Job 36

صبور باش و قدری بیشتر گوش بده که از طرف خدا چه می‌گویم.
És folytatá Elihu, és monda:
صبور باش و قدری بیشتر گوش بده که از طرف خدا چه می‌گویم.
Várj még egy kevéssé, majd felvilágosítlak, mert az Istenért még van mit mondanom.
معلومات خود را به کار می‌گیرم تا نشان بدهم که خالق من، خدا عادل است.
Tudásomat messzünnen veszem, és az én teremtőmnek igazat adok.
من که در برابر تو ایستاده‌ام دروغ نمی‌گویم و دانش من کامل است.
Mert az én beszédem bizonyára nem hazugság; tökéletes tudású *ember áll* melletted.
خدا در واقع با عظمت و داناست و کسی را ذلیل و خوار نمی‌شمارد.
Ímé, az Isten hatalmas, még sem vet meg semmit; hatalmas az ő lelkének ereje.
اشخاص شریر را زنده نمی‌گذارد و به داد مردم مظلوم می‌رسد.
Nem tartja meg a gonosznak életét, de a szegénynek igaz törvényt teszen.
به مردمان نیک توجّه دارد و آنها را به تخت پادشاهی می‌نشاند و تا به ابد سرفراز می‌سازد.
Nem veszi le az igazról szemeit, sőt a királyok mellé, a trónba ülteti őket örökre, hogy felmagasztaltassanak.
امّا اگر با زنجیرها بسته شوند و به‌خاطر آنچه که انجام داده‌اند به مصیبتی گرفتار شوند،
És ha békókba veretnek, és fogva tartatnak a nyomorúság kötelein:
خدا خطاها و گناهشان را که از روی غرور مرتکب شده‌اند، به رخ آنها می‌کشد.
Tudtokra adja cselekedetöket, és vétkeiket, hogyha elhatalmaztak *rajtok.*
گوشهایشان را باز می‌کند تا دستورات او را بشنوند و از کارهای خطا دست بکشند.
Megnyitja füleiket a feddőzésnek és megparancsolja, hogy a vétekből megtérjenek:
هرگاه سخنان او را شنیده، از او اطاعت کنند، در تمام عمر خود سعادتمند و خوشحال خواهند شد.
Ha engednek és szolgálnak néki, napjaikat jóban végzik el, és az ő esztendeiket gyönyörűségekben.
امّا اگر نافرمانی کنند، با شمشیر کشته می‌شوند و در نادانی خواهند مرد.
Ha pedig nem engednek, fegyverrel veretnek által, és tudatlanságban múlnak ki.
آنانی که بی‌خدا می‌باشند، همیشه خشمگین هستند و حتّی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی‌طلبند.
De az álnok szívűek haragot táplálnak, nem kiáltanak, mikor megkötözi őket.
در جوانی می‌میرند و عمرشان با ننگ و رسوایی به پایان می‌رسد.
Azért ifjúságukban hal meg az ő lelkök, és életök a paráznákéhoz hasonló.
امّا خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می‌دهد و در حقیقت وقتی‌که رنج می‌بینند، گوشهایشان را باز می‌کنند.
A nyomorultat megszabadítja az ő nyomorúságától, és a szorongattatással megnyitja fülöket.
خدا تو را از رنج و مصیبت می‌رهاند و به جایی می‌آورد که خوشبخت و آرام باشی و سفرهٔ تو را با نعمات خود پُر می‌کند.
Téged is kiszabadítana az ínség torkából tág mezőre, a hol nincs szorultság, és asztalod étke kövérséggel lenne rakva;
امّا اکنون به‌خاطر شرارت خود سزاوار مجازات هستی.
De ha gonosz ítélettel vagy tele, úgy utolérnek az ítélet és igazság.
پس احتیاط کن، مبادا کسی تو را با رشوه و ثروت از راه راست منحرف سازد.
Csakhogy a harag ne ragadjon téged csúfkodásra, és a nagy váltságdíj se tántorítson el.
ناله و فریاد تو سودی ندارد و با قدرت خود نمی‌توانی از مصیبت رهایی یابی.
Ad-é valamit a te gazdagságodra? Sem aranyra, sem semmiféle erőfeszítésre!
در آرزوی فرا رسیدن شب نباش، چرا که شب وقت هلاکت ملّتهاست.
Ne kívánjad az éjszakát, a mely népeket mozdít ki helyökből.
به راه گناه مرو، زیرا به‌خاطر گناه بود که تو به این مصیبتها گرفتار شدی.
Vigyázz! ne pártolj a bűnhöz, noha azt a nyomorúságnál jobban szereted.
به یادآور که قدرت خدا چقدر عظیم است؛ او معلّمی است که همتا ندارد.
Ímé, mily fenséges az Isten az ő erejében; kicsoda az, a ki úgy tanítson, mint ő?
چه کسی می‌تواند به او بگوید که چه کند و یا او را متّهم به بی‌عدالتی نماید؟
Kicsoda szabta meg az ő útjait, vagy ki mondhatja *azt:* Igazságtalanságot cselekedtél?
مردم همیشه کارهای خدا را ستایش کرده‌اند، تو هم باید او را به‌خاطر کارهایش ستایش کنی.
Legyen rá gondod, hogy magasztaljad az ő cselekedetét, a melyről énekelnek az emberek!
همهٔ مردم کارهای او را دیده‌اند و از دور مشاهده کرده‌اند.
Minden ember azt szemléli; a halandó távolról is látja.
ما نمی‌توانیم عظمت خدا را بکلّی درک کنیم و به ازلی بودن او پی ببریم.
Ímé, az Isten fenséges, mi nem ismerhetjük őt! esztendeinek száma sem nyomozható ki.
او آب را به صورت بخار به هوا می‌فرستد و از آن قطرات باران را می‌سازد.
Hogyha magához szívja a vízcseppeket, ködéből mint eső cseperegnek alá,
بعد ابرها باران را به فراوانی برای انسان می‌ریزند.
A melyet a fellegek *özönnel* öntenek, és hullatnak le temérdek emberre.
کسی نمی‌داند که ابرها چگونه در آسمان حرکت می‌کنند و غرّش رعد از آسمان خدا چگونه برمی‌خیزد!
De sőt értheti-é valaki a felhő szétoszlását, az ő sátorának zúgását?
می‌بینید که چگونه آسمان را با برق روشن می‌سازد، امّا اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.
Ímé, szétterjeszti magára az ő világosságát, és ráborítja a tengernek gyökereit.
خدا روزیِ مردم را آماده کرده، به فراوانی به آنها می‌دهد.
Mert ezek által ítéli meg a népeket, ád eledelt bőségesen.
برق را با دستهای خود می‌گیرد و به هدف می‌زند.
Kezeit elborítja villámlással, és kirendeli a lázadó ellen.
رعد، فرا رسیدن توفان را اعلام می‌کند و حیوانات هم از آمدن آن باخبر می‌شوند.
Az ő dörgése ad hírt felőle, mint a barom a közeledő viharról. * (Job 36:34) Ezért remeg az én szívem, és csaknem kiszökik helyéből. *