Job 13

چیزهایی را که بیان کردید، من قبلاً دیده و شنیده بودم.

Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.

هر چیزی را که شما می‌دانید، من هم می‌دانم و از شما کمتر نیستم.

Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.

امّا می‌خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و با او بحث نمایم.

Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.

ولی شما حقیقت را با دروغ می‌پوشانید و طبیبان بی‌کفایتی هستید.

Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.

اگر به راستی عاقل می‌بودید، حرفی نمی‌زدید.

Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.

حالا به دلایل من توجّه کنید و به سخن من گوش بدهید.

Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!

چرا دروغ می‌گویید فکر می‌کنید که دروغ شما منفعتی برای خدا دارد؟

Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?

می‌خواهید به بهانهٔ طرفداری از او، حقیقت را بپوشانید و ادّعای خود را ارائه نمایید.

Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?

اگر خدا از نزدیک به شما نگاه کند، آیا چیز خوبی در شما پیدا می‌کند؟ آیا می‌توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟

Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?

بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا خواهد می‌دهد.

Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.

و قدرت او شما را به وحشت می‌اندازد.

Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?

دلایل شما بی‌معنی و ادّعایتان مانند دیوارهای گِلی سُست و بی‌اساس است.

Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.

پس خاموش باشید و به من فرصت بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه می‌خواهد بشود!

Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!

با این کار، جان خود را به خطر می‌اندازم.

Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.

هیچ امیدی ندارم. گرچه خدا مرا بکشد، در حضور او از خود دفاع خواهم کرد.

Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.

ممکن است با راستگویی خود نجات یابم، چون شخص بی‌گناهی هستم، با جرأت در پیشگاه خدا می‌ایستم.

Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.

اکنون به سخنان من گوش بدهید و به توضیحات من توجّه کنید.

Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!

ادّعای من این است: من می‌دانم که تبرئه می‌شوم.

Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.

خدایا آیا برای متّهم کردن من می‌آیی؟ اگر چنین است، من آماده‌ام تا ساکت شوم و بمیرم.

Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.

خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آنها را اجابت فرمایی، آنگاه می‌توانم با تو روبه‌رو شوم.

Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:

از مجازات من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز.

Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!

خدایا اول تو حرف بزن و من پاسخ خواهم داد، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آن وقت جواب مرا بده.

Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!

به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده.

Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!

چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ چرا با من مثل دشمن خودت برخورد می‌کنی؟

Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?

آیا تو سعی می‌کنی مرا بترسانی؟ من چیزی بیشتر از یک برگ نیستم؛ آیا به یک پَر‌ِ کاه حمله می‌کنی؟

Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -

تو اتّهامات تلخی را علیه من می‌آوری، حتّی برای گناهانی که در جوانی مرتکب شدم.

siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger

پاهایم را در زنجیر می‌گذاری و هر قدمی که برمی‌دارم مراقب من هستی.

og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,

در نتیجه مانند چوبِ پوسیده و لباسِ بید خورده نابود می‌شوم.

og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.