Job 31

با چشمان خود پیمان بستم که به هیچ دختری با نظر شهوت نگاه نکنم.

En pakt hadde jeg gjort med mine øine, at jeg ikke skulde se på en jomfru.

چون می‌دانم که خدای قادر مطلق چه بلایی بر سر چنین افرادی می‌آورد.

Hvad lodd vilde jeg ellers få av Gud i himmelen, eller hvad arv av den Allmektige i det høie?

او بر سر مردم شریر و بدکار از آسمان بلا و مصیبت نازل می‌کند.

Rammer ikke fordervelse den urettferdige, og ulykke dem som gjør det onde?

او هر کاری که می‌کنم و هر قدمی که برمی‌دارم، می‌بیند.

Ser ikke han mine veier, og teller han ikke alle mine skritt?

من هرگز به راه غلط نرفته‌ام و کسی را فریب نداده‌ام.

Dersom jeg har faret frem med falskhet, og min fot har hastet til svik

می‌خواهم خدا خودش مرا با ترازوی عدالت بسنجد تا بی‌گناهی من ثابت شود.

- la Gud veie mig på rettferds vektskål, og han skal se at jeg er uten skyld -

اگر از راه راست منحرف شده باشم، یا دلم دنبال آنچه که چشمم خواسته است، رفته باشد و یا دستم به گناه آلوده شده باشد،

dersom mine skritt har bøid av fra veien, og mitt hjerte har fulgt mine øine, og dersom der er nogen flekk på mine hender,

آن وقت چیزی را که کاشته‌ام، دیگران بخورند و همهٔ محصولات من از ریشه کنده شوند.

gid da en annen må ete det jeg har sådd, og gid det jeg har plantet, må rykkes op med rot!

اگر دلم فریفتهٔ زن مرد دیگری شده باشد، یا در کمین زن همسایه باشم،

Dersom mitt hjerte har latt sig dåre for en kvinnes skyld, og jeg har luret ved min næstes dør,

پس زن من هم، کنیز مرد دیگری شود. دیگران با او همبستر شوند.

gid da min hustru må male korn for en annen, og andre menn bøie sig over henne!

زیرا این کار جنایت است و عامل آن سزاوار مجازات می‌باشد

For slikt er en skjenselsdåd, det er en misgjerning, hjemfalt til dom;

و مثل آتشِ سوزانِ دنیای مردگان می‌تواند همه‌چیز مرا از بین ببرد و محصول مرا ریشه‌کن سازد.

det er en ild som fortærer like til avgrunnen; alt mitt gods skulde den gjøre ende på.

اگر شکایت کنیز و غلام خود را علیه خود نشنیده و با آنها از روی انصاف رفتار نکرده باشم،

Har jeg krenket min træls og min trælkvinnes rett, når de hadde nogen trette med mig?

چطور می‌توانم با خدا روبه‌رو شوم و وقتی‌که از من بازخواست کند، چه جوابی می‌توانم به او بدهم.

Hvad skulde jeg da gjøre om Gud stod op, og hvad skulde jeg svare ham om han gransket saken?

زیرا همان خدایی که مرا آفریده، کنیز و غلام مرا هم خلق کرده است.

Har ikke han som skapte mig i mors liv, skapt også dem, og har ikke en og den samme dannet oss i mors liv?

از کمک به مردم مسکین خودداری نکرده‌ام، بیوه زنی را در حال بیچارگی ترک نکرده‌ام،

Har jeg nektet fattigfolk det de ønsket, og latt enkens øine tæres bort?

نان خود را به تنهایی نخورده‌ام و آن را همیشه با یتیمان گرسنه قسمت کرده

Har jeg ett mitt brød alene, så den farløse ikke fikk ete av det?

و در سراسر عمر خود برای آنها مثل پدری غمخوار بودم و از کودکی، راهنمای بیوه‌زنان بوده‌ام.

Nei, fra min ungdom av vokste han op hos mig som hos en far, og fra min mors liv av førte jeg henne ved hånden.

اگر می‌دیدم که کسی لباس ندارد و از سرما در خطر است و یا شخص مسکینی برهنه به سر می‌برد،

Har jeg kunnet se en ulykkelig uten klær eller en fattig uten et plagg å ha på sig?

از پشم گوسفندانم لباس می‌دوختم و به او می‌دادم تا از سردی هوا در امان بوده، از صمیم دل برای من دعا کند و من برکت ببینم.

Måtte ikke hans lender velsigne mig, fordi han fikk varme sig med ull av mine får?

اگر به‌خاطر اینکه در دادگاه نفوذ دارم، حق یتیمی را پایمال کرده باشم،

Har jeg løftet min hånd mot den farløse, fordi jeg var viss på å få medhold i retten?

بازوی من از شانه قطع شود و دستم بشکند.

Gid da min skulder må falle fra sitt ledd, og min arm bli brutt løs fra sin skål!

چون من از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم هرگز جرأت نمی‌کردم که به چنین کاری دست بزنم.

For Guds straff fylte mig med redsel, og mot hans velde maktet jeg intet.

به طلا و نقره اعتماد و اتّکا نداشته‌ام

Har jeg satt mitt håp til gullet og sagt til gullklumpen: Du er min tillit?

و ثروت زیاد مایهٔ خوشی من نبوده است.

Har jeg gledet mig fordi min rikdom blev stor, og fordi min hånd vant mig meget gods?

به آفتاب تابان و مهتاب درخشان دل نبسته‌ام.

Når jeg så sollyset, hvorledes det strålte, og månen, hvor herlig den skred frem,

آنها را نپرستیده و از دور نبوسیده‌ام.

blev da mitt hjerte dåret i lønndom, så jeg sendte dem håndkyss?

زیرا این کار هم گناه است و اگر آن کار را می‌کردم، مستوجب مجازات می‌بودم، چون با این کار، خدای متعال را منکر می‌شدم.

Nei, også det vilde være en misgjerning, hjemfalt til dom; for da hadde jeg fornektet Gud i det høie.

هرگز از مصیبت دشمنان شاد نشده‌ام و از بلایی که بر سرشان آمده است، خوشحال نبوده‌ام.

Har jeg gledet mig ved min fiendes uferd og jublet når ulykken rammet ham?

زبان خود را از گناه بازداشته و برای آنها دعای بد نکرده‌ام.

Nei, jeg tillot ikke min munn å synde ved å forbanne ham og ønske ham døden.

آنهایی که برای من کار می‌کنند هرگز گرسنه نبوده‌اند.

Må ikke mine husfolk vidne at enhver fikk mette sig ved mitt bord?

هیچ غریبه‌ای را نگذاشته‌ام که شب در کوچه بخوابد، بلکه درِ خانهٔ من، همیشه به روی مسافران باز بوده است.

Aldri måtte en fremmed ligge utenfor mitt hus om natten; jeg åpnet mine dører for den veifarende.

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

Har jeg, som mennesker pleier, skjult mine synder og dulgt min misgjerning i min barm,

هیچ‌گاه مثل دیگران سعی نکرده‌ام که از ترسِ سرزنش مردم، گناهان خود را پنهان کنم و خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

fordi jeg fryktet den store mengde og var redd for de fornemme slekters forakt, så jeg tidde stille og ikke gikk ut av min dør?

آیا کسی هست که به سخنان من گوش بدهد؟ من قسم می‌خورم که حقیقت را می‌گویم. بگذارید قادر مطلق جواب مرا بگوید، و اتّهاماتی را که علیه من وارد کرده‌اند، نشان بدهد.

Å, om jeg hadde nogen som vilde høre på mig! Se, her er min underskrift, la den Allmektige svare mig! Å, om jeg hadde det skrift min motpart har satt op!

من آنها را به گردن می‌گیرم و تاج سر خود می‌سازم.

Sannelig, jeg skulde ta det på min skulder, jeg skulde feste det til mitt hode som en krone;

همهٔ کارهایی را که کرده‌ام، برای او بیان می‌کنم و با سرفرازی در حضور او می‌ایستم.

jeg skulde gjøre ham regnskap for alle mine skritt, som en fyrste skulde jeg møte ham.

اگر زمینی را که در آن کشت می‌کنم از مالک اصلی‌اش بزور گرفته باشم،

Dersom min aker skriker over mig, og alle dens furer gråter,

و از محصول آن بدون قیمت خورده و باعث قتل مالک آن شده باشم،

dersom jeg har fortæret dens grøde uten betaling og utslukket dens eiers liv,

در آن زمین به عوض گندم، خار و به جای جو، علف هرزه بروید. سخنان ایّوب پایان گرفت.

gid det da må vokse torner på min aker istedenfor hvete og ugress istedenfor bygg! Her ender Jobs ord.