Job 21

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

Da tok Job til orde og sa:

لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید تا دل من تسلّی یابد.

Hør aktsomt på mitt ord og la dette være den trøst I yder mig!

به من فرصت بدهید تا حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید، مسخره‌ام کنید.

Tål mig, så jeg kan få tale, og når jeg har talt, kan du spotte.

من از خدا شکایت دارم نه از انسان، به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده‌ام.

Mon min klage gjelder et menneske? Eller hvorfor skulde min ånd ikke bli utålmodig?

به من نگاه کنید و از تعجّب دست بر دهان بگذارید و ساکت باشید.

Vend eder til mig og bli forferdet og legg hånd på munn!

وقتی مصیبت‌هایی را که بر سر من آمده است، به یاد می‌آ‌ورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می‌افتد.

Kommer jeg det i hu, så forferdes jeg, og mitt kjød gripes av skjelving.

چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می‌مانند و به قدرت و جلال می‌رسند؟

Hvorfor blir de ugudelige i live, blir gamle og tiltar endog i velmakt?

ایشان دارای فرزندان و نوه‌ها خواهند شد، و شاهد رشد ایشان خواهند بود.

De ser sine barn trives omkring sig, og sine efterkommere har de for sine øine.

خانه‌هایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است و خدا آنها را جزا نمی‌دهد.

Deres hus er sikre mot redsler, og Guds ris kommer ikke over dem.

تعداد گلّه‌هایشان افزایش می‌یابد و هیچ‌کدام آنها تلف نمی‌شود.

Hans okse parrer sig og spiller ikke, hans ku kalver og kaster ikke i utide.

کودکانشان بیرون می‌روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می‌کنند.

De slipper sine barn ut som småfeet, og deres smågutter hopper omkring.

با آواز دایره و رباب و نی، از خوشحالی سرود می‌خوانند.

De synger til tromme og citar, og de gleder sig ved fløitens lyd.

بدکاران، عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می‌گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از دنیا می‌روند.

De lever sine dager i lykke, og i et øieblikk farer de ned til dødsriket.

از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.

Og dog sa de til Gud: Vik fra oss! Vi har ikke lyst til å kjenne dine veier.

می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»

Hvad er den Allmektige, at vi skulde tjene ham, og hvad gagn skulde vi ha av å vende oss til ham med bønn?

آنها ادّعا می‌کنند که سعادتشان نتیجهٔ سعی و کوشش خود آنهاست، امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.

Ja, men deres lykke står ikke i deres egen hånd. - De ugudeliges tanker er langt fra mine tanker.

آیا تا به حال چراغ شریران خاموش شده یا بلایی بر سرشان آمده است؟ آیا گاهی خدا آنها را از روی غضب خود جزا داده است؟

Hvor ofte utslukkes vel de ugudeliges lampe, og hvor ofte hender det at ulykke kommer over dem? Hvor ofte tildeler han dem vel smerter i sin vrede?

یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟

Hvor ofte blir de vel som strå for vinden, som agner stormen fører bort?

شما می‌گویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات می‌کند، امّا من می‌گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد، تا بداند که خدا از گناه چشم نمی‌پوشد.

Men Gud gjemmer hans straff til hans barn. - Ja, men han burde straffe ham selv, så han fikk kjenne det.

خودشان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.

Med egne øine burde han få se sin undergang, og av den Allmektiges vrede burde han få drikke selv.

آیا انسان پس از مرگ، زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند، نگران خانواده‌اش خواهد بود؟

For hvad bryr han sig om sitt hus efter sin død, når hans måneders tall er ute?

آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟

Vil nogen lære Gud visdom, han som dømmer de høieste?

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

Den ene dør midt i sin velmakt, helt trygg og rolig;

برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آنها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند. آنها خوب تغذیه شده‌اند.

hans kar var fulle av melk, og margen i hans ben var saftfull.

برخی هم در بدبختی، درحالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.

Den andre dør med sorg i hjertet og har aldri nytt nogen lykke.

امّا همه یکسان به خاک می‌روند و خوراک کرمها می‌شوند.

Begge ligger de i støvet, og makk dekker dem.

من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای که برای من می‌کشید.

Se, jeg kjenner eders tanker og de onde råd hvormed I gjør urett mot mig;

می‌گویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شد و آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

for I sier: Hvor er tyrannens hus, og hvor er det telt de ugudelige bor i?

بروید از کسانی‌که دنیا را دیده‌اند بپرسید و شرح سفر آنها را بخوانید.

Har I aldri spurt dem som har faret vidt omkring? Og I vil vel ikke forkaste deres vidnesbyrd,

آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می‌مانند و از غضب خدا نجات می‌یابند.

at den onde spares på ulykkens dag, på vredens dag føres han unda.

کسی نیست که شرایران را متّهم کند و به سزای کارهایشان برساند.

Hvem foreholder ham hans ferd like i hans ansikt? og når han gjør noget, hvem gjengjelder ham det?

وقتی می‌میرند با احترام خاصی به خاک سپرده می‌شوند و در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.

Til graven bæres han med ære, og over gravhaugen holder de vakt.

مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت می‌کنند، حتّی خاک هم آنها را با خوشی می‌پذیرد.

Søt er hans hvile i dalens muld, og alle mennesker vandrer i hans spor, og det er ikke tall på dem som har gått foran ham.

پس شما چطور می‌توانید با سخنان پوچ و بی‌معنی‌تان مرا تسلّی بدهید؟ همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.

Hvor kan I da trøste mig med så tom en trøst? Av eders svar blir det bare troløshet tilbake.