Psalms 78

ای قوم من، تعالیم مرا بشنوید و به آنچه به شما می‌گویم، توجّه نمایید.

Aszáf tanítása. Figyelj én népem az én tanításomra; hajtsátok füleiteket számnak beszédeire.

می‌‌‌‌خواهم با شما با مَثَلها صحبت کنم و شما را از اسرار گذشته،

Megnyitom az én számat példabeszédre; rejtett dolgokat szólok a régi időből.

چیزهایی را که از نیاکان خود شنیده و یاد گرفته‌ایم، آگاه نمایم.

A miket hallottunk és tudunk; és a miket atyáink beszéltek nékünk,

ما اینها را از فرزندان خود مخفی نمی‌کنیم، بلکه آنها را برای نسلهای آینده بازگو می‌کنیم تا آنها نیز بدانند که، خداوند چه کارهای عجیب و شگفت‌انگیزی انجام داده است.

Nem titkoljuk el azokat az ő fiaiktól; a jövő nemzedéknek is elbeszéljük az Úr dicséretét, hatalmát és csodáit, a melyeket cselekedett.

خدا احکام و قوانینی را به قوم اسرائیل و به فرزندان یعقوب داد. او به نیاکان ما دستور داد که آنها را به فرزندان خود بیاموزند،

Mert bizonyságot állított Jákóbban, és törvényt rendelt Izráelben; a melyek felől megparancsolta atyáinknak, hogy megtanítsák azokra fiaikat;

تا نسلهای بعدی هم این احکام را یاد بگیرند و به نوبهٔ خود به نسلهای آینده بیاموزند.

Hogy megtudja *azokat* a jövő nemzedék, a fiak, a kik születnek; és felkeljenek és hirdessék *azokat* fiaiknak;

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که به خداوند توکّل نمایند و آنچه را که او انجام داده است فراموش نخواهند کرد، بلکه پیوسته اوامر او را اطاعت خواهند نمود.

Hogy Istenbe vessék reménységüket és el ne felejtkezzenek Isten dolgairól, hanem az ő parancsolatait megtartsák.

آنها مانند اجداد خود، مردمی سرکش و فتنه‌انگیز نخواهند بود، زیرا آنها کسانی بودند که به خدا وفادار نبودند و در ایمانشان استوار نماندند.

Hogy ne legyenek olyanok, mint apáik: szilaj és makacs nemzedék, olyan nemzedék, a melynek szíve nem volt szilárd, és lelke sem volt hű Isten iránt.

طایفهٔ افرایم با وجودی که با تیر و کمان مسلّح بودند، در روز جنگ فرار کردند.

Efraim fiai, a fegyveres íjászok hátat fordítottak az ütközet napján;

آنها به پیمان خود با خدا وفا نکردند و احکام او را بجا نیاوردند.

Nem őrizték meg az Isten szövetségét, és nem akartak járni az ő törvényében;

آنها معجزات و کارهای خدا را فراموش کردند.

Sőt elfelejtkeztek az ő tetteiről, csodáiról, a melyeket mutatott nékik.

كارهایی را که خدا در برابر چشمان نیاکانشان در سرزمین مصر و دیار صوعن انجام داد.

Apáik előtt csodát mívelt Égyiptom földjén, a Czoán mezején.

خدا دریا را شکافت و آبها را مانند دیوار نگه ‌داشت و آنها را از میان آن گذرانید.

Ketté választotta a tengert s átvitte őket; és felállította a vizeket fal gyanánt.

هنگام روز آنها را به وسیلهٔ ابر، و تمام شب با نور آتش هدایت می‌کرد.

Vezette őket nappal felhőben, és egész éjen át tűznek világosságában.

در بیابان، صخره‌ها را شکافت و از اعماق زمین، به آنها آب فراوان داد.

Sziklákat hasított meg a pusztában, és inniok adott bőségesen, akárcsak a mélységes vizekből.

او از صخره، چشمه به وجود آورد و آب را مانند رودخانه جاری ساخت.

Patakokat fakasztott a kősziklából, és folyamok módjára vizeket ömlesztett:

ولی ایشان باز نسبت به خدای متعال، گناه ورزیدند و در بیابان از او سرپیچی کردند.

Mégis folyvást vétkeztek ellene, és haragították a Felségest a pusztában;

در دلهای خود، خدا را امتحان کردند و از او غذایی مطابق میل خودشان خواستند.

És megkísérték Istent az ő szívökben, enni valót kérvén az ő kivánságuk szerint.

علیه خدا حرف می‌زدند و می‌گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیّه کند؟

És szólának Isten ellen, mondván: Avagy tudna-é Isten asztalt teríteni a pusztában?

درست است که او توانست صخره را بزند و رود جاری شود، آیا می‌تواند برای ما نان و گوشت نیز فراهم کند؟»

Ímé, megcsapta a kősziklát és víz ömlött és patakok özönlöttek; de vajjon tud-é kenyeret is adni? avagy készíthet-é húst az ő népének?

وقتی خداوند شکایت آنها را شنید، بسیار خشمگین شد و آتش غضب او بر بنی‌اسرائیل شعله‌ور گردید،

Meghallotta az Úr és megharagudott ezért, és tűz gyulladt fel Jákób ellen, és harag gerjedt fel Izráel ellen;

زیرا آنها به خدا ایمان نداشتند و باور نمی‌کردند که او آنها را نجات خواهد داد.

Mert nem hittek Istenben, és nem bíztak az ő segedelmében,

ولی خداوند به آسمان فرمان داد و درهای آسمان گشوده شدند

És ráparancsolt a felhőkre ott fenn, és az egek ajtait megnyitotta.

و غلّهٔ آسمانی یعنی مَنّا را بر ایشان بارانید تا بخورند.

És hullatott reájuk mannát eledelül, és mennyei gabonát adott nékik.

بنابراین آنها غذای فرشتگان را خوردند و خدا آذوقهٔ فراوان به آنان عطا فرمود.

Angyalok kenyerét ette az ember, bőséggel vetett nékik eleséget,

به باد شرقی امر فرمود که بوزد و با قدرت خود، باد جنوبی را به وزش آورد.

Megindítá a keleti szelet az egekben, és elhozá erejével a déli szelet;

گوشت را مانند باران و پرندگان را مانند ریگ کنار دریا از آسمان

És hullata rájuk annyi húst, mint a por, és annyi madarat, mint a tenger fövénye.

در بین اردو‌ها و اطراف اقامتگاه آنها فروریخت.

És leszállítá azokat az ő táboruk közepére, az ő sátoraikhoz köröskörül.

پس همگی خوردند و سیر شدند و خدا، آنچه را که می‌خواستند به آنها داد.

Evének azért és igen megelégedének, és a mit kivántak, azt hozá nékik.

درحالی که لقمه در دهان ایشان بود و هنوز مشتاق خوردن بودند،

Még fel sem hagytak a kivánságukkal; az étel még a szájukban vala:

آتش خشم خداوند بر آنها شعله‌ور گردید و نیرومندترین و بهترین جوانانشان را هلاک کرد.

Mikor az Isten haragja felgerjede ellenök, és főbbjeik közül *sokakat* megöle, és Izráelnek ifjait levágá;

با وجود همهٔ اینها، آنها دست از گناه نکشیدند و با آن که آن‌همه معجزات را دیدند، اعتماد نکردند.

Mindamellett is újra vétkezének, és nem hivének az ő csodadolgaiban.

بنابراین خداوند عمرشان را کوتاه، و روزگارشان را با ترس و لرز همراه نمود.

Azért hiábavalóságban töltette el napjaikat, éveiket pedig rettegésben.

هرگاه تعدادی از آنها را می‌کشت، بقیّه به سوی او بازگشت می‌نمودند و از صمیم دل توبه می‌کردند.

Ha ölte őket, hozzá fordultak, megtértek és Istent keresék.

آنها به یاد می‌آوردند که خدا پشت و پناه آنهاست و پروردگار متعال، رهانندهٔ ایشان است.

És eszökbe vevék, hogy Isten az ő sziklájok, és a felséges Isten az ő megváltójok;

امّا حرفهای آنها همه دروغ بود و از روی راستی و صفا حرف نمی‌زدند.

És hízelkedének néki szájokkal, nyelvökkel pedig hazudozának néki.

دلهایشان با خدا راست نبود و به پیمان خود با خدا وفا نکردند.

De szívök nem volt tökéletes iránta, és nem voltak hűségesek az ő szövetségéhez;

امّا خدا با رحمت خود گناهانشان را بخشید و آنها را نابود نکرد. او بارها خشمگین شد امّا خشم خود را فرو نشانید.

Ő azonban irgalmas és bűnbocsátó, nem semmisít meg, sőt sokszor elfordítja haragját, és nem önti ki teljes búsulását.

او به یاد آورد که آنها انسان فانی هستند و مانند بادی هستند که فقط لحظه‌ای می‌وزد و دیگر بر نمی‌گردد.

Azért eszébe vevé, hogy test ők, *és olyanok, mint* az ellebbenő szél, a mely nem tér vissza.

آنها بارها در بیابان در مقابل او سرکشی کردند و او را رنجاندند.

Hányszor keserítették őt a pusztában, *hányszor* illették fájdalommal a kietlenben?!

آنها بارها او را آزمایش کردند و خدای مقدّس اسرائیل را آزردند.

És újra kísértették az Istent, és ingerelték Izráel szentjét.

قدرت عظیم او را فراموش کردند، و روزی که او آنها را از دست دشمنانشان آزاد کرد، به یاد نیاوردند،

Nem emlékeztek meg az ő kezéről, *sem* a napról, a melyen megváltotta őket a nyomorgatótól;

زمانی که او قدرت عظیم خود را با معجزات و عجایب، بر منطقهٔ صوعن در سرزمین مصر آشکار کرد.

Midőn kitűzte jeleit Égyiptomban, és csodáit a Czoán mezején.

آب رود‏ها را به خون تبدیل کرد، طوری که مصریان آب برای خوردن نداشتند.

És vérré változtatta folyóikat, hogy nem ihatták patakjaikat.

و انواع پشه‌ها را فرستاد تا آنها را بگزند و قورباغه‏‌هایی که آنها را هلاک می‌کردند.

Legyeket bocsáta reájok, a melyek emészték őket, és békát, a mely pusztítá őket.

کِشت و زراعتشان را و محصول زحماتشان را خوراک ملخها ساخت.

Odaadta termésöket a szöcskének, s munkájuk gyümölcsét a sáskának.

تاکستانهای ایشان را به وسیلهٔ تگرگ و درختان انجیرشان را با سرما از بین برد.

Jégesővel pusztítá el szőlőjüket, s figefáikat kőesővel.

رمه‏‌ها و گلّه‏‌هایشان را با تگرگ و رعد و برق نابود کرد.

Odaveté barmaikat a jégesőnek, marháikat pedig a mennyköveknek.

او خشم هولناک و غضب خود را مانند فرشتگان مرگ فرستاد. تا ایشان را به اضطرابی عظیم گرفتار سازد.

Rájok bocsátá haragjának tüzét, mérgét, búsulását és a szorongatást: a gonosz angyalok seregét.

او از خشم خود دست نکشید، بلکه بلایی فرستاد و آنان را هلاک نمود.

Utat tört haragjának, s nem tartotta meg a haláltól lelköket, és életöket döghalálnak veté.

تمام پسران نخستزادهٔ مصریان را هلاک کرد.

És megöle minden elsőszülöttet Égyiptomban, az erő zsengéjét Khám sátoraiban.

آنگاه قوم خود را مانند یک شبان راهنمایی کرد و آنان را در بیابان هدایت نمود.

Elindítá mint juhokat, az ő népét, s vezeté őket, mint nyájat a pusztában.

او آنان را در امنیّت رهبری کرد و آنها هیچ ترسی نداشتند. امّا دریا، دشمنان ایشان را غرق نمود.

És vezeté őket biztonságban, és nem félének, ellenségeiket pedig elborítá a tenger.

او آنها را به سرزمین مقدّس خود، بر کوهی که خود آن را تسخیر نموده بود، آورد.

És bevivé őket az ő szent határába, arra a hegyre, a melyet szerzett az ő jobbkezével.

ساکنان آنجا را در مقابل چشمان آنان بیرون راند و سرزمینشان را بین طایفه‌های اسرائیل تقسیم کرد و به عنوان مِلکیّت به آنها بخشید.

És kiűzé előlük a pogányokat, és elosztá nékik az örökséget sorsvetéssel; és letelepíté azok sátoraiban az Izráel törzseit.

امّا آنها بار دیگر طغیان کردند و خدای متعال را امتحان نمودند و دستورات او را اطاعت نکردند.

De megkisérték és megharagíták a magasságos Istent, és nem őrizék meg bizonyságait;

مانند نیاکان خود به راه کج رفتند، و همچون کمان کج غیر قابل اعتماد شدند.

Elfordulának ugyanis és hűtlenek levének, mint apáik; visszafelé fordulának, mint a csalfa kézív.

با ساختن پرستشگاهها و پرستش بُتها و خدایان غیر، آتش خشم او را برافروختند.

Haragra ingerelték őt magaslataikkal, és bosszantották faragott bálványaikkal.

چون خدا آن وضع را دید به خشم آمد و قوم اسرائیل را از حضور خود راند.

Meghallá ezt Isten és felgerjede; és az Izráelt felette megútálá.

خیمهٔ شیلوه را -‌که جای سکونت او با آدمیان بود- ترک کرد.

És elveté magától Silói hajlékát, a sátort, a melyben lakott vala az emberek között;

به دشمنان فرصت داد تا صندوق پیمان را که نشانهٔ قدرت و جلال او بود، به یغما ببرند.

Sőt fogságba viteté erejét, dicsőségét pedig ellenség kezébe.

او از قوم خود خشمگین شد و آنان را به شمشیر دشمنانشان سپرد.

És fegyver alá rekeszté az ő népét; és az ő öröksége ellen felgerjede.

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دختران جوان بی‌شوهر ماندند.

Ifjait tűz emészté meg, és szüzei nem énekeltettek meg.

کاهنانشان با شمشیر به قتل رسیدند و بیوه‌های ایشان اجازهٔ ماتم و عزاداری نداشتند.

Papjai fegyver miatt hullottak el, és özvegyei nem végezheték a siratást.

سرانجام، خداوند مانند کسی‌که از خواب بیدار شود و مانند پهلوانی سرخوش از شراب، برخاست.

Akkor felserkene az Úr, mintegy álomból; mint hős, a ki bortól vigadoz;

دشمنان خود را به عقب راند و برای همیشه خجل و رسوا ساخت.

És visszaveré ellenségeit; s örök gyalázatot vete reájok.

خانوادهٔ یوسف را رد کرد و طایفهٔ افرایم را نپذیرفت،

Azután megútálá a József sátorát, és nem választá Efraim törzsét;

بلکه طایفهٔ یهودا را، و کوه صهیون را که دوست می‌داشت، برگزید.

Hanem a Júda törzsét választá; a Sion hegyét, a melyet szeret.

در آنجا معبد بزرگ خود را که چون آسمان و زمین استوار و پایدار است، برپا نمود.

És megépíté szent helyét, mint egy magas *vár*at; mint a földet, a melyet örök időre fundált.

بندهٔ خود داوود را برگزید، او را از چراگاه گوسفندان بیرون آورد،

És kiválasztá Dávidot, az ő szolgáját, és elhozá őt a juhok aklaiból.

جایی که گوسفندان پدرش را شبانی می‌کرد، تا شبان قوم او، یعنی بنی‌اسرائیل باشد.

A szoptatós juhok mellől hozá el őt, hogy legeltesse Jákóbot, az ő népét, és Izráelt, az ő örökségét.

داوود نیز از صمیم دل و با کاردانی، پیشوایی آنها را به عهده گرفت.

És legelteté őket szívének tökéletessége szerint, és vezeté őket bölcs kezeivel.