Psalms 102

خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برس.

Preghiera dell’afflitto quand’è abbattuto e spande il suo lamento dinanzi all’Eterno. Deh ascolta la mia preghiera, o Eterno, e venga fino a te il mio grido!

در روزهای سختی از من روی متاب. به من گوش بده و چون تو را بخوانم، دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.

Non mi nasconder la tua faccia nel dì della mia distretta; inclina a me il tuo orecchio; nel giorno che io grido, affrettati a rispondermi.

زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.

Poiché i miei giorni svaniscono come fumo, e le mie ossa si consumano come un tizzone.

دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است. اشتها و میل به غذا ندارم.

Colpito è il mio cuore come l’erba, e si è seccato; perché ho dimenticato perfino di mangiare il mio pane.

از بس ناله کرده‌ام، در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.

A cagion della voce dei miei gemiti, le mie ossa s’attaccano alla mia carne.

مثل مرغ وحشی در صحرا و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.

Son simile al pellicano del deserto, son come il gufo de’ luoghi desolati.

خوابم نمی‌برد، مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.

Io veglio, e sono come il passero solitario sul tetto.

دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.

I miei nemici m’oltraggiano ogni giorno; quelli che son furibondi contro di me si servon del mio nome per imprecare.

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

Poiché io mangio cenere come fosse pane, e mescolo con lagrime la mia bevanda,

به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

a cagione della tua indignazione e del tuo cruccio; poiché m’hai levato in alto e gettato via.

عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.

I miei giorni son come l’ombra che s’allunga, e io son disseccato come l’erba.

امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.

Ma tu, o Eterno, dimori in perpetuo, e la tua memoria dura per ogni età.

می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی، و رحمت خود را نشان بدهی.

Tu ti leverai ed avrai compassione di Sion, poiché è tempo d’averne pietà; il tempo fissato è giunto.

بندگان تو آن را دوست می‌دارند، گرچه ویرانه گشته؛ نسبت به آن رحمت می‌دارند، گرچه خرابه گشته.

Perché i tuoi servitori hanno affezione alle sue pietre, ed hanno pietà della sua polvere.

ملل جهان از نام خداوند، و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.

Allora le nazioni temeranno il nome dell’Eterno, e tutti i re della terra la tua gloria,

هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد ‌کند، جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.

quando l’Eterno avrà riedificata Sion, sarà apparso nella sua gloria,

به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.

avrà avuto riguardo alla preghiera dei desolati, e non avrà sprezzato la loro supplicazione.

این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.

Questo sarà scritto per l’età a venire, e il popolo che sarà creato loderà l’Eterno,

خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان به زمین نظر افکنده است.

perch’egli avrà guardato dall’alto del suo santuario; dal cielo l’Eterno avrà mirato la terra

ناله‌های زندانیان را شنید و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.

per udire i gemiti de’ prigionieri, per liberare i condannati a morte,

در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را خواهند پرستید،

affinché pubblichino il nome dell’Eterno in Sion e la sua lode in Gerusalemme,

وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند و او را پرستش نمایند.

quando i popoli e i regni si raduneranno insieme per servire l’Eterno.

خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت و عمرم را کوتاه کرد.

Egli ha abbattuto le mie forze durante il mio cammino; ha accorciato i miei giorni.

ای خدا نگذار که اکنون بمیرم، قبل از آنکه به پیری برسم. ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی

Io ho detto: Dio mio, non mi portar via nel mezzo dei miei giorni; i tuoi anni durano per ogni età.

در ابتدا زمین را آفریدی و آسمانها کار دستهای توست.

Tu fondasti ab antico la terra, e i cieli son l’opera delle tue mani.

آنها از میان خواهند رفت، امّا تو باقی خواهی ماند. همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.

Essi periranno, ma tu rimani; tutti quanti si logoreranno come un vestito; tu li muterai come una veste e saranno mutati.

امّا تو همیشه همان هستی و عمر تو، پایانی نخواهد داشت.

Ma tu sei sempre lo stesso, e gli anni tuoi non avranno mai fine.

فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند و در زیر سایهٔ حمایت تو، نسل آنها پایدار خواهد بود.

I figliuoli de’ tuoi servitori avranno una dimora, e la loro progenie sarà stabilita nel tuo cospetto.