II Samuel 22

داوود بعد از آنکه خداوند او را از دست شائول و دیگر دشمنانش رهانید، این سرود را به سپاس نجات خود، برای خداوند سرایید: خداوند پشتیبان من است، و پناهگاه مستحکم من.

David kvad denne sang for Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd.

داوود بعد از آنکه خداوند او را از دست شائول و دیگر دشمنانش رهانید، این سرود را به سپاس نجات خود، برای خداوند سرایید: خداوند پشتیبان من است، و پناهگاه مستحکم من.

Og han sa: Herren er min klippe og min festning og min redder,

خدای من، نجات‌دهندهٔ من است. او همانند یک پناهگاه از من محافظت می‌‌کند؛ او مرا حمایت می‌کند و در امنیّت نگاه می‌دارد. او نجات‌دهندهٔ من است. او مرا حمایت می‌کند و از دست دشمنانم رهایی‌ام می‌‌بخشد.

min klippefaste Gud, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg og min tilflukt, min frelser; fra vold frelser du mig.

خداوند را که شایستهٔ سپاس و ستایش است می‌طلبم، و از شر دشمنانم در امان هستم.

Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.

امواج مرگ به دورم حلقه زده‌اند و امواج نابودکننده احاطه‌ام کرده‌اند.

Dødens bølger omspente mig, fordervelsens strømmer forferdet mig.

طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند و مرگ، دام خود را بر سر راهم قرار داده است.

Dødsrikets rep omgav mig, dødens snarer overfalt mig.

در مشکلاتم به حضور خداوند زاری نمودم، از خدای خود کمک خواستم. و او از معبد خود نالهٔ مرا شنید و فریاد من به گوشش رسید.

I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for hans ører.

آنگاه زمین لرزید و تکان خورد و بنیاد آسمانها از شدّت خشم او به لرزه افتاد.

Da rystet og bevet jorden, himmelens grunnvoller skalv, og de rystet; for hans vrede var optendt.

از سوراخهای بینی او دود برآمد و از دهانش زغال برافروخته و آتش کشنده بیرون آمد.

Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.

او آسمانها را شکافت و فرود آمد و زیر پاهایش ابرهای سیاه بود.

Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.

او با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کرد و بر بالهای باد پرواز کرد.

Og han fór på kjeruber og fløi, og han lot sig se på vindens vinger.

او با تاریکی خود را پوشانید و ابرهای سیاه باران‌زا احاطه‌اش کردند.

Og han gjorde mørke til skjul rundt omkring sig, vannmasser, tykke skyer.

از روشنی حضور او شراره‌ها زبانه کشیدند.

Frem av glansen foran ham brente gloende kull.

خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفت. و صدای خداوند متعال شنیده شد.

Herren tordnet fra himmelen, den Høieste lot sin røst høre.

تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنانش را پراکنده ساخت و با رعد و برق همه را آشفته کرد.

Og han utsendte piler og spredte dem omkring - lyn og forvirret dem.

عمق دریا ظاهر شد و بنیاد زمین آشکار گردید، هنگامی که خداوند دشمنانش را توبیخ کرد و با خشم بر آنها غرید.

Da kom havets strømmer til syne; jordens grunnvoller blev avdekket ved Herrens trusel, for hans neses åndepust.

خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت؛ و از آبهای عمیق مرا بیرون کشید.

Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.

او مرا از دست دشمنان قدرتمندم و از دست تمام کسانی‌که از من متنفّرند رهانید آنها برایم خیلی قوی بودند.

Han fridde mig ut fra min sterke fiende, fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.

وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند، امّا خداوند از من حمایت کرد.

De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.

او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛ او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.

Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.

خداوند به‌خاطر نیکوکاری‌ام به من پاداش داد و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا نمود.

Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.

من دستورات خداوند را بجا آورده‌ام و روی خود را از خدا برنگردانیده‌ام.

For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud;

احکام او را انجام داده‌ام و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.

for alle hans lover hadde jeg for øie, og fra hans bud vek jeg ikke,

در پیشگاه او بی‌عیب بوده و از گناه دوری کرده‌ام.

og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.

بنابراین به‌خاطر نیکوکاری‌ام به من پاداش داد، و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا نمود.

Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter min renhet for hans øine.

ای خداوند، تو با اشخاص وفادار، وفادار هستی و به مردم بی‌عیب، نیکویی می‌کنی.

Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise stridsmann viser du dig rettvis,

با کسانی‌که پاک هستند با پاکی رفتار می‌نمایی و با کسانی‌‌‌که کجرو هستند مخالفت می‌کنی.

mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.

تو فروتنان را نجات می‌بخشی، و اشخاص متکبّر را سرنگون می‌کنی.

Elendige folk frelser du, men dine øine er mot de overmodige; dem fornedrer du.

ای خداوند، تو نور من هستی تاریکی مرا روشن گردان.

For du er mitt lys, Herre, og Herren opklarer mitt mørke.

با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.

For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, ved min Gud springer jeg over murer.

راه خدا کامل و وعدهٔ خدا قابل اطمینان است، او حافظ کسانی‌ است که به او پناه می‌برند.

Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.

خداوند، تنها خداست؛ خدا تنها تکیه‌گاه ماست.

For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe foruten vår Gud?

این خدا، پناهگاه پایدار من است و راه من را امن ساخته است.

Gud, han er mitt sterke vern og leder den ulastelige på hans vei.

پاهای مرا مانند پاهای آهو ساخته و بر کوهها استوارم نموده است.

Han gir ham føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider.

دستهایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد تا بتوانم قویترین کمان را به دست گیرم.

Han oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.

ای خداوند تو از من حمایت نموده و مرا نجات دادی، کمک تو مرا به عظمت رسانید.

Og du gir mig din frelse til skjold, og din mildhet gjør mig stor.

راه را برای قدمهایم هموار ساختی، تا پاهایم نلغزند.

Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.

دشمنانم را تعقیب کردم و آنها را شکست دادم؛ و تا آنها را از بین نبردم بازنگشتم.

Jeg vil forfølge mine fiender og ødelegge dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.

آنها را بکلّی پایمال نمودم تا دیگر بر نخیزند و به زیر پاهایم جان دادند.

Jeg gjør ende på dem og knuser dem, så de ikke kan reise sig; de faller under mine føtter.

تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی و دشمنانم زیر پاهایم جان دادند.

Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.

دشمنانم را متواری ساختی و کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.

Og mine fiender lar du vende mig ryggen, mine avindsmenn utrydder jeg.

آنها برای کمک زاری می‌کنند، امّا کسی به دادشان نمی‌رسد. خداوند را صدا کردند، امّا او به آنها جوابی نداد.

De ser sig om, men der er ingen frelser - efter Herren, men han svarer dem ikke.

من آنها را همچون غبار زمین، خُرد کردم و به زیر پاهای خود مانند گل و لای کوچه پایمال نمودم.

Og jeg knuser dem som jordens støv; jeg sønderknuser dem, tramper dem ned som søle på gatene.

تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی، و فرمانروایی مرا بر ملّتها حفظ نمودی؛ مردمی را که نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.

Og du redder mig fra mitt folks kamper, du bevarer mig til å være hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenner, tjener mig.

بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند و دستوراتم را فوراً اطاعت می‌نمایند.

Fremmede kryper for mig; bare de hører om mig, blir de mig lydige.

آنها دلسرد شده‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌‌های خود بیرون می‌آیند.

Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.

خداوند زنده است! حامی خود را ستایش می‌کنم! متبارک باد خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد!

Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses klippefaste Gud,

او در برابر دشمنانم مرا پیروزی می‌بخشد و ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد.

den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,

او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند. و نزد دشمنانم سرافرازم می‌نماید و مرا از چنگ مردم ظالم نجات می‌دهد.

og som fører mig ut fra mine fiender; over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.

بنابراین من تو را در میان ملّتها ستایش می‌کنم و سرود نیایش برای تو می‌خوانم.

Derfor vil jeg prise dig, Herre, blandt hedningene og lovsynge ditt navn.

خداوند پیروزی و افتخار را نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود داوود، و فرزاندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

Han gjør frelsen stor for sin konge, og han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.