Job 15

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

Svarer vel en vis mann med en kunnskap som bare er vind, og fyller han sitt indre med stormvær?

با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.

Vil han vel forsvare sin sak med ord som ikke nytter, og med tale hvormed han intet utretter?

تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.

Du nedbryter endog gudsfrykten og svekker andakten for Guds åsyn;

حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.

for din synd legger ordene i din munn, og du velger falske menns tale.

هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.

Din egen munn domfeller dig, ikke jeg; dine leber vidner mot dig.

آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟

Blev du født først av alle mennesker, eller kom du til verden før alle haugene var til?

آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

Har du vært tilhører i Guds lønnlige råd og der tilranet dig visdom?

چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.

Hvad vet du som vi ikke vet? Hvad forstår du som er ukjent for oss?

ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.

Det er blandt oss en som er både gammel og gråhåret, rikere på dager enn din far.

خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،

Er Guds trøsteord for lite for dig, og et ord som er talt i saktmodighet til dig?

امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.

Hvorfor lar du dig rive med av ditt hjerte, og hvorfor gnistrer dine øine? -

تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.

siden du vender din vrede mot Gud og lar ordene strømme fra din munn.

آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟

Hvad er et menneske, at han skulde være ren, og en som er født av en kvinne, at han skulde være rettferdig?

خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،

Endog på sine hellige stoler han ikke, og himlene er ikke rene i hans øine,

چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

langt mindre da en vederstyggelig, en fordervet, en mann som drikker urett som vann.

اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.

Jeg vil kunngjøre dig noget, hør på mig! Hvad jeg har sett, det vil jeg fortelle,

اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.

det som vise menn forkynner og ikke har dulgt, det som de mottok fra sine fedre,

در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.

til hvem landet alene var gitt, og blandt hvem ingen fremmed hadde draget igjennem.

اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.

En ugudelig lever i angst alle sine dager, og få i tall er de år som er gjemt for voldsmannen.

صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.

Redselstoner lyder i hans ører; midt i freden kommer ødeleggeren over ham.

امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.

Han tror ikke han skal komme tilbake fra mørket, og han er utsett til å falle for sverdet.

برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.

Han flakker om efter brød og spør: Hvor er det å finne? Han vet at en mørkets dag står ferdig ved hans side .

مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.

Nød og trengsel forferder ham; den overvelder ham, lik en stridsrustet konge,

زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.

fordi han rakte ut sin hånd mot Gud og våget å trosse den Allmektige,

با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.

stormet frem mot ham med opreist nakke, med sine skjolds tette tak,

آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،

fordi han dekket sitt ansikt med sin fedme og la fett på sin lend

امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.

og bodde i ødelagte byer, i hus hvor ingen skulde bo, og som var bestemt til å bli grusdynger.

ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.

Han blir ikke rik, og hans gods varer ikke ved, og hans grøde luter ikke mot jorden.

نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.

Han slipper ikke ut av mørket; ildslue skal tørke hans kvister, og han skal komme bort ved hans munns ånde.

ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.

Ei sette han sin lit til det som forgjengelig er! Da narrer han sig selv, for bare forgjengelighet blir hans vederlag.

و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.

Før hans dag kommer, blir det opfylt, og hans gren grønnes ikke.

مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.

Han blir som et vintre som mister sine druer før de er modne, og som et oljetre som feller sine blomster;

اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد.

for den gudløses hus er ufruktbart, og ild fortærer deres telter som lar sig underkjøpe.

آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

De undfanger ulykke og føder nød, og deres morsliv fostrer svik.