Job 15

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

Majd felele a Témánból való Elifáz és monda:

الیفاز: ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

Vajjon a bölcs felelhet-é *ilyen* szeles tudománynyal, és megtöltheti-é a hasát keleti széllel?

با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.

Vetekedvén oly beszéddel, a mely nem használ, és oly szavakkal, a melyekkel semmit sem segít.

تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.

Te már semmivé akarod tenni az *Isten* félelmét is; és megkevesbíted az Isten előtt való buzgólkodást is!

حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.

Mert gonoszságod oktatja a te szádat, és a csalárdok nyelvét választottad.

هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.

A te szád kárhoztat téged, nem én, és a te ajakaid bizonyítanak ellened.

آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟

Te születtél-é az első embernek; elébb formáltattál-é, mint a halmok?

آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

Az Isten tanácsában hallgatóztál-é, és a bölcseséget magadhoz ragadtad-é?

چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.

Mit tudsz te, a mit mi nem tudunk, és mit értesz olyat, a mi nálunk nem volna meg?

ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.

Ősz is, agg is van közöttünk, jóval idősebb a te atyádnál.

خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،

Csekélységek-é előtted Istennek vigasztalásai, és a beszéd, a mely szeliden bánt veled?

امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.

Merre ragadt téged a szíved, és merre pillantottak a te szemeid?

تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.

Hogy Isten ellen fordítod a te haragodat, és ilyen szavakat eresztesz ki a szádon?

آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟

Micsoda a halandó, hogy tiszta lehetne, és hogy igaz volna, a ki asszonytól születik?

خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،

Ímé, még az ő szenteiben sem bízok, az egek sem tiszták az ő szemében:

چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

Mennyivel kevésbbé az útálatos és a megromlott ember, a ki úgy nyeli a hamisságot, mint a vizet?!

اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.

Elmondom néked, hallgass rám, és a mint láttam, úgy beszélem el;

اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.

A mit a bölcsek is hirdettek, és nem titkoltak el, mint atyáiktól valót;

در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.

A kiknek egyedül adatott vala a föld, és közöttük idegen nem megy vala.

اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.

Az istentelen kínozza önmagát egész életében, és az erőszakoskodó előtt is rejtve van az ő esztendeinek száma.

صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.

A félelem hangja *cseng* az ő füleiben; a békesség *ide*jén tör rá a pusztító!

امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.

Nem hiszi, hogy kijut a sötétségből, mert kard hegyére van ő kiszemelve.

برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.

Kenyér után futkos, hogy hol volna? Tudja, hogy közel van hozzá a sötétség napja.

مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.

Háborgatják őt a nyomorúság és rettegés; leverik őt, mint valami háborúra felkészült király.

زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.

Mert az Isten ellen nyujtotta ki kezét, és erősködött a Mindenható ellen;

با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.

*Kinyujtott* nyakkal rohant ellene, domború pajzsainak fellege alatt.

آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،

Mivel befedezte az arczát kövérséggel, és hájat borított tomporára;

امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.

És lakozott elrombolt városokban; lakatlan házakban, a melyek dűlőfélben vannak:

ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.

Meg nem gazdagodik, vagyona meg nem marad, jószága nem lepi el a földet.

نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.

Nem menekül meg a setétségtől, sarjadékát láng perzseli el, és szájának lehelletétől pusztul el.

ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.

Ne higyjen a hívságnak, a ki megcsalatott, mert hívság lészen annak jutalma.

و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.

Nem idejében telik el *élete,* és az ága ki nem virágzik.

مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.

Lehullatja, mint a szőlővessző az ő egresét, elhányja, mint az olajfa az ő virágát.

اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد.

Mert a képmutató házanépe meddő, és tűz emészti meg az ajándékból való sátrakat.

آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

Nyomorúságot fogan, álnokságot szül, és az ő méhök csalárdságot érlel.