Lamentations 5

خداوندا، به یادآور که چه بلایی بر سر ما آمده است: ببین که چگونه خوار و رسوا شده‌ایم!

Ricordati, Eterno, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi il nostro obbrobrio!

سرزمین موروثی ما به دست بیگانگان افتاده است و در خانه‌های ما مردم بیگانه زندگی می‌کنند.

La nostra eredità è passata a degli stranieri, le nostre case, a degli estranei.

ما یتیم شده‌ایم. پدران ما به دست دشمن کشته شده و مادران ما بیوه شده‌اند.

Noi siam diventati orfani, senza padre, le nostre madri son come vedove.

آبی را که می‌خوریم و هیزمی را که برای آتش به کار می‌بریم، باید بخریم.

Noi beviamo la nostr’acqua a prezzo di danaro, le nostre legna ci vengono a pagamento.

باری سخت و دشوار بر دوش خود می‌کشیم. خسته و ناتوان شده‌ایم و راحتی نداریم.

Col collo carico noi siamo inseguiti, siamo spossati, non abbiamo requie.

پیش مردم مصر و آشور دست دراز کردیم تا لقمه نانی به ما بدهند و زنده بمانیم.

Abbiam teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.

نیاکان ما گناه کردند امّا آنها از بین رفتند و اینک ما تاوان گناه آنها را پس می‌دهیم.

I nostri padri hanno peccato, e non sono più; e noi portiamo la pena delle loro iniquità.

غلامان بر ما حکومت می‌کنند و کسی نیست که ما را از قدرت آنها نجات بدهد.

Degli schiavi dominano su noi, e non v’è chi ci liberi dalle loro mani.

یک لقمه نان را در بیابان با خطر جان به دست می‌آوریم.

Noi raccogliamo il nostro pane col rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.

از شدّت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدن ما همچون تنورِ داغ است.

La nostra pelle brucia come un forno, per l’arsura della fame.

همسران ما در کوه صهیون مورد تجاوز قرار گرفتند و دختران ما در تمام روستاهای یهودیه مجبور شدند خود را تسلیم کنند.

Essi hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

رهبران ما را به دار آویخته‌اند و به ریش‌سفیدان ما بی‌احترامی شده است.

I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona de’ vecchi non è stata rispettata.

از جوانان ما در آسیاب کار می‌کشند و اطفال ما در زیر بارِ گران هیزم، از پا می‌افتند.

I giovani han portato le macine, i giovanetti han vacillato sotto il carico delle legna.

پیر مردان ما دیگر در کنار دروازهٔ شهر دیده نمی‌شوند و جوانان ما دیگر آواز نمی‌خوانند.

I vecchi hanno abbandonato la porta, i giovani la musica dei loro strumenti.

خوشی و سرور از دلهای ما رخت بربسته و رقص و پایکوبی ما به ماتم تبدیل شده است.

La gioia de’ nostri cuori è cessata, le nostre danze son mutate in lutto.

وای بر ما که گناه کردیم و تاج جلال و افتخار را از دست دادیم.

La corona ci è caduta dal capo; guai a noi, poiché abbiamo peccato!

دلهای ما بی‌تاب و چشمان ما تار گشته‌اند،

Per questo langue il nostro cuore, per questo s’oscuran gli occhi nostri:

زیرا کوه صهیون، ویران و محل گشت و گذار شغالان شده است.

perché il monte di Sion è desolato, e vi passeggian le volpi.

خداوندا، تو فرمانروای ابدی جهان هستی و تاج و تخت تو بی‌زوال است.

Ma tu, o Eterno, regni in perpetuo; il tuo trono sussiste d’età in età.

چرا ما را برای همیشه از یاد بردی؟ چرا ما را برای مدّتی طولانی ترک کردی؟

Perché ci dimenticheresti tu in perpetuo, e ci abbandoneresti per un lungo tempo?

ای خداوند، ما را دوباره به سوی خود بازگردان و جلال پیشین ما را بازگردان.

Facci tornare a te, o Eterno, e noi torneremo! Ridonaci de’ giorni come quelli d’un tempo!

آیا ما را بکلّی ترک کرده و از ما بی‌نهایت خشمگین هستی؟

Ché, ora, tu ci hai veramente reietti, e ti sei grandemente adirato contro di noi!