Job 32

آن سه دوست ایّوب دیگر جوابی نداشتند که به او بدهند، زیرا او خودش را بی‌گناه می‌دانست.

Quei tre uomini cessarono di rispondere a Giobbe perché egli si credeva giusto.

آنگاه شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از خاندان رام، که در آنجا حاضر بود خشمگین شد، چون ایّوب خود را بی‌گناه می‌دانست و خدا را متّهم می‌کرد.

Allora l’ira di Elihu, figliuolo di Barakeel il Buzita, della tribù di Ram, s’accese:

او همچنین بر آن سه دوست ایّوب خشمگین بود؛ زیرا هرچند جواب درستی نداشتند تا ایّوب را قانع کنند که گناهکار است، او را محکوم می‌ساختند.

s’accese contro Giobbe, perché riteneva giusto sé stesso anziché Dio; s’accese anche contro i tre amici di lui perché non avean trovato che rispondere, sebbene condannassero Giobbe.

الیهو تا آن لحظه صبر کرده و به ایّوب جوابی نداده بود، چون دیگران از او بزرگتر بودند.

Ora, siccome quelli erano più attempati di lui,

ولی وقتی دید که آنها ساکت مانده‌اند، خشمگین شد.

Elihu aveva aspettato a parlare a Giobbe; ma quando vide che dalla bocca di quei tre uomini non usciva più risposta, s’accese d’ira.

پس الیهو رشتهٔ سخن را به دست گرفته گفت: چون من جوانتر از شما هستم، بنابراین ترسیدم که اظهار عقیده کنم.

Ed Elihu, figliuolo di Barakeel il Buzita, rispose e disse: "Io son giovine d’età e voi siete vecchi; perciò mi son tenuto indietro e non ho ardito esporvi il mio pensiero.

به خود گفتم که شما پیرترید و باید از روی تجربهٔ سالهای عمر خود با حکمت سخن بگویید.

Dicevo: "Parleranno i giorni, e il gran numero degli anni insegnerà la sapienza".

امّا این روح خدای قادر مطلق است که به انسان حکمت می‌بخشد،

Ma, nell’uomo, quel che lo rende intelligente è lo spirito, è il soffio dell’Onnipotente.

سن و سال نیست که به ما حکمت می‌آموزد یا کمک می‌کند که بفهمیم چه چیزی درست است.

Non quelli di lunga età sono sapienti, né i vecchi son quelli che comprendono il giusto.

پس حالا به من گوش بدهید، تا نظر خود را برای شما بیان کنم.

Perciò dico: "Ascoltatemi; vi esporrò anch’io il mio pensiero".

من با صبر و دقّت به سخنان و دلایل شما گوش دادم، امّا هیچ‌کدام شما نتوانستید جواب قانع کننده‌ای به ایّوب بدهید و ثابت کنید که او گناهکار است.

Ecco, ho aspettato i vostri discorsi, ho ascoltato i vostri argomenti, mentre andavate cercando altre parole.

من با صبر و دقّت به سخنان و دلایل شما گوش دادم، امّا هیچ‌کدام شما نتوانستید جواب قانع کننده‌ای به ایّوب بدهید و ثابت کنید که او گناهکار است.

V’ho seguito attentamente, ed ecco, nessun di voi ha convinto Giobbe, nessuno ha risposto alle sue parole.

نگویید که ما حکیم هستیم و تنها خدا می‌تواند گناهکار را به‌خاطر گناهش مقصّر بداند.

Non avete dunque ragione di dire: "Abbiam trovato la sapienza! Dio soltanto lo farà cedere; non l’uomo!"

ایّوب با شما صحبت می‌کرد نه با من. اگر با من صحبت می‌کرد، طور دیگری به او جواب می‌دادم.

Egli non ha diretto i suoi discorsi contro a me, ed io non gli risponderò colle vostre parole.

شما دیگر جرأت ندارید که جوابی بدهید یا حرفی بزنید.

Eccoli sconcertati! non rispondon più, non trovan più parole.

اکنون چون شما سکوت کرده‌اید، من نمی‌توانم خاموش بنشینم و چیزی نگویم.

Ed ho aspettato che non parlassero più, che restassero e non rispondessero più.

من می‌خواهم حرف خود را بزنم و عقیدهٔ خود را بیان کنم،

Ma ora risponderò anch’io per mio conto, esporrò anch’io il mio pensiero!

زیرا حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

Perché son pieno di parole, e lo spirito ch’è dentro di me mi stimola.

دل من مثل مَشکِ شراب پُر و نزدیک به ترکیدن است.

Ecco, il mio seno è come vin rinchiuso, è simile ad otri pieni di vin nuovo, che stanno per scoppiare.

تا حرف نزنم آرام نمی‌گیرم، پس باید حرف بزنم.

Parlerò dunque e mi solleverò, aprirò le labbra e risponderò!

من از کسی طرفداری نمی‌کنم و از روی چاپلوسی حرف نمی‌زنم،

E lasciate ch’io parli senza riguardi personali, senza adulare alcuno;

زیرا اگر تملّق و چاپلوسی کنم، خالقم به حیات من خاتمه می‌دهد.

poiché adulare io non so; se lo facessi, il mio Fattore tosto mi torrebbe di mezzo.