Psalms 74

خدایا، چرا ما را برای همیشه ترک کردی؟ چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم چنین خشمگین شده‌ای؟

משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך׃

قوم خود را به یاد آور، آنانی را که از زمان قدیم برگزیدی تا قوم تو باشند. آنانی را که از بردگی بازخرید کردی تا طایفهٔ خاص تو باشند. صهیون را که در آن ساکن بودی به یاد آور.

זכר עדתך קנית קדם גאלת שבט נחלתך הר ציון זה שכנת בו׃

بر این خرابه‌ها عبور کن و ببین که دشمن چگونه همه‌چیز را در خانهٔ تو ویران نموده است!

הרימה פעמיך למשאות נצח כל הרע אויב בקדש׃

دشمنانت در معبد بزرگ تو، بانگ پیروزی برآوردند و پرچم خود را در آنجا برافراشتند.

שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות׃

مانند هیزم‌شکنانی که با تبر برای قطع درختان آمده باشند،

יודע כמביא למעלה בסבך עץ קרדמות׃

تمام نقش‌های تراشیده شده را با چکش و تبر خراب کردند.

ועת פתוחיה יחד בכשיל וכילפת יהלמון׃

مکانهای مقدّس تو را خراب کردند و آن را به آتش کشیدند و جایی را که محل پرستش تو بود، بی‌حرمت ساختند.

שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן שמך׃

با خود گفتند: «آنها را بکلّی لِه می‌کنیم.» پس تمام معابد را در سراسر خاک اسرائیل آتش زدند.

אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל מועדי אל בארץ׃

همه آثار مقدّس ما را از بین بردند. هیچ‌یک از انبیا باقی نمانده‌اند و هیچ‌کس نمی‌‌داند که این وضع تا به کی ادامه خواهد داشت.

אותתינו לא ראינו אין עוד נביא ולא אתנו ידע עד מה׃

خدایا، تا به کی به دشمنانت اجازه می‌دهی که به تو توهین کنند؟ آیا آنان همیشه نام تو را بی‌حرمت خواهند ساخت؟

עד מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח׃

چرا به ما کمک نمی‌کنی؟ چرا دست خود را عقب کشیده‌ای؟

למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך כלה׃

امّا تو ای خدا، از روز ازل پادشاه ما بوده‌ای و بارها ما را نجات داده‌ای.

ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ׃

با قدرت خود دریا را شکافتی و سر نهنگها را در اعماق دریا شکستی.

אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על המים׃

تو سر هیولای دریایی را شکستی و او را خوراک صحرانشینان کردی.

אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים׃

چشمه‌ها و جوی‌ها را جاری ساختی و رودخانه‌های بزرگی را که همیشه جاری بودند خشک کردی.

אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן׃

شب و روز را پدید آوردی و ماه و خورشید را در آسمان قرار دادی.

לך יום אף לך לילה אתה הכינות מאור ושמש׃

حدّ و حدود تمام جهان از توست و تو تابستان و زمستان را به وجود آوردی.

אתה הצבת כל גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם׃

امّا خداوندا، ببین که دشمنان چگونه تو را مسخره می‌کنند و مردم بی‌خدا، به نام تو توهین می‌کنند.

זכר זאת אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך׃

قوم بیچاره‌ات را فراموش نکن و قوم خود را به دست دشمنانشان رها مکن.

אל תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל תשכח לנצח׃

پیمانی را که با ما بسته‌ای به یاد آور، زیرا که شریران در مکانهای تاریک، در سرتاسر سرزمین ما در کمینند.

הבט לברית כי מלאו מחשכי ארץ נאות חמס׃

مظلومان را شرمنده مکن، تا مردم مسکین و نیازمند نام تو را ستایش کنند.

אל ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך׃

خدایا، برخیز و از حق خود دفاع کن، ببین که مردم بی‌خدا، تمام روز به تو توهین می‌کنند.

קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני נבל כל היום׃

فریاد خشمگین دشمنان و غوغای مخالفین را که همیشه بلند است، نادیده مگیر!

אל תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד׃