Job 37

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.

Ja, over dette forferdes mitt hjerte og hopper i mitt bryst.

غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.

Hør, hør braket av hans røst og det drønn som går ut av hans munn!

او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.

Under hele himmelen lar han det fare, og han sender sitt lys til jordens ytterste ender.

بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.

Efterpå brøler røsten, han tordner med sin veldige røst; han holder ikke lynene tilbake når hans røst lar sig høre.

به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.

Gud tordner underfullt med sin røst; han gjør storverk, og vi forstår dem ikke.

به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،

Han sier til sneen: Fall til jorden! - og likeså til skyllregnet, sitt sterke skyllregn.

مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.

Hvert menneskes hånd forsegler han, forat alle mennesker som han har skapt, må komme til å kjenne ham.

حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.

Da går de ville dyr inn i sine huler, og de holder sig i sine hi.

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

Fra Sydens innerste kammer kommer storm, og med nordenvinden kommer kulde.

خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.

Av Guds ånde kommer is, og brede vann bindes.

ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.

Med væte fyller han skyen, og han spreder sine lynskyer,

به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.

og de svinger hit og dit, efter som han leder dem, forat de skal utføre alt det han byder dem, over den vide jord;

او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.

enten til tukt, når det er til gagn for hans jord, eller til velsignelse lar han dem komme.

لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.

Vend ditt øre til dette, Job! Stå stille og gi akt på Guds under!

آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟

Forstår du hvorledes Gud styrer dem og lar sine skyers lyn blinke frem?

آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.

Forstår du hvorledes skyene svever om i luften, forstår du den Allvitendes under,

وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،

du hvis klær blir varme når jorden ligger og dormer i sønnenvind?

آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟

Kan du med ham spenne ut himmelen, så fast som et speil av støpt metall?

به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.

Lær oss hvad vi skal si til ham! Vi kan ikke fremføre noget for bare mørke.

من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.

Skal det fortelles ham at jeg vil tale med ham? Har nogen sagt at han ønsker sin egen undergang?

همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،

Og nu, menneskene ser ikke lyset, enda det skinner klart på himmelen, og en vind er faret frem og har renset den.

همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.

Fra Norden kommer gull; om Gud er der en forferdende herlighet.

خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.

Den Allmektige finner vi ikke, han som er så stor i makt; men retten og den strenge rettferdighet krenker han ikke.

بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.

Derfor frykter menneskene ham; men han enser ikke nogen selvklok mann.