنود است.

Falske leber er en vederstyggelighet for Herren, men de som går frem med ærlighet, er ham til velbehag.

شخص حکیم، دانش خود را آشکار نمی‌کند، امّا احمق فوراً نادانی خود را ظاهر می‌سازد.

Et klokt menneske skjuler det han vet, men dårers hjerte roper ut sin dårskap.

سعی و کوشش به تو قدرت و توانایی می‌بخشد، امّا تنبلی تو را به بردگی می‌اندازد.

Den flittiges hånd kommer til å styre, men lathet blir træl.

نگرانی، شادی را از بین می‌برد، ولی سخنان خوب دل را شاد می‌سازد.

Sorg i en manns hjerte trykker det ned, men et godt ord gleder det.

مردم درستکار، راهنمای دوستان خود هستند، امّا راه شریران گمراه کننده است.

Den rettferdige veileder sin næste, men de ugudeliges vei fører dem vill.

مردم تنبل حتّی شکار خود را هم کباب نمی‌کنند، امّا مردم زرنگ از هر فرصتی استفاده می‌کنند.

Lathet steker ikke sin fangst, men flid er en kostelig skatt for et menneske.

عدالت و راستی، راه زندگی و نادرستی، راه مرگ و نابودی است.

På rettferds sti er liv, og en ryddet vei fører ikke til døden.